حکمتهای نهج البلاغه: ⚜️#حکمت_277_نهج_البلاغه⚜️  وَ قَالَ (علیه السلام): لَا، وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ دَهْمَاءَ تَكْشِرُ عَنْ يَوْمٍ أَغَرَّ، مَا كَانَ كَذَا وَ كَذَا. سوگند امام عليه السّلام (اعتقادى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: نه، سوگند به خدايى كه با قدرت او شب تاريك را به سر برديم كه روز سپيدى در پى داشت، چنين و چنان نبود. 🔰شرح و تفسیر حکمت 277🔰 👌🔆سوگندى بسیار زیبا هدف 📝جناب سیّد رضى؛ از ذکر این سوگند، نشان دادن فصاحت و زیبایى کلام امام علیه السلام حتى در سوگندهاست. اما اینکه این سوگند براى چه جارى شده است؟ یا مرحوم سیّد رضى به آن دست نیافته است و یا اگر دست یافته ذکر آن را لازم نمى دانسته است. 📜به هر حال امام علیه السلام مى فرماید: 🔻 نه، سوگند به آن کس که ما را در بقایاى شب تاریک نگه داشت؛ شبى که لبخند سپیده دمش از روز روشن پرده برداشت، که چنین و چنان نبوده است»؛ ▪️(لاَ وَالَّذِی أَمْسَیْنَا مِنْهُ فِی غُبْرِ لَیْلَهٍ دَهْمَاءَ، تَکْشِرُ عَنْ یَوْمٍ أَغَرَّ، مَا کَانَ کَذَا وَکَذَا). 💠امام علیه السلام در این تشبیه جالب، نخست اشاره به تاریکى شبهاى ظلمانى مى کند («غُبْر» به معناى باقیمانده و «دَهْماء» به معناى سیاه و تاریک است) که به دنبال آن، روز روشنى است. ⬇️گویى همانند انسانى است که به هنگام لبخند، لبهاى او کنار مى رود و دندان هاى زیبایش آشکار مى شود. («تَکْشِرُ» از ریشه «کَشْر» (بر وزن نشر) به معناى کنار رفتن لبها براى خندیدن و «أغَرّ» به معناى روشن وسفید است). 💠اینکه امام علیه السلام این قسم زیبا و فصیح را براى چه موضوعى یاد کرده، روشن نیست. 📝شاید براى مرحوم سیّد رضى روشن بوده؛ ولى چون هدفش بیان زیبایى قسم بوده از ذکر آن صرف نظر کرده است. ✅این احتمال نیز هست که بر سیّد رضى؛ نیز روشن نبوده و آنچه را او به آن دست یافته اصل سوگند بوده است؛ ولى مى توان به قرینه قسمى که امام علیه السلام یاد کرده حدس زد که قسم، اشاره به ظهور اسلام و محو آثار شرک و کفر و بت پرستى و انتقال مردم از دوران تاریک جاهلیت به دوران نورانى اسلام بوده و جمله «ما کانَ کَذا وکَذا» درواقع اشاره به نفى بعضى از بدعت هایى بود که در اسلام گذاشته شد و در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وجود نداشت. کانال شهدا و ایثارگران صفادشت eitaa.com/shohadasafadasht