ای سرو سهی که بر سمندی پیشت دو جهان بگو به چندی بنگر که چه رستخیز برخاست زین شور که در جهٰان فکندی افکنده‌ای از دوال فتراک بر گردن جان شکاربندی یک وعده کرا خراب کرده است گو ر‌است مباش ریشخندی معلوم چو کم شود ز خوبی کاسوده شود نیازمندی زان گشته خراب خانهٔ دل کورا نه دری بود نه بندی افکنده بخاک راه پستیم نظارهٔ قامت بلندی ای کاش که طرهٔ پریشان بر دوش چنین نمی‌فکندی خود گوی که در چه میتوان بست آن دل که ز مهر دوست کندی آن کو نبرد ز عشق شوری بر خویش بسوز گو سپندی چشم من و روی بی‌نظیری گوش من و حرف دلپسندی از بهر شکار خلق هر سو انداخته عنبرین کمندی سهل است هلاک ما مبادا بر خاطر نازکش گزندی عمری ز پیش عبث دویدیم منبعد بر آن سرم که چندی #شعر #رضی_الدین_آرتیمانی 📜 @sheraneh_eitaa

میرزا محمد رضی معروف به میررضی آرتیمانی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است که در نیمه دوم قرن دهم هجری قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان به دنیا آمد. در ایام جوانی به همدان عزیمت و در آنجا مشغول تحصیل شد و در سلک شاگردان میرمرشد بروجردی درآمد. میررضی به علت شایستگی وافری که داشت زود مورد توجه شاه عباس صفوی قرار گرفت و در جمع منشیان و میرزایان شاه در آمد و به همین دلیل بود که داماد خاندان بزرگ صفوی شد. او در سال ۱۰۳۷ هجری قمری دیده از جهان فرو بست. او را در محل خانقاهش در تویسرکان به خاک سپردند. از او حدود ۱۲۰۰بیت شعر به جا مانده که معروفترین آنها ساقی نامهٔ اوست. #معرفی_شاعر #رضی_الدین_آرتیمانی 📜 @sheraneh_eitaa

جسد چیست؟ روح روان شو همه گدائی کن و پادشاهی ببین رهاکن خودی و خدائی ببین تکلف بود مست از می شدن خوشا بیخود از نالهٔ نی شدن درون خرابات ما شاهدیست که بدنام ازو هر کجا زاهدیست بخور می که در دور عباس شاه به کاهی ببخشند کوهی گناه سکندر توان و سلیمان شدن ولی شاه عباس نتوان شدن که آئین شاهی از آن ارجمند نشسته است برطرف طاق بلند یکی از سواران رزمش هزار یکی از گدایان بزمش بهار سگش بر شهان دارد از آن شرف که باشد سگ آستان نجف الهی به آنان که در تو گمند نهان از دل و دیدهٔ مردمند نگه دار این دولت از چشم بد بکش مد اقبال او تا ابد همیشه چو خور گیتی افروز باد همه روز او عید نوروز باد شراب شهادت بکامش رسان بجد علیه السلامش رسان رضی روز محشر علی ساقی است مکن ترک می تا نفس باقی است #شعر #رضی_الدین_آرتیمانی 📜 @sheraneh_eitaa

بی عشق مباش اگر چه محض سخن است بی درد مزی اگر چه درد بدن است در قید فنا مباش کازادی تو از نیستی و نیست، مجرد شدن است #شعر #رضی_الدین_آرتیمانی 📜 @sheraneh_eitaa

عشق است که بی زلزله وغلغله نیست گر ره نبری بجان جای گله نیست این راه نرفت هر که سر در ننهاد گویا که در این قافله سر قافله نیست #شعر #رضی_الدین_آرتیمانی 📜 @sheraneh_eitaa