آیا می دانیدهای هندی:

علمای بزرگ شیعه ایرانی که به هند رفته اند: رفتند و ماندند: - قاضی نورالله شوشتری= او قاضی بزگ دوران اکبرشاه بود و در آکرا شهید شد و مزارش در آگرا در صد کیلومتری جنوب دهلی است. - میر محمد مومن استرآبادی = به جنوب هند سفر کرد و مروج تشیع در جنوب هند شد و پایه گذار شهر حیدرآیاد بود و مزارش در این شهر است. - سید حسین سبزواری = مروج تشیع در کشمیر بود و مزارش اینک در شهر سرینگر است - سید حسین قمی = مروج تشیع در کشمیر بود و مزارش اینک در کشمیر زیارتگاه است. - حزین لاهیجی= او پس از سقوط صفویه به هند رفت و در شهر بنارس مرکز هندوها رحلت کرد و اینک مزارش در این شهر است. - رفتند و بازگشتند: - فاضل اصفهانی معروفبه کاشف اللثام صاحب کشف اللثام = او در نهایت به اصفهان بازگشت و در انجا رحلت کرد - سید علیخان شیرازی= او در نهایت به شیراز بازگشت و در آنجا رحلت کرد

حکومت های شیعی هند: بهمنی‌ها (۱۳۴۷–۱۵۲۷) سلطنت جانپور (۱۳۹۴–۱۴۷۹) سلطنت بیدار (۱۴۸۹–۱۶۱۹) سلطنت برار (۱۴۹۰–۱۵۷۲ AD) نظام‌شاهیان احمدنگر (۱۴۹۰–۱۶۳۶) قطب‌شاهیان (۱۵۱۸–۱۶۸۷) عادل‌شاهیان (۱۵۲۷–۱۶۸۶) رامپور (۱۷۱۹–۱۹۴۹) حکومت اود (۱۷۲۲–۱۸۵۸) بنگال و مرشدآباد (۱۷۵۷–۱۸۸۰) تالپور (۱۷۸۳–۱۸۴۳) بنزه نگر بابریان: ادوار امپراطور گورکانی: - پیدایش نسبتا شیعی = بابر و همایون - تحول به نسبی گرایی = اکبر شاه - تسنن افراطی = جهانگیر تا اورنگ زیب و ... - تمایل دوباره به تشیع = حاکمان پس از حمله نادر (خاصه آخرین امپراطور بابر که معاصر ناصرالدین شاه قاجار بود و رسما اعلان تشیع کرد ولی توسط انکلیسی ها عزل شد).

این هم دو طرح بر زمین مانده:

جهت تنوع و تغییر ذائقه و اینکه از دوره ... به بعد؛ محقق / مبلغ یتیم (غیر وابسته و خارج از ...) باید خودش جاجیم اش را ، گل بگیرد 😳😳😳😳

این هم بنز سواری ما در لکهنو

گزارش امامباره کربلای نصیرالدین حیدر