:
#حرف_دل 🙂
شهدا با معرفتند!😌
نشان به آن نشانه که اول آنها دست رفاقت به سویت دراز کردند...
هی رها کردی و به موازاتش باز دستت را گرفتند...
شهدا با معرفتند!💞
نشان به آن نشانه که هربار سمت گناهی فقط نیم نگاهی کردی، خودی نشان دادند...☝️
شهدا با معرفتند!😇
نشان به آن نشانه که خون دادند تا تو جاری شوی...
بی منت، بی ادعا، بی چون و چرا...
شهدا با معرفتند!
پا که در مقتلشان گذاشتی، قسمشان دادی به رفاقتشان...😍
یقین داشته باش، حاضرند باز هم تا پای جان بروند تا تو جان بگیری...
شهدا رفیق بازند!😉
باور کن!!...
#از_شهدا_بخواه_دستت_را_بگیرند ..
#دلت_را_به_دلشان_بسپار❤️
#سلام_بر_شهیدان 🕊
┄┅═✧❁🌹❁✧═┅┄
┄┅═✧❁🌹❁✧═┅┄
📝 #دلنوشته | #حرف_دل
🌾 شما رفتهاید،
ما ماندهایم و دنیایی پر از درد و محنت...
انصافتان کجاست...
اینهمه شوق وصال در وجود ماست و اینهمه دور باشیم؟
خدا بندهنواز است، حتی بندگان سیهروی را هم میپذیرد
شما ای شهیدان، شمایی که آینه جمال خدایید رحمی به دل بیقرار ما کنید
دستی بر سر به زیر افتاده از شرممان کنید.....
بهشت نمیخواهیم!!
بهشت باشد برای بندگان خوب خدا
ما به نگاه از سر لطف شما قانع هستیم ،حتی اگر در میان شعلههای آتشی دست و پا بزنیم که از اعمال بد خودمان شعلهور شده....
ما با یاد جبهههایی روزگار سپری میکنیم که شماها در آن درس عشق و دلداگی آموختید و در همان جبههها به افلاک پرواز کردید...
مارا چه شده که اینهمه سنگین شدیم؟ چرا بال پروازمان حرکتی ندارد؟
کجای کارمان خراب شده که سبکبال نیستیم؟
📝 #دلنوشته | #حرف_دل
بغضهای حقیر ما، روبه روی تصاویر گلگون شما سرریز میشود و راه را برای کلام میبندد؛ با شما شقایقهایم. از شما چه باید گفت و چه باید نوشت؟
واژههای خاکسترگونه ما، فقط بلدند روبهروی شما ضجه بزنند. اما کاش میدانستند که یاد شما حرکت است؛ حرکتی برای بهبودی وضعِ «بودن». چه باید گفت که شما حنجره های خود را عبور دادید تا آن سوی مرزهای تکبیر، آن سوی مرزهای ندیدن؛ جایی که واژه ای یافت نمیشود تا شما را با آن ستود. اصلاً شما که برای تحسین برانگیزی قلم های ما بوسه بر عطر پرواز نزدید!
هر روز و هر شب، خاکریزها، با اشکها و دعاهایتان گره میخورد.
شما، درشتناکی شب را با تکبیرهای فاتحانهتان درهم میشکستید و روزهای سنگر را سپیدتر از بالهای کبوتران میکردید.ما مانده ایم و یاد شما
بَدا به حال ما، اگر یاد شما را زندگی ما قاب نگیرد.
وقتی وصیتنامه های شما را میخوانیم، تازه میفهمیم چرا با عزم آخرین نفر از شما، آسمان چمدان خود را بست و کوچید تا بر شرم خویش نیفزوده باشد.
📝 #دلنوشته | #حرف_دل
شما به ما آموختهاید که بال، برای پریدن است و جاده برای دویدن. به ما آموخته اید که دقیقه های زندگی غنیمت اند. ما همه میدان داریم و زمین، میدانی بزرگ است؛ گاهی میدان جنگ، گاهی میدان مسابقه؛ ولی هیچگاه خالی از تکاپو نیست.
آموخته اید که به قدم هایمان آنقدر راه رفتن را بیاموزیم که خستگی نشناسند، به چشمهایمان آنقدر مهر ورزیدن را بیاموزیم که دشمنی نشناسند و به دستهایمان آنقدر سختی کشیدن را بیاموزیم که سستی نشناسند.
شما انگشتهای اشاره ای بوده اید به سمت ماه. کوله پشتیتان، نشان از هجرتی دراز داشت. ما رسم سفر کردن را باید از شما بیاموزیم.
«فرصت ما هم باری بیش نیست»
عاشقانه آمدید مثل نسیم؛ عارفانه رفتید مثل قاصدک. ما رسم دلبری کردن را باید از شما بیاموزیم. وجودتان را با عشق سرشته بودند و سرنوشتتان را با شهادت.
شما به ما آموخته اید که می توان چشمی شد و بارید؛ میتوان لبی شد و خندید برای چهره های پیر و یتیم؛ میتوان دستی شد و نوشت برای شفای قلبها؛ میتوان قدمی شد و برداشت برای رضایت الهی.
آسمان فرصت پرواز بلند است ولی پرسش این است که چه اندازه کبوتر باشی!
#دلنوشته | #حرف_دل❤️
🔻 زمانی که عکس شهدا رو به دیوار اتاقم چسبوندم، ولی به دیوار دلم نه !
- زمانی که اتیکت خادم الشهدا و ...
رو به سینه ام میچسبونم، اما خادم پدر و مادر خودم نیستم !
◽️ - زمانی که اسمم توی لیست تمام اردوهای جهادی هست، ولی توی خونه خودمون هیچ کاری انجام نمیدم !
🔻 - زمانی که برای مادرای شهدا اشک میریزم ، اما حرمت مادر خودم رو حفظ نمیکنم !
- زمانی که فقط رفتن شهدا رو میبینم ،
ولی شهیدانه زیستنشون رو نه !
#به_خودمان_بیاییم