ایتا - دانشنامه امیرالمومنین (ع) #دلتنگی

دانشنامه امیرالمومنین (ع)
ياعلے༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

◼️ حضرت رقیه، سند مظلومیت امام‌حسین (علیه‌السلام)   

نویسـ🖌ـــنده: حجةالاسلام محمدجوادمهريار

🏴 حضرت رقیه (علیها‌السلام) به عنوان سند دائمی مظلومیت امام حسین (علیه‌السلام) در عالم است که مورخان بی‌شماری در طول تاریخ، از به شهادت رسیدن ایشان در شام گواهی داده‌اند. ایشان هرچند #خردسال بوده، ولی سبب شده تا ابد، شدت مظلومیت اهل بیت (علیهم‌السلام) و ظلمی که بر آنان شده بر کسی پوشیده نماند.

از شاهدان واقعه‌ی جانسوز عاشورا، دختر خردسالی است که با دریایی از مظلومیت خود، قرار است به عنوان #سند_ابدی در تاریخ باقی بماند و خود به تنهایی دلیلی متقن و کافی برای بیان اوج مظلومیت خاندان گرامی پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد. 

👈 رقیه، با دنیایی از کودکی، مسافر کاروانی شد که قرار بود #احیاگر دین خدا باشد. هرچند دستان کوچکش توان دفاع از پیکر سید جوانان بهشت را نداشت، اما با مظلومیتش، همانند جده‌ی مطهره‌اش به میدان آمد و اوج مصیبت را در شهر شام رقم زد. #اشک‌های او در خرابه‌ی شام، نه فقط از باب #دلتنگی بود، بلکه گریه از ظلم کسانی بود که در ظاهر شبیه مرد بودند، ولی در باطن بویی از مرداگی نداشتند. 

👈 رقیه سند ابدی و صدای مظلومیت امام حسین (علیه‌السلام) است که در میان هیاهوی روزگار شنیده شد و تا ابد، کاخ جور یزیدیان را ویران کرده است.

◼️ اما آن‌چه در مورد #حضرت_رقیه (علیهاالسلام) در اسناد تاریخی موجود است، وجود ایشان به عنوان شاهد روز عاشورا و از جمله کسانی است که سیدالشهدا (علیه‌السلام) ظهر عاشورا، با او نیز وداع تلخی کرده‌اند.

◼️ از جمله کسانی‌که به این واقعه اشاره کرده است، لوط بن یحیی ملقب به #ابومخنف است که ایشان را به عنوان یکی از مورخین قرن دوم هجری باید شناخت و در توثیق او و کتابش هیچ شکی راه ندارد. 

👈 باید گفت مقتل او یکی از منابع معتبری است که مورخین بزرگ #اهل_سنت هم‌چون طبری، یعقوبی و ابن‌اثیر، از آن در تدوین کتاب‌هایشان استفاده کرده‌اند. 

#ابومخنف در مقتل خود به وداع امام حسین (علیه‌السلام) با زنان و کودکان اشاره می‌کند و می‌نویسد: «آن‌گاه (حسین) فریاد برآورد: ای اُم کلثوم! ای زینب! ای سکینه! ای رقیه! ای عاتکه! ای صفیه! من نیز راهی شدم، خدا نگهدار!»[1]

👈 #سیف _بن_عمیره کوفی، یکی از راویان زیارت عاشورا و از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السلام) است. او شاعری توانا و مدیحه‌سرایی قهار بوده که در رسای سیدالشهداء (علیه‌السلام) قصیده‌ای زیبا سروده و در آن به سرگذشت غم‌بار #حضرت‌رقیه اشاره می‌کند.

👈فخرالدین #طریحی در المنتخب، با ذکر قصیده‌ی جناب سیف، به نقل از او می‌نویسد: «حضرت رقیه کسی بود که حسودان برای ضعف و ناتوانیش دل سوزاندند. این عده، فردای قیامت مجبور به عذرخواهی از او می‌شوند؛ هرچند که هیچ عذری برای آن‌ها وجود ندارد؛ ... من هیچ‌گاه ام کلثوم و سکینه و #رقیه را فراموش نمی‌کنم که برای امام حسین با آه و ناله حسرت، گریه می‌کردند.»[2]
197 مشاهده03:05
پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی
