🎥 در حاشیه #جشن_تکلیف دختران دانش‌آموز در حسینیه امام خمینی (ره) 💢 ذوق ساده‌ و زیبای‌ کودکانه و احساس خالصانه‌ی #دختران_ایران زمین بعد از دیدن بزرگمرد تاریخ شیعه/ کف زدن #رهبر انقلاب بعد از اتمام اجرای سرود توسط دختران حاضر در #جشن_فرشته‌ها ⁉️ دانش‌آموزان #دختر چطور به بیت‌رهبری دعوت شدند؟ 🔰 مدیر مدرسه ساجده منطقه ۱۴ تهران: از اداره با مدرسه تماس گرفتند که اسم یک دانش‌آموز ۹ ساله را برای دیدار با رهبر انقلاب بدهید. 🔹 فهرست را برداشتم و داشتم فکر می‌کردم که از بین اسامی دانش‌آموزان چگونه انتخاب کنم که در اولین نگاه نام یکی از دانش‌آموزان مدرسه توجه‌ام را جلب کرد؛ گفتم یک زنگ بزنم ببینم چه می‌شود. با خانه‌شان تماس گرفتم و با مادرش صحبت کردم تا اجازه حضورش را بگیرم. بعد از اطلاع‌شان از موضوع به وضوح صدای گریه #مادر را می‌شنیدم. مادرش می‌گفت «رقیه مدتی است همش در خانه می‌گوید چرا ما نمی‌توانیم برویم #رهبر را از نزدیک ببینم. من خیلی دوست دارم ایشان را ببینم». 💥 با انتشار مطالب از ما حمایت کنید 🇮🇷 @sedaye_zohoor313 🏴🚩

☀️مرد اگر مثل امام رضاش غیور باشد چه شود!😔 📖 در مشهد، به خدمت #مقام_معظم_رهبری شرفیاب شدم. صحبت از کرامات حضرت رضاعلیه‌السلام شد. آقا فرمودند: من بچه بودم که به مسجد پدرم در بازار می‌رفتیم. در مسجد، مکبری بود به نام کربلایی که #نابینا بود و حتی به او کربل رضای عاجز می‌گفتند. (آقا فرمودند که مشهدی‌ها به نابینا عاجز می‌گویند.) کربلایی رضای عاجز به مسجد می‌آمد و تکبیر می‌گفت. ما بچه بودیم و سال‌ها بود که او را می‌شناختیم و کوری او را دیده بودیم. روزی من پیش پدرم بودم که این کربلایی رضا آمد، اما بینا شده بود. پدرم از او پرسید: کربلایی رضا من را می‌بینی؟ گفت: بله آقا و سپس قیافه پدر من را شرح داد. پدرم شنیده بودند که کربلایی شفا گرفته است و می‌خواستند خودشان ببینند. من هم آن‌جا بودم و دیدم همان کربلایی رضایی که هر روز کور می‌آمد، امروز بینا شده بود. این کربلایی دختری داشت که در وقت کوری دست کربلایی را می‌گرفت و پدر نابینایش را به مسجد می‌آورد. بعد از اینکه در مسجد مستقر می‌شد، دیگر به کسی نیاز نداشت. ما جستجو کردیم که چرا شفا داده‌اند. گفتند: سال‌ها بود که این دختر بچه دست کربلایی را می‌گرفت و به مسجد می‌آورد. کم‌کم #دختر بزرگ شد و به‌اصطلاح آب و رنگی پیدا کرده بود. روزی بعضی از بچه‌های بازار متلکی گفته بودند و کربلایی هم شنیده بود. او نتوانسته بود تحمل کند و به دخترش گفته بود دست من را بگیر و مرا به حرم ببر. در حرم، کربلایی به دخترش می‌گوید تو برو خانه من این‌جا می‌مانم. او به امام رضاعلیه‌السلام عرض کرده بود: آقا! من سال‌هاست که نابینا هستم و حتی یک‌بار هم گله نکردم، زندگی من با فقر گذشته است، اما یک‌بار هم گله نکردم و گفتم تقدیر خداست و من هم راضی هستم به رضای خدا، اما تعرض به #ناموسم را تحمل نمی‌کنم؛ یا من را شفا بدهید یا همین‌جا مرگم بدهید. من دیگر طاقت ندارم متلک‌های مردم را به #ناموس خودم تحمل کنم. کربلایی به حضرت متوسل می‌شود و بعد از مدتی خوابش می‌برد. در خواب، حضرت رضاعلیه‌السلام او را شفا می‌دهند. مقام معظم رهبری خودشان این داستان را نقل کردند و فرمودند من خودم این جریان را دیده‌ام. 📚منبع:بیانات حضرت آیت‌الله مصباح در جمع بسیج دانشجویی خوزستان و دانشگاه شهید چمران اهواز - 1391/04/17 ✨@Norolhoda_Info