#سیره_شهدا چند روز بود كه صبح زود تا ظهر پشت خاك ريز مي رفت و #محور عملياتي لشگر را تنظيم مي کرد . هواي #گرم جنوب؛ آن هم در فصل تابستان، امان هر كسي را مي بريد. يكي از #همين روزها نزديك ظهر بود كه آقا مهدي به طرف #سنگر بچه ها آمد و با آب داغ تانكر، گرد و خاك را از صورت #پاك كرد و سر و صورتش را آبي زد و وضو گرفت و به #داخل سنگر رفت. آقا رحيم با آمدن آقاي باكري سر پا #ايستاد و ديده بوسي كردند. در همين حين آقا #رحيم متوجه لب هاي خشك آقا مهدي شد و سراغ #يخچال رفت و يك كمپوت گيلاس بيرون آورد، در آن را باز كرد و به آقا مهدي داد. آقا مهدي خنكي #قوطي را حس كرد، گفت :امروز به بچه ها كمپوت داده اند؟ آقا رحيم گفت: نه آقا مهدي! كمپوت، جزء جيره امروزشان #نبوده. باكري، كمپوت را پس زد و گفت: پس چرا، اين #كمپوت را براي من باز كردي؟ رحيم گفت؟ چون حسابي خسته بوديد و #گرما زده مي شديد. چند تا كمپوت اضافه بود، كي از شما بهتر؟ آقا مهدي با دل خوري جواب داد: از من بهتر؟ از من بهتر، بچه هاي #بسيجي هستند كه بي هيچ چشم داشتي مي جنگند و #جان مي دهند. رحيم گفت: آقا مهدي! حالا ديگر باز كرده ام. اين قدر #سخت نگيرید، بخورید . آقا #مهدي گفت: خودت بخور رحيم جان! #خودت بخور تا در آن دنيا هم #خودت جوابش را بدهي... ❣ #شهید_مهدی_باکری ❣ 🆔 @shire_samera