یاد موسیقی و خیال و کتاب هرچه بردی به جانم افتاده باز بغضی که در گلویم بود بی جهت بر زبانم افتاده آه صبحست و قهوه ات اینجا نیمه کاره دوباره پیداشد انعکاس صدای آمدنت در کف استکانم افتاده هوس برد و باخت های قدیم جنگ هایی که اتفاقی بود تیر هرخنده ای که جاماند و… درد در استخوانم افتاده ایستگاه قطار خالی شد، رفتنت سوت میکشد اینجا انتظاری که شکل مردن بود در سر جامه دانم افتاده زندگی یک بهار کافی بود، با عبورت خدا مردد شد گفتم این باد، باد پاییزست سوز در ارغوانم افتاده خاک شاید شبیه تر باشد به من و جای پای معدومت خنده هایت ولی ستاره شده در دل کهکشانم افتاده گرچه این داستان تکراری رفته از قرن ها، ولی مانده نان داغی که درهزاره ی پیش بی هوا از دهانم افتاده... #ارغوان_وثوق_انصاری #شعر 📜 @sheraneh_eitaa