ای مرد که از میان مه و ابرهای خواب و رویا پدید می‌آیی خانه‌ی آرزوها را در می‌کوبی مرا که بر بالش دلتنگی خمیازه می‌کشم غافلگیر می‌کنی بر درگاه انتظار من از اندوه کهنه‌ات برهنه می‌شوی و چشم به راه طلوع ماه می‌مانی که مرا از مرگ به سوی خویش گمراه کنی با سلامی فیروزه‌ای و بوسه‌های احتمالی به من بگو پیش از آنکه عاشق شکوفه‌ی لیمو شوی بگو ای همراه خواب‌هایم ای آکنده از عطر دریا کیستی؟ #ریتا_عوده #شعر 📜 @sheraneh_eitaa