#شهید_علمداری متولد ۲ #تیر سال ۱۳۴۵ در روستای #مورجان از توابع بخش #میمند شهرستان #فیروزآباد #استان_فارس بود و در هنگام #شهادت ۳ فرزند داشت. پیکر مطهر شهید علمداری پس از شهادت در #خانه_خمیس منطقه #سیاخ_دارنگون #شیراز به خاک سپرده شد. او پس از اخذ مدرک لیسانس، به #سپاه پیوست و بـه عنـوان خلبـان بـالگرد در #هوانیروز سپاه به خدمت مشغول شد. با ورود فناوری نوپای #پهپاد به #هوافضا ،کار شهید و همکارانش در #عراق ، کنترل هواپیما‌های بـدون سرنشین در جوار ملکوتی حرم امام حسن عسکری (ع) بود. همسر شهید علمداری در خصوص آخرین مکالمه خود با همسر شهیدش می‌گوید: شـب آخـر، ابتـدا بـا همکارانش به زیارت می‌روند و سپس حدود ساعت یازده شب به من زنگ می‌زند. صدایش را که شنیدم، به گریه افتـادم. دست خـودم نبـود. داشت دلداری‌ام می‌داد که صدای خمپاره‌ای شنیدم. از او پرسیدم: «این صدای چی بود؟» گفت: «چیزی نیست… باور کن جای‌مان امنِ امن است». همان شب وقتی که صحبتش با من تمام شد، خمپاره دیگری می‌زنند و او به شدت مجروح و به بیمارستان منتقل می‌شود. سرانجام در ساعت ۲ بامداد روح بی قرار او در جوار امام عزیزش، آرام می‌گیرد و به لقاءاالله می‌پیوندد.