eitaa logo
معرفی عرفا و اولیاء الهی گمنام ، که در قید حیات نیستند
2هزار دنبال‌کننده
496 عکس
88 ویدیو
42 فایل
برای معرفی عرفا و اولیا الهی گمنام ، میتوانید ، به آیدی زیر پیام بدهید: @montazar113113 ⛔️کپی بدون ذکر منبع ، مطالب کانال معرفی عرفا و اولیاء الهی گمنام ، که در قید حیات نیستند ،حرام است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹معرفی مرحوم سید هادی میرزایی (میرنظام ) ، از دوستان و مرتبطین با مرحوم شیخ جعفر مجتهدی ، شهر : 📌معرفی اقای میرزایی و نقل حکایتی از ایشان ، به نقل از کتاب ارزشمند لاله ای از ملکوت : 🔻 پیر فرزانه جناب سید هادی میرزایی (میرنظام )که چند صد سال نسل در نسل ، مشرف به نظام التولیه آستان حضرت سلطان علی بن موسی علیه السلام بوده اند. 🔻ایشان مردی الهی و صاحبدلی روشن ضمیر و از عاشقان سینه سوخته از متوسلین به ذوات مقدسه اهل بیت ع و در زمره منتظرین حقیقی حضرت بقیه الله الاعظم بودند ، تا حدی که جای اشک بر چهره ایشان خودنمایی می‌کرد و به حق از رجالی محسوب می شدند که در بحر مکاشفات کم‌نظیر بوده و در علوم غریبه از عجایب عصر خویش به شمار می‌رفتند. سلاله السادات آقای میرزایی از اولاد رسول الله ص و با ۲۴ واسطه منتسب به حضرت علی بن موسی الرضا ع بودند. ❇️حکایت ایشان و مرحوم شیخ جعفر مجتهدی : جناب آقای حسین شکر وی نقل کردند : زمانی در مشهد مقدس خدمت آن عاشق شکسته دل شکسته و صاحبدل سینه سوخته ، جناب آقای میرزایی رسیدم. آن جا صحبت از آقای مجتهدی به میان آمد ، ایشان فرمودند: چندی قبل مطلع شدم که حضرت آقای مجتهدی به مشهد مشرف شده‌اند ، بسیار مایل بودم تا ایشان را زیارت کنم ، وقتی از محل اقامتشان آگاه شدم فوراً به آنجا رفتم ، آقا در طبقه دوم منزلی رحل اقامت افکند بودند ؛ آن شب هم اینکه می‌خواستم جهت زیارت ایشان به آن منزل داخل شوم مشاهده کردم دسته ای از ملایک مشغول آوردن نفس های ایشان و دسته‌ای دیگر مشغول بالا بردن نفس هایشان هستند و بر این نکته واقف شدم که نفس کشیدن این مرد الهی نیز با یاری ملایکه صورت می پذیرد ! دیدن این صحنه دیگر مزاحم حالشان نشده و از زیارت ایشان منصرف شدم و با این که هوا سرد بود تا صبح در خیابان مقابل منزلشان قدم زدم تا ملایکه مامور به پایین آوردن و بالا بردن نفس های ایشان مرا هم مورد عنایت قرار دهند، که ان شب از طرف آنها الطاف فراوان و محبت های زیادی شامل حالم شد و بهره‌ها بردم . همچنین آقایان شکروی ، فرجی ، هاشم زاده و دیگر دوستانی که با سلاله السادات جناب آقای میرزایی مراوده داشتند نقل فرمودند : آقای میرزایی که در علوم غریبه اوعجوبه زمان خویش بودند ، به کرات می فرمودند : از ۴۰۰ سال پیش تاکنون شخصی به کمال و جامعیت آقای مجتهدی نیامده است و مدام از ایشان به بزرگی یاد می کرده و می فرمودند : باید ۴۰۰ سال دیگر نیز بگذرد تا شخصی مانند جناب آقای مجتهدی در عالم تکفین خلق شود! عکس ایشون👇🏻 @shia5t
معرفی مرحوم آیت الله سید محمد تقی معصومی اشکوری ، شهر : 🔻ایشان از اولیا الهی گمنام و از شاگردان مرحوم ایت الله زر ابادی هستند. 🔻ایشان در مقامات معنوی و علوم غریبه و..... با توجه به عمرکوتاهشون ، به درجات بالایی رسیده بودن و اکنون هم مقبرشون محل ادا حاجات هستش... 📚ایشان همچنین صاحب کتاب ارزشمند دو چوب و یک سنگ هستند. 🍁حالات روحانی مرحوم آیت الله معصومی اشکوری مردی بزرگ وصاحب کشف و شهود بود و آن گونه که مشهور است و خود آن جناب در کتاب (دو چوب و یک سنگ » ذکر کرده است، واجد اسم اعظم شده بودند و دارای کراماتی عجیب و غریب بوده و عارف به معارف شیعه، عالم به علوم ادب و فقه و اصول و منطق و کلام و علوم غریبه بوده و آن گونه که مشهور است، دارای طی الارض بوده است . 🌿ایشان در باره مواعظ و منابرشان می نویسد: «و از سنه هزار و سیصد و سی و هفت و هشت قمری مقتضی شد وارد ترویجات منبری نیز گردیدم و به مواعظ و نصایح برادران دینی خود به تفرقه اوقات پرداختم و اشتغال به نصایح و مواعظ نه از نقطه نظر رفع احتیاجات دنیوی بوده است، بلکه ابتدائا برای تعلیمات برادران و خواهران دینی و افاضه و افاده معلومات خودم اقدام در بیانات منبری [نمودم] و در عالم رؤیا از طرف اجداد طاهرین خود از حضرت امیرالمؤمنین - علیه الصلاة والسلام - و نیز از حضرت ابی عبدالله الحسین المظلوم علیه السلام اشاره گردید که بروم به مواعظ و بیانات منبری افاضات نمایم، بالخصوص حضرت سیدالشهداء علیه السلام بازویم را گرفته، روانه ام به طرف مجلس مواعظ و خدمت گزاری نمودند و اتفاقا از راه غیرعادی روانه ام فرمود و اثر این خواب را خودم می دانم و بس. ☘️ منابر تاثیرگذار حضرت آیت الله محفوظی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم وعضو خبرگان رهبری، درباره عمق تاثیرگذاری مواعظ این عالم ربانی بر مردم می گوید: «مردم در پای منبر ایشان، همانند زن فرزند مرده با صدای بلند گریه می کردند . نصایح ومواعظ ایشان در قلب مردم چنان تاثیر می کرد که برخی از افراد با شنیدن آن در پای منبر بی هوش می شدند .» 📌برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ایشان میتوانید به لینک زیر مراجعه فرمایید : https://hawzah.net/fa/Magazine/View/2689/3833/29334/%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%BA-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%A7%DB%8C%DB%8C 🔻در مورد مقام معنوی ایت الله معصومی اشکوری ؛ مرحوم ایت الله بهجت ، مرحوم ایت الله محمود سیستانی صاحب مقام تشرف ، و ایت الله لنگرودی مطالبی رو فرموده اند ، که در پست های پایین قرار داده خواهد شد👇 @shia5t
معرفی مرحوم علّامه سيّد محمّد حسين حسينى طهرانى ، شهر : قسمت اول : 🔻عارف کامل ، حاج سيّد محمّد حسين حسينى طهرانى (۱۳۴۵ ـ ۱۴۱۶ ق) مشهور به علامه طهرانی ، از شاخص‌ترین علمای الهی معاصر و از تابناک‌ترین چهره‌های مکتب عرفانی نجف اشرف و شاگردان سلوکی علامه طباطبایی ، ایت الله قوچانی و سید هاشم حداد می‌باشند. 🔻ایشان همچنین وصی سلوکی سید هاشم حداد نیز می باشند... 🔹اساتید ایشان در حوزه علمیه قم ایشان در قم به جمع اوّلين شاگردان علّامه طباطبائى رضوان الله عليه پيوسته و از خواصّ اصحاب ايشان گرديدند، و در عرفان عملى و تفسير و حكمت از خرمن پر فيض اين رَجُل الهى بهره‌ها بردند؛ كه اين ارتباط نزديك و بهره‌ورى علمى و روحى تا پايان عمر نورانى ايشان استمرار داشت. 🔸ورود به حوزه علمیه نجف در آغاز سال ۱۳۷۱ هجرى قمرى در بيست و شش سالگى با نظر و توصيه بزرگانى چون علّامه طباطبائى و آية الله شهيد شيخ محمّد صدوقى يزدى أعلى الله مقامهما براى تكميل تحصيلات خود به نجف رفتند و به سفارش علّامه طباطبائى كه اوّلين استاد سلوكى ايشان بود با آية الله حاج شيخ عبّاس قوچانى وصىّ مرحوم آية الحقّ و العرفان حاج سيّد على آقاى قاضى قدّس الله نفسه الزّكيّة در مسائل سلوكى حشر و نشر داشتند و به مؤانست و مراوده با آية الله حاج سيّد جمال الدّين گلپايگانى و تثبيت پايه‌هاى عرفان عملى خويش پرداختند، و در طول مدّت اقامت در نجف اشرف از بيتوته هر شب پنجشنبه در مسجد سهله بهره‌ها بردند. 🔹آغاز ارتباط با مرحوم سید هاشم حداد مجاهده‌ها و مراقبه‌هاى مستمرّ و رياضتهاى شرعيّه تحت فيوضات حضرت أمير المؤمنين عليه السّلام و عنايات خاصّ حضرت سيّد الشّهداء سلام لله عليه سرانجام ايشان را به حضور انسان كامل و روح مجرّد و نادره دهر مرحوم حاج سيّد هاشم موسوى حدّاد رضوان الله عليه كه از اقدم و افضل شاگردان مرحوم آية الله حاج سيّد على آقاى قاضى أعلى الله مقامه الشّريف بود، رسانيد و فصل نوينى در زندگيشان پديد آورد كه موجب به ثمر نشستن زحمات و مجاهدت‌هاى سلوكى و تحقّق به حقيقت توحيد و ولايت إلهيّه بود. 🔸بازگشت به ایران در سال ۱۳۷۷ هجرى قمرى در سى و سه سالگى پس از اتمام تحصيلات عاليه و رسيدن به درجه اعلاى اتقان در علوم عقلى و نقلى و كسب فضائل ظاهرى و باطنى، جهت اداى تكليف و اقامه شعائر الهى و ترويج و گسترش توحيد و ولايت در امتحانى سخت و دشوار به اشاره مرحوم حضرت حدّاد رضوان الله تعالى عليه و امر حضرت آيةالله حاج شيخ محمّد جواد انصارى همدانى رحمة الله عليه به طهران بازگشتند و در مسجد قائم خيابان سعدى در سنگر محراب و منبر به نشر أحكام اسلام و ارشاد مردم و تهذيب و تزكيه نفوس مستعدّه و تبيين معارف الهيّه و دعوت به توحيد و ولايت و تصحيح و تعميق ارتباط مردم با قرآن و عترت پرداختند. تلاش مخلصانه و مستمرّشان با توجّه به ابعاد گسترده عملى و شدّت درجه اخلاص و نظم و پشتكار خستگى ناپذير و روحيّه تشكيلاتى كار كردن و ابتكاراتى كه در اداره مسجد بكار ميگرفتند و جلسات پر بارى كه شخصا اداره مى‌نمودند تأثيرى شگرف در ياران و شاگردانشان بجا گذاشت و مسجدشان را در آن سالهاى سرد و سياه حكومت طاغوتى همانند پناهگاهى روشن و پر فروغ‌ و زنده و پويا اسوه مساجد ديگر ساخت. در خلال اين سالها ارتباط خود را با مرحوم آية الله شيخ محمّد جواد أنصارى و مرحوم حضرت آقاى حدّاد از طريق مكاتبات و مسافرتهاى متعدّد استمرار بخشيدند و در سايه دستورات إلهى اين بزرگواران مراحل ترقّى را يكى پس از ديگرى پيمودند تا نهايةً به بالاترين درجات معنوى رسيده و در اوج قلّه توحيد استقرار يافتند. 🔹مهاجرت به مشهد بارى ايشان پس از بيست و سه سال تلاش مستمرّ و مخلصانه در سال ۱۴۰۰ هجرى قمرى به امر استاد سلوكيشان مرحوم حدّاد قدّس الله سرّه به منظور مجاورت و آستان بوسى حضرت ثامن الحجج علىّ بن موسى الرّضا عليه آلاف التّحيّة و الثّنآء به مشهد مقدّس مهاجرت نموده و در مدّت پانزده سال پايانى عمر نورانى و پر بركت خويش لحظه‌اى از تلاش بى‌دريغ براى ترويج‌ توحيد و ولايت و تربيت نفوس مستعدّه، و دستگيرى از شوريدگان و عاشقان كوى دوست و تربيت طلّاب فاضل و عامل، و تدوين و نشر «دوره علوم و معارف اسلام» فروگذار ننموده و آثار گرانقدرى در زمينه علوم و معارف اسلام بجاى گذاشتند. @shia5t
معرفی مرحوم علّامه سيّد محمّد حسين حسينى طهرانى ، شهر : قسمت دوم : 🔹مقام عرفانی حضرت علّامه آية الله حاج سيّد محمّد حسين حسينى طهرانى از خصوصيّات و صفات ممتازى برخوردار بوده و در جمع بين علوم ظاهرى و باطنى در اوج قرار داشتند و محضر بزرگان وادى معرفت و سلوك إلى الله را ادراك و در تحت تربيتشان آنچنان به منتهاى كمال الهى خويش نائل آمد كه زبان نورانيشان را به تمجيد و تحسين باز نمود: علّامه طباطبائى ايشان را پاسدار مكتب تشيّع دانسته و بعنوان انسان كامل معرّفى نمودند. و مرحوم سید هاشم حدّاد با بهجتى هر چه تمامتر ايشان را به «سيّد الطّائفتين» ملقّب فرمودند (يعنى هم مجتهد در امر شريعت، و هم مجتهد در امر طريقت‌) و مرحوم آية الله حاج شيخ محمّد جواد انصارى رحمة الله عليه در جواب نامه ايشان مرقوم فرمودند: «هر كس (از شما) جلوتر رفته بيايد مسابقه دهد؛ اين گو و اين ميدان!» 🔻آیةالله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی مدظله فرزند ارشد ایشان در تقریظی که بر کتاب آیت نور نگاشته‌اند، می‌فرمایند: حضرت علّامه آية الله والد معظّم أعلى الله مقامه الشّريف از معدود اعاظمى بودند كه توانستند در عصر غيبت به لطف الهى و عنايت ولىّ الله الاعظم أرواحنا له الفدآء و به بركت تتلمذ نزد نوادر علماء و فقهاء و اولياء كامل پروردگار چنان بر قلّه فقه الله الأكبر ظفر يافته و در آن مقام منيع متمكّن گردند كه حتّى تصوّر آن براى غير اهل الله ميسور نخواهد بود. در يك سفرى كه در سنّ شباب در معيّت ايشان به كربلاى معلّى مشرّف شديم روزى از محضر استاد بى نظيرشان حضرت آقاى حاج سيّد هاشم حدّاد سؤال كردم: آيا پدر ما به مقام فناء رسيده‌اند؟ ايشان در جواب با حدّت و شدّت مكرّرا فرمود: از فانى هم بالاتر است! و اين در حالى بود كه سنّ مرحوم‌ علّامه والد معظّم قدّس سرّه حدود چهل و هفت سال بود. و بر اهل بصيرت و باريافتگان حرم امن إلهى پوشيده نبود كه ايشان در سنوات آخر عمر به تمام معنى الكلمه در مقام بقاء بالله متمكّن بوده و جميع استعدادات نفس نفيسشان به منصّه فعليّت تامّه رسيده بود؛ كما اينكه بارها به بنده فرمودند: كار من در اين دنيا تمام است و ماندن و رفتن براى من تفاوتى ندارد. 🔸فروغ آرى، اين عالم ربّانى و بزرگ مرد الهى با پشت سر گذاشتن چندين بيمارى سنگين و خطرناك كه آثار برخى از آنها تا پايان عمر مباركشان استمرار داشت، لحظه‌اى از تلاش خدائى خود آرام نگرفت و سرانجام پس از هفتاد و يكسال مجاهده فى سبيل الله در صحنه‌هاى مختلف، در روز شنبه نهم ماه صفر سال ۱۴۱۶ هجرى قمرى قالب بدن را رها كرده و به ملكوت اعلى پيوست. 🔹تشییع و تدفین و پيكر مطهّرشان پس از تشييع با شكوه علماء و طلّاب و با نمازى كه آية الله بهجت در صحن آزادى بر ايشان اقامه نمودند، در قسمت جنوب شرقى صحن انقلاب (عتيق) در آستانه كفشدارى شماره ۴ حرم مطهّر بخاك سپرده شد؛ و همانگونه كه آرزوى قلبى خود را از قبل ابراز نموده بودند، مرقدشان در ناحيه پائين پا و پشت سر حضرت امام علىّ بن موسى الرّضا عليه آلاف التّحيّة و الثّنآء زير پاى زائران بارگاه ملكوتى آن حضرت قرار گرفت. و السّلامُ عليه يومَ وُلِد و يومَ مات و يومَ يُبعَث حَيًّا. 📚معرفی کتاب در مورد ایشان : ا کنون چند یادنامه دربارۀ زندگی و شخصیت ایشان به طبع رسیده است؛ از جمله کتاب آیت نور که توسط جمعی از ارادتمندان ایشان و با تکیه بر آثار آن مرحوم تدوین شده و نیز کتاب نور مجرد تألیف فرزند ارشد ایشان آیةالله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی مدظله. منبع : erfanvahekmat.com @shia5t
سید ابوالحسن حافظیان ، شهر : قسمت اول : 🔻عبد صالح خدا حاج اقای حافظیان از شاگردان شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی و سید موسی زرآبادی و سید مظهر حسین هندی بودند. 📝گوشه ای از زندگینامه ی علامه حافظیان سید ابوالحسن حافظیان (ره) در سال ۱۲۸۲ ه.ش. در مشهد مقدس پیدا شد، قبل از بلوغ به مقدمات، صرف و نحو، ریاضی، طب، نجوم، هیأت، فقه و اخلاق نزد اساتید مشغول گردید. از دیدن بعضی اعمال از پدر به ریاضت و عملیات (ریاضتی) شوق وافری پیدا نمود. به سفارش پدر حاج شیخ حسنعلی اصفهانی (نخودکی) (ره) او را به شاگردی خود به ریاضات، قبول فرمود، مرتب روزها برای تحصیل علم در مدرسه «میرزا جعفر» (در ضلع شرقی صحن عتیق رضوی – صحن انقلاب) و شب‌ها در حجره فوقانی صحن عتیق جنب ایوان عباسی، مقابل «بقعه مطهره» به عبادات و ریاضات اشتغال داشت. به تدریج شهرت تامی در بین خواصّ و عوام پیدا کرد. از دعوات و عملیات روحانی او عوام و خواصّ بهره‌مند می‌شد. مدتی به خدمت حاج سید مظهر حسین هندی نیز مشغول بود. وی در اواخر عمر (در مشهد)، در گوشه صحن نو (صحن آزادی فعلی)، حجرات فوق آب آنبار (در ضلع جنوبی) را منزل خود قرار داده بود و مشغول به ریاضت‌های شرعی بود… در سال ۱۳۴۷، باتفاق مرد بزرگ، حاج شیخ مجتبی مدّرس قزوینی (ره) برای ملاقات و زیارت استاد بزرگ و سید جلیل، حضرت سید موسی زرآبادی (ره) به قزوین مسافرت نمودند… آنچه در مدت گذشته به آن موفق شده بود؛ گویا مقدمه‌ای بود از برای رسیدن به آن سید بزرگوار، بعد از آن به ترقیات کاملی موفق گشت. صاحب مکاشفات و ضمیری روشن شد و قوه ارادی او قوی گردید که آثار و علائمش بر همه ظاهر گشت و سالی یک مرتبه به سفر قزوین موفق می‌شد. او به دلیل بیماری فصول سرد سال را به هند عزیمت می‌نمود که حاصل آن ترویج و گسترش اسلام در آن سامان و از جمله کشمیر بود. قمر غفار ریاست دانشگاه زبان و ادب فارسی دهلی نو معتقد است که حافظیان در کنار میر سید علی همدانی نقش مؤثری در گسترش اسلام در کشمیر داشته‌است. وی لوح محفوظ را در تپه «صوفی پوره» واقع در دامنه کوه ترال کشمیر، استخراج کرد. وی که در هند با دختری ایرانی که پدرش استاد دانشگاه بود (پروفسور میرزا علی‌نقی شریفی از استادان دانشگاه بمبئی و ز نوادگان می‌رسید علی همدانی) ازدواج کرده و پس از سقوط رضاخان به ایران بازگشت. عزیزالله عطاردی در کتاب «فرهنگ خراسان» بخش طوس در شرح حال او نوشته‌است: او پس از تحصیلات و فراگیری علوم متعارف و کسب فیوضات معنوی از محضر استادان از جمله مرحوم نخودکی و سیدموسی زرآبادی، عازم هندوستان شد و در آن کشور پهناور مقیم گردید او در هندوستان به محافل و مجالس اهل علم و ادب و عرفان نزدیک شد و در اکثر شهرها و ولایات هندوستان به تحقیق و تفحص پرداخت و با طبقات گوناگون آشنا شد حافظیان پس از مدتی اقامت در هند یکی از شخصیت‌های بزرگ مسلمان در آن کشور گردید و در همه شهرها و ولایات مشهور شد. محمدرضا حکیمی دربارهٔ ایشان می‌گوید: مرحوم حافظیان، در «هردوار» در آب گنگا غسل کرد، در بت خانه، پشت به بت و رو به قبله نماز خواند و بعد از نماز به صدای بلند و لحن عربی، قرآن قرائت کرد، مرتاضین زیادی استماع کرده و متأثر شدند. سید موسی زرآبادی از جمله استادان او در علوم غریبه بود. خود حافظیان بعدها به یکی از استادان مسلم علوم غریبه تبدیل شد. از جمله اقدامات وی در این سال بازسازی ضریح حرم علی بن موسی الرضا و نصب ضریح جدید در نیمه شعبان ۱۳۷۹ هجری قمری نصب نمود. @shia5t
سید ابوالحسن حافظیان ، شهر : قسمت دوم : 🔹خدمت به خلق همّت مرحوم استاد حافظیان (ره) مصروف خدمت به خلق بود. ایشان ریاضاتی را که کشیده بود و علوم و کمالاتی را که کسب کرده و قدرت روحی را که در پرتو ریاضات و عبادات شرعی و توسّلات و توجّهات به دست آورده بود با تواضع و فروتنی، در خدمت مردم قرار داده بود و راه قرب به «خدا» را خدمت به «خلق خدا» می‌دانست و در این راه بس نیرو می‌گذاشت و صبوری می‌ورزید و خوش‌رویی نشان می‌داد. هفته‌ای دو روز (یکشنبه و چهارشنبه)، در خانه می‌نشست و در خانه را باز می‌کرد و هر کس با هر شرایطی می‌آمد و نزد ایشان می‌نشست و سخن دل خویش و مشکل زندگی خود – یا فرزندان و بستگان خود را با ایشان در میان می‌نهاد. آقا پس از شنیدن متواضعانه دردِ دردمند و مشکل شخص گرفتار به چاره آن می‌پرداخت و بدون طمع و چشمداشت أدعیه لازم برای هر امر را که خود تهیه می‌کرد؛ آن هم با کمال صحت و ظرافت، در اختیار مردم قرار می‌داد و هرگاه دستورالعملی نیز ضرورت داشت آن را می‌گرفت و می‌آموخت چه بسیار کسان از آن دعاها و دستورها بهره‌مند گشتند و نتیجه گرفتند و مشکل آنان – یا صد در صد یا در حدّی قابل قبول برطرف گردید که این خود داستانی دراز دارد. دریغا که اشخاص و موارد، ثبت دفتری نگشته است! استاد حافظیان (ره) در مورد آن چه می‌دانست و می‌توانست ( که «توانا بود هر که دانا بود» ) و علوم و اسراری که از استادان بزرگ آموخته بود؛ دعاها، ختم‌ها و نسخه‌هایی که اجازاتی درباره آن‌ها داشت و ریاضات آنها را کشیده بود (و برخی بسیار مهم بود)، به طور نوعی، مضایقه‌ای نداشت و اگر کسانی طالب و اهل و مستعد و عامل یافت می‌شدند، می‌گفت و می‌آموخت. از همین رو کسانی از ایشان چیزهایی گرفتند و بهره‌هایی بردند این مرد بزرگ، همیشه به یاد خلق خدا بود و خدمت‌ها به مردم کرد و آنچه را که به دست آورده بود در راه راحت‌سازی به خلق و گشودن گره از کار افتادگان، و مشکل داران گذاشته بود، بدین گونه بوده است آثار وجودی این بزرگوار… رضوان الله علیهم أجمعین. 🔹توجه و عنایت به عزاداری و روضه خوانی یکی از جلوه‌‌های ویژه در زندگی علامه حافظیان (ره ) توجه و عنایت ویژه ایشان به عزاداری و روضه خوانی سرور آزادگان و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع)‌ بوده است که تا وقتی در مشهد بودند در بیشتر مجالس روضه خوانی شرکت می‌کردند از جمله در منازل علما بزرگ همانند آیت الله میلانی، سبزواری و مروارید و … مجالس عزاداری و سوگواری را خود نیز بپا داشته و از زیارت عاشورا غفلت نمی‌کرد و نام و یاد حسین (ع)‌ را زنده نگه داشته و افتخارش این بود که روضه خوان این درگاه است و از سلاله این نسل حسینی! 🔹عنايت امام رضاع به علامه حافظیان و شفاي ايشان فرزند مرحوم حافظیان نقل می کنند : پدرم در نوجواني به‌دنبال بيماري ذات‌الريه تا سر حد مرگ مي‌رسند. ايشان را تحت معالجه چندين دكتر معروف قرار مي‌دهند. پزشكان هم از درمان و سلامتي او نااميد مي‌شوند. مادر بزرگ با اندوه تعريف مي‌كردند كه يك روز حال سيدابوالحسن بسيار نامساعد بود. در بستر بيماري در اتاق خوابيده بودند و بعضي وقت‌ها خون بالا مي‌آوردند، من سرگشته و بي‌قرار حال پسرم بودم. در اين حين خانمي به در خانه‌شان مي‌آيد و مي‌گويد كه آمده‌ام از آقاي جوان براي شفاي بچه‌ام دعايي بگيرم. وقتي به اين زن مي‌گويند كه آقا اصلا حالشان خوب نيست و رو به احتضار هستند، گريه مي‌كند و مي‌گويد كه اين جوان يكي از فرزندانم را توسط خداوند و جدش امام‌رضا(ع) شفا داد و با همين حالت گريه راهي حرم آقا امام‌رضا(ع) مي‌شود و مي‌رود پاي ضريح و مي‌گويد يا امام‌رضا(ع) فرزند من سال گذشته با دعاي اين جوان شفا يافت. تو را به خدا قسم او را به مادرش برگردان! در آن لحظه آن خانم پاي ضريح بيهوش مي‌شود و در عالم ‌رؤيا مي‌بيند كه حضرت امام رضا(ع) از داخل ضريح به او نگاه مي‌كنند و مي‌فرمايند برو به مادر سيدابوالحسن بگو كه ما پسرش را دوباره به او برگردانديم و عمر دوباره به او داديم (خودشان در شعري مي‌گويند كه عمر دوباره گرفتم) بعد از آن ناگهان لحظه به لحظه به جاي اينكه حالشان بد شود بهتر مي‌شوند و در برابر حيرت پزشكان و اطرافيان شفا پيدا مي‌كنند و در بستر مي‌نشينند. بعد از آن ماجرا، 4پزشك حاذق مشهد تأكيد مي‌كنند كه آقاجانم بايد در منطقه گرمسير زندگي كنند و از سرماي خراسان بروند. اول با خانواده تصميم مي‌گيرند به طبس نقل مكان كنند ولي بعد چنانچه خود در شعرشان مي‌گويند: شوق هندوستان زد به سرم/ با اجازت زمادر و پدرم سوز سرماي خراسان و شور و شوق دانستن و يافتن، ايشان را راهي هندوستان مي‌كند . @shia5t
سید ابوالحسن حافظیان ، شهر : قسمت سوم : 📌برای اشنایی بیشتر با ایشان ، میتوانید به سایت حافظیان مراجعه فرمایید : hafeziyan.ir 🍂وفات سيد ابوالحسن حافظيان مشهدي سرانجام در بيست و دوم ارديبهشت 1360 ش برابر با هفتم رجب 1401 ق در مشهد مقدس درگذشت و رخ در نقاب خاك كشيد.و در حرم مطهر رضوي (ع) در راهرو بين حرم و مزار شيخ بهايي در داخل دفتر امانتداري واقع است. منابع : fa.wikipedia.org emamraoof.com hamshahrionline.ir farsi.al-shia.org @shia5t
معرفی مرحوم سید مرتضی موسوی ( سید قرقره فروش ) ، معروف به «رجبعلی خیاطِ» ی‌ ها : 🔻ایت الله امجد در مورد سید قرقره فروش می فرمودند : ایشان در میدان شهدا دستفروش بودند و بالاتر از افق مرحوم حاج اسماعیل دولابی هستند. 🔻 بساط سید قرقره فروش که در میدان شهدا پهن می‌شد خیلی از علما برای دریافت نصیحت به سوی او می‌‌رفتند... 🔻مرحوم ایت الله بهجت نیز ، در مشهد برنامه دیدار با این مرد الهی را از دست نمی‌داد. ایشان معمولا زیاد اهل جواب دادن نبودند و اگر سوالی هم پرسیده می شد ، در جواب می فرمودند ، به حرم و نزد امام رضا ع بروید... سید قرقره فروش در این اواخر ، در ، دوغ آباد از توابع تربت حیدریه سکونت داشتند. 🔻قطع سر درد : شخصی نقل می کند ؛ یکبار که نزد سید قرقره فروش رفته بودم ، به ایشان عرض کردم ، همسرم سردردهای شدید می شود . ایشان یک شانه به من دادند و گفتند هر وقت همسرت سردرد شد ، سرش را شانه کند واقعا هم همینطور شد همسرم تا موهایش را شانه می زد بلافاصله سردردش قطع می شد . برای اشنایی بیشتر با این مرد الهی ، میتوانید به لینک زیر مراجعه فرمایید : b2n.ir/987987 @shia5t
معرفی مرحوم حاج غلام محی الدین رضایی ، شهر : 🔻ایشان از اولیا الهی گمنام در مشهد بوده اند. مرحوم حاج غلام رضایی، مردی بود که سی وپنج سال شبها تا به صبح چون کبوتری بالای سر حضرت امام رضا علیه السلام با تسبیح هزار دانه خود تا به صبح مشغول اذکار و زیارت بود و چون سلام می داد جواب را می شنید. شادی روح ایشان الفاتحه مع الصلوات ... @shabname_hekmat @shia5t
معرفی حاج سید محمد تقی سعادتمند ، شهر : 🔻حاج سید محمد تقی سعادتمند ، معروف به دکتر سعادتمند ، از اولیا الهی قوی و گمنام در شهر مشهد بوده اند که حتی بعد از فوتشان هم ، همچنان گمنام مانده اند... 🔻ایشان محضر بسیاری از اولیا خدا را درک کرده اند و از دوستان شیخ جعفر اقا مجتهدی ، ایت الله کشمیری حاج اسماعیل دولابی ایت الله شیخ محمد جواد انصاری همدانی و ..... بوده اند. یکی از ارادتمندان ایشان نقل می کنند : پس از فوت ایشان ، یک روز دلم برای ایشان خیلی تنگ شده بود ، حرم بودم ، موقع بیرون امدن از حرم ، دیدم اقا جان داشتند وارد حرم میشدند سلام کردند و رفتند... @shia5t