بهاءالدین محمد بن جلال‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد معروف به سلطان وَلَد و متخلص به ولد (۲۵ ربیع‌الثانی ۶۲۳ ق. حدود ۶۰۵ ش. لارنده - ۷۱۲ ق. ۶۹۱ ش. قونیه) فرزند بزرگ جلال‌الدین مولوی - شاعر و عارف نامدار ایرانی پارسی گوی - و جانشین و خلیفهٔ او در طریقه مولویه است. #معرفی_شاعر #سلطان_ولد 📜 @sheraneh_eitaa

ابتدا میکنم بنام خدا موجد عالم فنا و بقا آنکه نی ضد بود نه ند او را نیستش کس شریک در دو سرا نی ز کس زاد و نی کسی از وی همه میرند و او بماند حی صفتش لم یلد و لم یولد ذات او را نبوده کفو احد آنکه پیوسته آشکار و نهان میکند جلوه بر کهان و مهان عرش و فرش است از او ببرگ و نوا پر ز نور وی اند ارض و سما زنده از وی زمین و هفت فلک آدمی و پری و دیو و ملک نور چشم و دل است و عقل و روان نیست چیزی از او تهی بجهان در همه جانها چو جان در تن نور او میزند ز جان بر تن تن ز جان زنده است و جان از وی هست در جان و دل نهان آن حی نی برون است ذات او نه درون روشن از نور او درون و برون صنع حق اند نیک و بد بیحد رو ز اعداد صنع سوی احد بی ز یک شخص چون شود پیدا صد هزاران صفات و فعل جدا صلح با جنگ و گریه با خنده گه بترتیب و گه پراکنده هر یکی فعل از دگر ممتاز یک همه ناز و یک خشوع و نیاز نی از آن فعلهای گوناگون بگزینی ورا بجان ز درون گوئیش هر دمی یگانه کسی از همه دوستان مرا تو بسی آن گزینی که کرده ای از جان نیست صورت نه نقش این میدان پس مگو اینکه صورتست پدید چون ز صورت دل تو معنی دید این چنین فهم کن خدا را هم در همه روی او ببین هر دم زانکه خلق است مظهر خالق مینگر هر صباح در فالق ز آسمان و زمین و هرچه در اوست جز خدا را مبین نهان در پوست نیک و بد را چو حق کند پیدا دیدن غیر او بد است و خطا در تر و خشگ و شر و خیر ببین آن یکی را کزو شد این تکوین چون نظر همچنین شود بینی آنچه بوده است و هم بود بینی هر دمی صد جهان نو بینی چون ورا بی شریک بگزینی بی پری بر سمای روح پری بی کف دست صد فتوح بری در سرائی روی که بیچون است صورت چون بپیش آن دون است صاف معنی است وین صور دردند اهل معنی ز نقش جان بردند در سرای امان شدند مقیم همه رفتند شاد سوی نعیم آن سرا چون نه زیر و نی بالاست درگهش زان ز خلق ناپیداست آسمان و زمین شد آخر آن گر سواری تو سوی آخر ران این جهان باش و خانۀ تنهاست وان جهان قصر جانهای شماست #سلطان_ولد #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

چند سالی نشست و باز ز عشق رفت با جمع خلق سوی دمشق باز از نو فکند صد غوغا جمله گفته زهی عجب سودا مدتی کرد شور های عجب گفته خلقان که چیست این یارب ما چنین عشق و شور نشنیدیم نی چنین شوق در کسی دیدیم ماهها در دمشق ساکن شد عاشقی کی ز عشق ساکن شد روز و شب یکدمش قرار نبود بی قدح خمر عشق می پیمود #شعر #سلطان_ولد 📜 @sheraneh_eitaa

نشنیدی حکایت ابلیس که چرا دور گشت از تقدیس زانکه حق با فرشتگان فرمود که بادم کنند جمله سجود همه کردند سجده از دل و جان گشت ابلیس سرکش از فرمان گفت هستی مرا چو از نار است پیش گل سجده کردنم عار است کی روا باشد اینکه نیک ببد پست گردد چو بنده سر بنهد نکنم هرگز ای یگانه خدا گر کشندم سجود غیر ترا گفت او را سجود بی امرم پشت کردن بود از این کم رم پشت با امر من سجود بود روی بی امر من جحود بود چون ملایک سجود آدم کن ور نه بر جان خویش ماتم کن امر را پاس دار و ژاژ مخا هرچه جز این کنی بداست وخطا آنکه مأمور امر ما گردد عاقبت شاد و پیشوا گردد بی عدد زین نسق ز حق بشنید جز که بر تار معصیت ن تنید امر را چون شکست شد ملعون قهر حق کردش از جنان بیرون گشت از آن حضرت معلا دور رفت در خون خویش آن مغرور همچنین داد با صحابه خبر از زبان خدای پیغمبر عقل را چون بیافرید خدا امر کردش که روی آر بما روی آورد سوی حق بصفا بار فرمود پشت کن بر ما پشت را کرد سوی حق در حال گفت بنشین نشست بی اهمال چونکه بنشست باز گفتش خیز عقل برخاست بی توقف ت یز بازگفتش سخن بگوی بگفت چونکه گفتش خموش حرف نهفت گفت بنگر نگاه کرد آندم گفت رو رفت شادمان بی غم فهم کن گفت فهم کرد سخن کرد از جان هر آنچه گفتش کن پس بفرمود عقل را بحقم چون تودر نیست بی بها بحقم بحق کبریا و عزت من بحق بیشمار رحمت من بحق استوای من بر عرش بحق ساکنان عالم فرش که به از تو نیافریدستم زان سبب بر همه ‌ ات گزیدستم همه عالم بتو پرستندم از تو باشند خلق در بندم بتو باشد عناب من آخر بر تو باشد عقاب من آخر بتو خواهد رسید گنج ثواب چون ثواب است اجر راه صواب یک شود از تو در نعیم مقیم یک رود از تو تا بقعر جحیم گفتگویم همیشه با تو بود غیر تو امر من کجا شنود همچنین صد هزار مدحش گفت صد هزار دگر بماند نهفت پشت کردن بامر روی انست روی بی امر پشت گردانست برد رحمت هر آنکه امر گزید هرکه بی امر رفت دست گزید #شعر #سلطان_ولد 📜 @sheraneh_eitaa