از نکات مهم این فصل: ⚫️ مسئله ای است که از قدیم الایام میان #دانشمندان و #فلاسفه مطرح بوده و الان هم مطرح است به نام «نسبیت اخلاق»؛ یعنی هیچ صفتی را نمی شود گفت مطلقا خوب است در هر جا و هر زمان، و هیچ صفتی را نمی شود گفت مطلقا بد است در هر جا و هر زمان، بلکه هر صفت خوبی در یک جا و یک زمان، در یک شرایط خاص خوب است و همان صفت در یک اوضاع و احوال و یک شرایط خاص دیگر بد است ... عرض میکنم که #نسبیت_اخلاق دروغ است، یعنی این طور نیست که هرچه که نام اخلاق روی آن باشد نسبی است. صفحه ۱۶۴ و ۱۶۵ ⚫️ #اخلاق غیر از #آداب است. اگر مقصود گوینده از این جمله این باشد که «لاتخلّقوا اولادکم باخلاقکم» فرزندانتان را به اخلاق خودتان متخلق نکنید، غلط است. ممکن است معنای این جمله این باشد: «لاتؤدبّوا اولادکم بآدابکم» به فرزندانتان آداب خودتان را نیاموزید، بلکه حساب آداب آینده را بکنید. پس ما باید فرق بین اخلاق و آداب را بدانیم. صفحه ۱۶۵ ⚫️ #اخلاق مربوط است به خود انسان؛ یعنی مربوط است به اینکه انسان به #غرایز خودش یعنی به طبیعت خودش چه نظامی بدهد، خودش را چگونه بسازد. نظام دادن غرایز را اخلاق می گویند. صفحه ۱۶۵ ⚫️ #آداب مربوط به سهم بندی #غرایز نیست، بلکه مربوط به این است که انسان غیر از مسئله اخلاق به یک #امور_اکتسابی -که باید اسم آنها را فنون گذاشت- نیز احتیاج دارد و باید آنها را یاد بگیرد. صفحه ۱۶۸ ⚫️ مثلا کسی بر اثر #جهل و #جمود می گوید: چون من خودم عطاری و زردچوبه فروشی کارم بوده است، بچه من هم باید همین کار را بکند. فکر نمی کند که الان کارهایی پیدا شده است که صد مرتبه بیشتر، هم برای دنیای خودش و هم برای آخرتش مفید است. اینها دیگر جمود است. این حساب، حساب #آداب است. صفحه ۱۶۸ @shmotahhari_golpa 🌱🌱