📔 نهج البلاغه بخوانیم ⚜️#حکمت_2_نهج_البلاغه⚜️  وَ قَالَ (علیه السلام): أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. 🟡شناخت ضدّ ارزش ها (اخلاقى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست كرده، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است 📔🌴🌴🌴📔 #نشر مطالب هدیه به امام زمان (عج) eitaa.com/shohadasafadasht

⚜️#حکمت_2_نهج_البلاغه⚜️  وَ قَالَ (علیه السلام): أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. 🟡شناخت ضدّ ارزش ها (اخلاقى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست كرده، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است. 🔰شرح و تفسیر حکمت 2 🔰 👌🔆از اين کارها بپرهيز:⤵️ 📜امام(عليه السلام) در اين کلام نورانى اش به پيامدها و آثار سوء 👈سه رذيله اخلاقى در عباراتى کوتاه و فشرده اشاره فرموده است.🔻 1️⃣«هر کس طمع را پيشه کند خود را حقير ساخته است». (أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ). ✴️واژه «طمع» به معناى بيش از حق خود طالب بودن و گرفتن مواهب زندگى از دست ديگران است. 🚫بديهى است که افراد طماع براى رسيدن به مقصود خود بايد تن به هر ذلتى بدهند و دست سؤال به سوى هرکس دراز کنند و شخصيت خود را براى نيل به اهداف طمع‌کارانه خود بشکنند. 🟪نقطه مقابل طمع↔️ قناعت است که سبب عزت آدمى مى شود همان گونه که اميرمؤمنان فرمود: «عَزَّ مَنْ قَنَعَ; آن کس که قناعت پيشه کند عزيز خواهد بود». 2️⃣«کسى که سفره دل خويش را (نزد اين و آن بدون هيچ فايده) باز کند (و مشکلات خود را فاش سازد) رضايت به ذلت خود داده است». ✴️روشن است هرگاه انسان نزد طبيب درد خود را بگويد و از وى راه درمان بطلبد يا پيش قاضى ظلمى را که بر او رفت بيان سازد و از او احقاق حق بخواهد يا نزد دوستش از گرفتارى خود براى گرفتن وام سخن بگويد کار خلافى نکرده و به دنبال مشکل گشايى بوده; ⭕️ اما طرح مشکلات نزد کسانى که هيچ گونه توانايى بر حل آن ندارند اثرى جز ذلت و سرافکندگى انسان نخواهد داشت ❌در اين گونه موارد بايد خويشتن‌دار بود و لب به شکايت نگشود 3️⃣«کسى که زياد سخن گويد اشتباهات زيادى خواهد کرد». ✴️و اين خطاى بسيار باعت تحقير و بى ارزش شدن او در نظرها مى شود. کوتاه سخن اين که انسان عاقل بايد زبانش را در اختيار عقلش قرار دهد نه اين که عقلش را در اختيار زبان که اولى مايه سعادت است و دومى اسباب حقارت. ✅منظور از امير شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگويد. ❇️بديهى است سخنانى که از فکر و عقل و تقوا سرچشمه نمى گيرد در بسيارى از موارد خطرهايى ايجاد مى کند که انسان قادر بر جبران آن نيست و گاه اسباب رنجش افراد آبرومند و سبب ايجاد اختلاف در ميان مردم و کينه و دشمنى نسبت به گوينده و ديگران مى شود. 🔷شايان توجه است، صفات سه گانه نکوهيده‌اى را که امام در اين بيان کوتاه ذکر کرده⤵️ ✳️(طمع، فاش کردن ناراحتى‌ها نزد هر کس و امير ساختن زبان بر خود) ⏮هرسه در اين جهت مشترکند که سبب ذلت و خوارى می‌شوند و اين هماهنگى در اثر سبب شده است که امام(عليه السلام) هر سه را کنار هم قرار دهد. کانال شهدا و ایثارگران صفادشت https://eitaa.com/shohadasafadasht

⚜️#حکمت_2_نهج_البلاغه⚜️  وَ قَالَ (علیه السلام): أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. 🟡شناخت ضدّ ارزش ها (اخلاقى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست كرده، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است. 🔰شرح و تفسیر حکمت 2 🔰 👌🔆از اين کارها بپرهيز:⤵️ 📜امام(عليه السلام) در اين کلام نورانى اش به پيامدها و آثار سوء 👈سه رذيله اخلاقى در عباراتى کوتاه و فشرده اشاره فرموده است.🔻 1️⃣« هر کس طمع را پيشه کند خود را حقير ساخته است». (أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ). ✴️واژه «طمع» به معناى بيش از حق خود طالب بودن و گرفتن مواهب زندگى از دست ديگران است. 🚫بديهى است که افراد طماع براى رسيدن به مقصود خود بايد تن به هر ذلتى بدهند و دست سؤال به سوى هرکس دراز کنند و شخصيت خود را براى نيل به اهداف طمعکارانه خود بشکنند . 🟪نقطه مقابل طمع↔️ قناعت است که سبب عزت آدمى مى شود همان گونه که اميرمؤمنان فرمود: «عَزَّ مَنْ قَنَعَ; آن کس که قناعت پيشه کند عزيز خواهد بود». 2️⃣«کسى که سفره دل خويش را (نزد اين و آن بدون هيچ فايده) باز کند (و مشکلات خود را فاش سازد) رضايت به ذلت خود داده است » ✴️روشن است هرگاه انسان نزد طبيب درد خود را بگويد و از وى راه درمان بطلبد يا پيش قاضى ظلمى را که بر او رفت بيان سازد و از او احقاق حق بخواهد يا نزد دوستش از گرفتارى خود براى گرفتن وام سخن بگويد کار خلافى نکرده و به دنبال مشکل گشايى بوده; ⭕️ اما طرح مشکلات نزد کسانى که هيچ گونه توانايى بر حل آن ندارند اثرى جز ذلت و سرافکندگى انسان نخواهد داشت ❌در اين گونه موارد بايد خويشتن دار بود و لب به شکايت نگشود 3️⃣« کسى که زياد سخن گويد اشتباهات زيادى خواهد کرد» ✴️و اين خطاى بسيار باعت تحقير و بى ارزش شدن او در نظرها مى شود. کوتاه سخن اين که انسان عاقل بايد زبانش را در اختيار عقلش قرار دهد نه اين که عقلش را در اختيار زبان که اولى مايه سعادت است و دومى اسباب حقارت. ✅منظور از امير شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگويد. ❇️بديهى است سخنانى که از فکر و عقل و تقوا سرچشمه نمى گيرد در بسيارى از موارد خطرهايى ايجاد مى کند که انسان قادر بر جبران آن نيست و گاه اسباب رنجش افراد آبرومند و سبب ايجاد اختلاف در ميان مردم و کينه و دشمنى نسبت به گوينده و ديگران مى شود 🔷شايان توجه است، صفات سه گانه نکوهيده‌اى را که امام در اين بيان کوتاه ذکر کرده⤵️ ✳️(طمع، فاش کردن ناراحتى ها نزد هر کس و امير ساختن زبان بر خود) ⏮هرسه در اين جهت مشترکند که سبب ذلت و خوارى می‌شوند و اين هماهنگى دراثر سبب شده است که امام(عليه السلام) هر سه را کنار هم قرار دهد. کانال شهدا و ایثارگران صفادشت https://eitaa.com/shohadasafadasht