پیرامون مسئله تقلید و تفاوت فتوای مراجع عظام تقلید به کوشش : دکتر آیت پیمان ریاست محترم مجمع جهانی شیعه شناسی اسلام، دینی است شریف که به عنوان آخرین و کاملترین شریعت الهی ، از دو منبع اصلی قرآن و سنت (روایات صحیحه) و با کمک عقل و اجماع برداشت می شود. در زمان حیات پیامبر اکرم خاتم انبیاء صلوات الله علیه و آله، زمانی که در فهم صحیح یک حکم شرعی و یا اعتقادی، مشکل و شبهه ای ایجاد می شد، پیامبر اکرم به عنوان منبع متصل به وحی، از حقیقت ماجرا با خبر شده و آن را برای مردمان مشخص و واضح می کردند. بعد از شهادت پیامبر اکرم، امامان دوازده گانه وظیفه این مهم را برعهده داشتند؛ آنان نیز به عنوان امامان دارای علم غیب، و آگاه به امور دینی، اقدام به پاسخگویی و رفع شبهات و معضلات دینی می بودند. این سلسله ادامه داشت تا زمانی که امام دوازدهم صلوات الله علیه از دید مردمان غایب شدند و دسترسی به ایشان دیگر امکان نداشت. در این زمان بود که مومنین برای فهم صحیح از دین، دو راه کلی در مقابلشان باز بود؛ اول: اجتهاد از قرآن و روایات دوم: سوال از علما و راهنمایی گرفتن از متخصصی دین (تقلید) راه اول به جهت سختی های فراوان و نیاز به تخصص در دین؛ کار ساده و آسانی نبوده و از توان هر شخصی برنخواهد آمد. اما راه دوم، راهی است معمول و ساده که عقلا" و شرعا" تجویز شده است. در این بین، علمای حاذق و سرآمد در علم و متخصص علوم دینی، در فهم دین، درجات مختلفی دارند؛ برخی از یک روایت، یک معنای ظاهری برداشت می کنند، برخی دو معنا و برخی چندین معنا در بطن آن استنباط مینمایند . نسبت به قرآن کریم نیز همین مسئله صادق است، قرآن کریم معجزه الهی و دارای بطون عمیق می باشد؛ که فهم آن بر هر شخصی ممکن نیست. علماء اسلام، نسبت به تخصص و علم و آگاهی خود، به فهم و استنباط از ادله شرعیه (قرآن و روایات) پرداخته اند و به علت برخی اختلافات علمی، اختلاف در فتاوا نیز گاهی مشهود است. فرضا" ممکن است یک راوی، نزد یک عالم شخص قابل اعتمادی باشد و نزد شخص عالم دیگر، مذموم و غیر قابل اعتماد باشد . و یا عالمی، یک اصل از اصول فقهی را قبول داشته باشد و دیگری خیر. و یا در معنی یک کلمه در علم لغت بین علما، اختلاف باشد. همه این مسائل می تواند به اختلاف در حکم شرعی بیانجامد. بنابراین در کوتاه سخن می گوییم، اختلافات در احکام فقهی علماء، ریشه در نوع برداشت و مسلمات مقدماتی نزد مراجع تقلید دارد و نه در چندگانگی دین اسلام. یقینا دین اسلام یکی است و حکم شرعی نمی تواند دو صورت باشد؛ ولی به جهت عدم دسترسی ما به منبع یقینی و قطعی الصدور ،و همچنین نوع برداشت های مختلف و اختلافات علمی، با احکام مختلف در بعضی موضوعات روبرو خواهیم شد. و در این باره باید تذکر داده شود که اختلافات فقهی، همیشگی نیستند و در بُعد همگانی نخواهند بود؛ بلکه در چند باب فقهی و در چند مساله قابل شمارش، اختلافاتی بین علماء پیش آمده است. در این باب مباحث را ادامه میدهیم . منبع: حوزه نت با تلخیص ┏━☆❤️❤️❤️☆━┓ @shiastudies ┗━☆❤️❤️❤️☆━┛

🔷 فضیلت های خواندن نماز شب و حفظ چشم و زبان 🔹آیت الله ناصری گفت: اگر کسی خیر دنیا و آخرت را می‌خواهد لازمه آن توسل به امام زمان(عج) است، ایشان نماینده خدا در عالم وجود هستند. 📌 مشروح خبر: https://b2n.ir/369430 @shiastudies ┗━☆❤️❤️❤️☆━┛

تاریخچه فقاهت و مرجعیت به کوشش دکتر آیت پیمان ریاست مجمع جهانی شیعه شناسی بحث مرجع تقلید که از کی شروع شده است؟ (با توجه به شبهه‌‌ای که این مسئله را ساخته دوران صفوی میداند ! ). مسئله تقلید و رجوع عالم به جاهل امری عقلی بوده و منحصر به زمان، مکان و دانش خاصی نیست، بلکه تمام عاقلان اگر در کاری متخصّص نباشند به متخصّص آن رجوع می‌کنند. قرآن و سایر منابع اسلامی، همچنین سیره پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) دلالت بر ترغیب رجوع به راویان احادیث و اسلام شناسان حتی در زمان حضور معصومان(ع)، می‌کند، و این امر در زمان غیبت امام مهدی(عج) خود را بیشتر نشان داده است. شواهد تاریخی از صدر اول بر آن دلالت داشته و نقش بی‌بدیل علمای شیعه در همه دوران‌ها غیر قابل انکار است. ۱. طبق آموزه‌های اسلام کسب معارف فقاهت به معنای عام نیز امری است که خداوند نه تنها بر آن ترغیب نموده، بلکه ترک آن‌‌را مذمت کرده: «چرا از هر فرقه‌‌ای دسته‌‌ای کوچ نمی‌‌کنند تا این‌‌که در دین آگاهی یابند».[۱] از طرفی تربیت شاگردان فقیه و آگاه، در زمان ائمه(ع) و توسط آن ذوات مقدسه و ارجاع مردم توسط امام معصوم به آنان از همان صدر اول آغاز گشته و ائمه اطهار(ع) بعضاً مردم را به شاگردان خود ارجاع می‌دادند. در این باره روایاتی وجود دارد؛ از جمله اینکه امام علی(ع) به قثم بن عباس می‌نویسد: «صبح و شام بنشین و برای مردم سؤال کننده فتوا بده و جاهل را آگاه و با عالم مذاکره کن».[۲] این دسته از روایات، امر ارجاع به غیر امام معصوم(ع) تا قبل از غیبت امام مهدی(عج) را روشن می‌کند و این‌که ارجاعات ائمه(ع) به شاگردان مورد اطمینان امری شایع بوده است. در زمان غیبت امام مهدی(عج)، این روایت معروف از آن‌حضرت است که فرمود: «وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ‏ الْوَاقِعَهُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاهِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّهُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ»؛[۳] اما راجع به حوادثی که اتفاق می‌افتد پس در آنها به راویان احادیث ما رجوع کنید؛ چون آنهایند که حجت من بر شما بوده و من حجت خدا بر آنان خواهم بود. بر اساس این روایت؛ تکلیف مردم در عصر غیبت امام مهدی(عج) روشن شده و مراد از راویان حدیث که در روایت آمده همان کسانی هستند که در اثر سر و کار داشتن زیاد با روایات و منابع دینی، توانایی استخراج احکام دینی را دارند. مراجع دینی به عنوان کارشناسان این فن بوده، و مراجعه به کارشناس امری عقلی و در همه شئونات زندگی بشر لازم بوده و اختصاص به احکام دین ندارد، حال، اگر در زمینه احکام فقهی کسی خود کارشناس باشد نیازی نیست – بلکه جایز نیست – تقلید کند؛ ولی کسی که متخصص فن نیست باید رجوع به عالم کند؛ زیرا این دستور عقلای عالم و مورد پذیرش همه خردمندان است . علاوه بر این پیامبر خاتم ، اصحابی خاص را به مناطق مختلف فرستادند تا با ارائه اسلام به مردمی که دسترسی به پیامبر ندارند ، به سئوالات دینی آنان جواب داده و احکام دینی را بیان نمایند . منبع حوزه نت ، با تصرف و تلخیص ____ ۱ . توبه، ۱۲۲. ۲. قطب الدین راوندی، سعید بن عبداللّٰه، فقه القرآن، محقق و مصحح: حسینی‌، سید احمد، ج ۱، ص ۳۲۷، کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق. ۳. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج ۲، ص ۴۸۴، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق. @shiastudies ┗━☆❤️❤️❤️☆━┛

✨﷽✨ ✅فضیلت قرائت و تلاوت قرآن در منزل ✍️ آیت‌الله بهجت (ره) : در روایت آمده است: خانه‌هایی که در آنها تلاوت قرآن می‌شود، «تُضِیئُ لأهْلِ السمآءِ کما یضِیئُ النجْمُ [أَلْکوکبُ الدری] لأهْلِ الأرْضِ؛ چنان‌که ستاره یا ستاره درخشنده برای اهل زمین می‌درخشد، برای آسمانیان می‌درخشد». در گذشته صدای قرآن از منازل بلند می‌شد. در حالات اصحاب سیدالشهدا علیه‌السلام در شب عاشورا آمده است: «لَهُمْ دَوِی کدَوِی النحْلِ؛ زمزمه‌ای همانند صدای زنبور عسل داشتند». همچنین آمده است که ایشان: «مَا بَینَ راکعٍ وَ ساجِدٍ وَ قائِمٍ وَ قاعِدٍ؛ در حالات مختلف برخی در رکوع و برخی در سجده و برخی ایستاده و بعضی نشسته [به عبادت و راز و نیاز و مناجات و انس با خدا مشغول بودند]». و در خطبه همام در شمار ویژگی‌های متقین آمده است: «فَصافونَ أَقْدامَهُمْ یتْلُونَ آیاتِ اللهِ آناءَ اللیلِ و أَطْرافَ النهارِ؛ مرتب به نماز ایستاده و در لحظات شب در آغاز و پایان روز، آیات خدا را تلاوت می‌کنند». 📚 در محضر بهجت، ج۲، ص۲۹۶ ┏━☆❤️❤️❤️☆━┓ @shiastudies ┗━☆❤️❤️❤️☆━┛

✅بهتر از این پیدا نخواهید کرد! 🔸از مرحوم #آیت_الله_بهجت سؤال شد که «در میان اذکاری که شما می‌دانید و در روایات و جاهای دیگر، وارد شده، به نظر شما کدام ذکر، مهمتر است؟» ایشان خیلی صریح و بی‌تردید فرمودند: « ذکر #صلوات. ما که گشتیم چیزی بهتر از این ذکر پیدا نکردیم؛ شما بگردید ولی بهتر از این پیدا نخواهید کرد» 🔸برای جلسه ختم صلوات [تعداد هم] آنچه معروف است همین چهارده هزار تاست. ان شاءالله برای رفع این بلا؛ بلکه همه بلاها خوب است. ┏━☆❤️❤️❤️☆━┓ @shiastudies ┗━☆❤️❤️❤️☆━┛

༻ ﷽༺ 🌹پیامبراکرم صلی الله علیه و آله: 💎من قضی لأخیهِ المُؤمِنِ حاجَةً کانَ کَمَن عَبَدَاللّه َ دَهرَهُ. 🔰کسی که حاجت برادر مؤمن خود را برآورده سازد، مانند کسی است که عمر خود را به عبادت گذرانده باشد. 📚الأمالی، طوسی، ص ۴۸۱ ┏━☆❤️❤️❤️☆━┓ @shiastudies ┗━☆❤️❤️❤️☆━┛