🔴 وقتی دو دشمن، جنگ را برای بهتر چاپیدن کنار می‌گذارند! صاحبان صنايع بزرگ وقتى مى‌بينند رقابت برايشان صرف نمى‌كند با هم همكارى مى‌كنند و مى‌گويند ما چرا با هم رقابت كنيم‌؟ براى اينكه بهتر بتوانند طبقه‌ی كارگر را استثمار كنند، رقابت را تبديل به همكارى مى‌كنند. اين يك امر طبيعى است. هميشه دو نفرى كه مى‌خواهند يك جايى را بچاپند وقتى كه ديدند زورهايشان با هم برابر است مى‌گويند چرا با هم بجنگيم، با هم مى‌سازيم تا ببينيم چطور مى‌شود... در فريمان ما - چون مردمش بيشتر دامدار بودند - قصه‌هاى عجيبى از هوش گرگها نقل مى‌كردند. چوپانى براى اخوى ما نقل كرده بود كه روزى من ديدم يك گرگ مراقب است و مى‌خواهد بيايد گوسفندها را ببرد. من به او حمله كردم. ديدم اين حيوان مى‌شلد. ما طمع كرديم كه اين گرگ را هر طور هست بگيريم. (در ميان چوپان‌ها هم اگر كسى يك گرگ بگيرد و كلّه گرگ را ببرد نشان بدهد - آنجا كلّه گرگى مى‌گويند - يك جايزه به او مى‌دهند كه يك گرگ كم كرده.) شروع كرديم به دنبال كردن، او هم لنگ‌لنگان مى‌رفت. همين‌طور مى‌رفت، همين كه ما را خوب از گله دور كرد، يك‌مرتبه برگشت و مثل تير خودش را به گله رساند. معلوم شد حقه بازى كرده (خندۀ استاد و حضار).  یا يك گرگ از يك طرف مى‌آيد چوپان را دور مى‌كند، آن ديگرى از آن طرف حمله مى‌كند گوسفند را مى‌گيرد و مى‌برد و بعد با هم مى‌خورند. وقتى كه گرگ‌هاى درنده در عالم درندگى خودشان اين مقدار هوشيارى داشته باشند كه بتوانند رقابت‌ها را تبديل به همكارى كنند آيا استثمارگر اين قدر هوش و فهم ندارد كه وقتى همه‌شان براى يكديگر خطر هستند بيايند با هم همكارى كنند براى چاپيدن مردم‌؟ ✍استاد شهید مرتضی مطهری،  فلسفه تاریخ، جلد ۳، صفحه ۳۰۶-۳۰۷ (با تلخیص) پی‌نوشت: شما را یاد چه قصه‌ای در این روزها می‌اندازد؟! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4