💥بیماری تازه گویی / بیماری مخالفت بدون دلیل با سخنان تازه! ✍استاد شهید #مطهری : 🔹ما بايد خودمان را تابع دليل كنيم نه اينكه چون كسى نگفته است پس ما هم نگوييم. می گويند: «نحن ابناء الدليل نميل حيث يميل». مرحوم آخوند(ملاصدرا) در مباحث «جواهر و اعراض» مسئله‏ اى نظير اين مسئله را طرح می كند. معمولًا در هر زمانى بعضى از مردم در مورد افكار تازه‏ اى كه معاصرين می آورند چنين می گويند كه اين حرفهايى كه شما می زنيد هيچ كس نگفته است و بنابراين حرف شما درست نيست! ايشان آنجا مثَل بسيار خوبى ذكر می كند. می گويد انسان خوب است در مسائل علمى هم مانند مسافر باشد نه مانند قاطن و ساكن. 🔸بعضى در مسائل علمى مانند كسانى هستند كه جايى را براى مجاورت انتخاب كرده‏ اند. اگر به يك فرد «مجاور» گفته شود كه چرا از آنجا نمی رود می گويد ما در جوار حضرت هستيم و نمی خواهيم از اينجا دور بشويم. بعضى، مسائل علمى را در حكم جوار حضرت قرار داده‏ اند و نمی خواهند از جوار مسائلى كه به آنها خو گرفته‏ اند جدا بشوند. ولى بعضى ديگر حكم مسافر را دارند كه مرتب از شهرى به شهرى منتقل می شوند. يك شهر را كه تماشا می كنند قانع به آن شهر نيستند، باز به شهر ديگرى می روند. 🔹ايشان يك مطلب ديگر هم می گويند كه نكته خوبى است. می گويند هيچ وقت آدم عاقل بدون دليل با سخن بزرگان و سخن مشهور مخالفت نمی کند. اين يك حالت افراطى است كه بعضيها اساساً «بيمارى تازه گويى» دارند و همين‏طور يك حرفهايى و لو بی مبنا هم باشد مطرح می كنند . 📚مجموعه آثار(درسهای اسفار)، ج11 ص 566 #ملاصدرا #نقد_حوزه #نواندیشی_دینی