👳‍♂به هارون الرشید گفتند: شخصی به نام « #ناطقی» کنیزکی دارد که روزگار مثل حُسن صورت و لطف سیرت او نزاییده 🧕  و از نظر زیبایی  روی دلربایش با ماه آسمان برابری می‌کند.

👳‍♂«هارون » چون این خبر را  شنید، طینت در باطنش اثر کرد و با خود گفت: 👈چرا چنین کنیزی در زمان خلافت من باشد و در خدمت من نباشد!🤔 🔸  و دست روزگار او را به دیگری بسپارد. ✍در همان لحظه قاصدی  را به دنبال « #ناطقی» فرستاد، و به کاخ حکومت احضارش کرد

🔸چون ناطقی  حاضر شد، 👳‍♂هارون گفت:  شنیده‌ام  #کنیزک شایسته ای داری، باید او را حاضر کنی! 🌀 وقتی «ناطقی» این سخن را شنید مانند بید به خود لرزید، با لب خشک و دیده ی تر به خانه برگشت، 🧕 وقتی کنیزک، ارباب خود  را به آن حال دید گفت: چه واقع شده که اینقدر پریشان و دگر گونی؟؟ 🔻 #ناطقی داستان  را برای کنیزک بزگو کرد

منظورکنیزک این بود: 👆👆 تو با این همه کنیزی که در اختیار داری هنوز هم چشمت به دنبال تنها کنیز #ناطقی هست!!! 🚫و این حکایت از حریص بودن خلیفه دارد

✍در همان لحظه  هارون دستور داد تا از خزانه بیت المال  برای او طلا و نقره بیاورند💰💰💰 ✍سپس  گفت: ای کنیزک!  نزد مولای  خود برو که دل تو او را می‌خواهد. 🔶 و کنیزک  نزد مولای خود #ناطقی بازگشت. منابع: 📚 کلیات جامع التمثیل صفحات ۲۳ و ۲۱: 📗لطائف الطوائف /صفحه ۳۹۸