حکمتهای نهج البلاغه: *⚜️#حکمت_66_نهج_البلاغه⚜️*  وَ قَالَ (علیه السلام): فَوْتُ الْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا. روش خواستن (اخلاقى، اجتماعى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن حاجت بهتر از درخواست كردن از نااهل است. 🔰شرح و تفسیر حکمت 66🔰 *👌🔆طلب از نااهل* 📜امام(عليه السلام) در اين كلام پربار حكمت آميز به نكته اى اشاره مى كند كه سبب عزت و سربلندى هر انسانى است، مى فرمايد: 🔶 «از دست رفتن حاجت بهتر از آن است كه آن را از نااهل طلب كنى»; 🔶بى شك انسان ها در زندگى فردى و اجتماعى به يكديگر نيازمند اند و اصولاً فلسفه زندگى اجتماعى و مدنىّ بالتبع بودن انسان همين تعاون و برطرف ساختن حاجت و نيازهاى يكديگر است، 🔶زيرا هر كس قدرت محدودى دارد كه با آن نمى تواند همه نيازهاى خود را برطرف سازد ولى با كمك ديگران مى تواند بر مشكلات غلبه كند. 🔶كسانى كه انسان دست حاجت به سوى آنها دراز مى كند دو گروه اند: گروه اهل و نااهلان; 💠اهل كسى است كه داراى سخاوت و انسان دوستى و مهر و محبت و علو طبع باشد. 💠نااهلان آنها كه بخيل اند و تنگ نظر و منت گذار. 🔸بديهى است هرگاه انسان دست طلب به سوى نااهل دراز كند از يك سو خود را حقير كرده و از سوى ديگر، احتمال امتناع با توجه به بخل و تنگ نظرى طرف كاملاً وجود دارد. 🔶و از سوى سوم، اگر اقدام به رفع نياز و حاجت كند ممكن است ماه ها يا سال ها دست از منت گذارى بر ندارد، پس چه بهتر كه قناعت ورزد و علو همت و شخصيت خود را حفظ نمايد و از دست رفتن حاجتى را تحمل كند و دست نياز به سوى اين گونه افراد دراز نكند. 🔰در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام (صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه امير مؤمنان در محضرش عرضه داشت: خداوندا مرا به احدى از خلقت نيازمند نكن. 🔰رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: اى على! اين سخن را مگو، زيرا هر انسانى نيازمند به ديگران است. 💠امير مؤمنان عرض كرد: اى رسول خدا! چگونه بگويم فرمود بگو: «قُلْ اللَّهُمَّ لاَ تُحْوِجْنِي إِلَى شِرَارِ خَلْقِكَ; خدايا مرا به انسان هاى شرور نيازمند مكن». 💠على(عليه السلام) عرض كرد: «يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَنْ شِرَارُ خَلْقِهِ; شرار خلق كيانند؟» فرمود: «الَّذِينَ إِذَا أَعْطَوْا مَنُّوا وَ إِذَا مَنُّوا عَابُوا; 💠 كسانى كه اگر چيزى ببخشند منت مى گذارند و هنگامى كه منت مى گذارند بر انسان عيب مى گيرند». 🔶آرى شرار خلق و به تعبير امير مؤمنان، نااهلان ممكن است نياز مادى انسان را برطرف سازند ولى صدمات روحانى و معنوى به وى وارد كنند كه تحمل آن بسيار سخت و سنگين است. 🔶گاه به منت گذاردن اكتفا نمى كنند بلكه عيب ها بر انسان مى گيرند كه فلان كس ضعيف و ناتوان و بى عرضه و حقير است، از اين رو به ما نيازمند شده است. 🔰در روايات اسلامى حاجت خواستن از تازه به دوران رسيده ها نهى شده است كه قطعاً با منت و ذلت همراه است; 🔰در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه به يكى از يارانش فرمود: 🔸دست خود را تا مرفق در دهان اژدها كنى براى تو بهتر از آن است كه حاجت از كسى بطلبى كه چيزى نداشته و سپس به نوايى رسيده است». 💠اين گونه اشخاص اگر چيزى به انسان بدهند سرمايه گرانبهاترى را از بين مى برند، آبى مى دهند و آبرويى مى برند 🔰سعدى شيرازى در كتاب گلستان خود بعد از ذكر داستانى مى گويد: حكيمان گفته اند: آب حيات اگر فروشند فى المثل به آبروى، دانا نخرد كه مردن به علت به از زندگى به ذلت. هرچه از دو نان به منت خواستى در تن افزودى و از جان كاستى! #نشر مطالب هدیه به امام زمان (عج) کانال شهدا و ایثارگران صفادشت eitaa.com/shohadasafadasht

*⚜️#حکمت_66_نهج_البلاغه⚜️*  وَ قَالَ (علیه السلام): فَوْتُ الْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا. روش خواستن (اخلاقى، اجتماعى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن حاجت بهتر از درخواست كردن از نااهل است. 🔰شرح و تفسیر حکمت 66🔰 *👌🔆طلب از نااهل* 📜امام(عليه السلام) در اين كلام پربار حكمت آميز به نكته اى اشاره مى كند كه سبب عزت و سربلندى هر انسانى است، مى فرمايد: 🔶 «از دست رفتن حاجت بهتر از آن است كه آن را از نااهل طلب كنى»; 🔶بى شك انسان ها در زندگى فردى و اجتماعى به يكديگر نيازمند اند و اصولاً فلسفه زندگى اجتماعى و مدنىّ بالتبع بودن انسان همين تعاون و برطرف ساختن حاجت و نيازهاى يكديگر است، 🔶زيرا هر كس قدرت محدودى دارد كه با آن نمى تواند همه نيازهاى خود را برطرف سازد ولى با كمك ديگران مى تواند بر مشكلات غلبه كند. 🔶كسانى كه انسان دست حاجت به سوى آنها دراز مى كند دو گروه اند: گروه اهل و نااهلان; 💠اهل كسى است كه داراى سخاوت و انسان دوستى و مهر و محبت و علو طبع باشد. 💠نااهلان آنها كه بخيل اند و تنگ نظر و منت گذار. 🔸بديهى است هرگاه انسان دست طلب به سوى نااهل دراز كند از يك سو خود را حقير كرده و از سوى ديگر، احتمال امتناع با توجه به بخل و تنگ نظرى طرف كاملاً وجود دارد. 🔶و از سوى سوم، اگر اقدام به رفع نياز و حاجت كند ممكن است ماه ها يا سال ها دست از منت گذارى بر ندارد، پس چه بهتر كه قناعت ورزد و علو همت و شخصيت خود را حفظ نمايد و از دست رفتن حاجتى را تحمل كند و دست نياز به سوى اين گونه افراد دراز نكند. 🔰در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام (صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه امير مؤمنان در محضرش عرضه داشت: خداوندا مرا به احدى از خلقت نيازمند نكن. 🔰رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: اى على! اين سخن را مگو، زيرا هر انسانى نيازمند به ديگران است. 💠امير مؤمنان عرض كرد: اى رسول خدا! چگونه بگويم فرمود بگو: «قُلْ اللَّهُمَّ لاَ تُحْوِجْنِي إِلَى شِرَارِ خَلْقِكَ; خدايا مرا به انسان هاى شرور نيازمند مكن». 💠على(عليه السلام) عرض كرد: «يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَنْ شِرَارُ خَلْقِهِ; شرار خلق كيانند؟» فرمود: «الَّذِينَ إِذَا أَعْطَوْا مَنُّوا وَ إِذَا مَنُّوا عَابُوا; 💠 كسانى كه اگر چيزى ببخشند منت مى گذارند و هنگامى كه منت مى گذارند بر انسان عيب مى گيرند». 🔶آرى شرار خلق و به تعبير امير مؤمنان، نااهلان ممكن است نياز مادى انسان را برطرف سازند ولى صدمات روحانى و معنوى به وى وارد كنند كه تحمل آن بسيار سخت و سنگين است. 🔶گاه به منت گذاردن اكتفا نمى كنند بلكه عيب ها بر انسان مى گيرند كه فلان كس ضعيف و ناتوان و بى عرضه و حقير است، از اين رو به ما نيازمند شده است. 🔰در روايات اسلامى حاجت خواستن از تازه به دوران رسيده‌ها نهى شده است كه قطعاً با منت و ذلت همراه است; 🔰در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه به يكى از يارانش فرمود: 🔸دست خود را تا مرفق در دهان اژدها كنى براى تو بهتر از آن است كه حاجت از كسى بطلبى كه چيزى نداشته و سپس به نوايى رسيده است». 💠اين گونه اشخاص اگر چيزى به انسان بدهند سرمايه گرانبهاترى را از بين مى برند، آبى مى دهند و آبرويى مى برند. کانال شهدا و ایثارگران صفادشت eitaa.com/shohadasafadasht

⚜️ #حکمت_66_نهج_البلاغه ⚜️  وَ قَالَ علیه السلام: فَوْتُ الْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا. روش خواستن (اخلاقى، اجتماعى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن حاجت بهتر از درخواست كردن از نااهل است. 🔰شرح و تفسیر حکمت 66🔰 👌🔆طلب از نااهل 📜امام عليه السلام در اين كلام پربار حكمت‌آميز به نكته‌اى اشاره مى كند كه سبب عزت و سربلندى هر انسانى است، مى فرمايد: 🔶 «از دست رفتن حاجت بهتر از آن است كه آن را از نااهل طلب كنى»; 🔶بى شك انسان ها در زندگى فردى و اجتماعى به يكديگر نيازمنداند و اصولاً فلسفه زندگى اجتماعى و مدنىّ بالتبع بودن انسان، همين تعاون و برطرف ساختن حاجت و نيازهاى يكديگر است، 🔶زيرا هر كس قدرت محدودى دارد كه با آن نمى تواند همه نيازهاى خود را برطرف سازد ولى با كمك ديگران مى تواند بر مشكلات غلبه كند. 🔶كسانى كه انسان دست حاجت به سوى آنها دراز مى كند دو گروه‌اند: گروه اهل و نااهل; 💠 اهل كسى است كه داراى سخاوت و انسان دوستى و مهر و محبت و علو طبع باشد. 💠 نااهل کسی است كه بخيل‌ و تنگ‌نظر و منت‌گذار باشد. 🔸بديهى است هرگاه انسان دست طلب به سوى نااهل دراز كند از يك سو خود را حقير كرده و از سوى ديگر، احتمال امتناع با توجه به بخل و تنگ‌نظرى طرف، كاملاً وجود دارد. 🔶و از سوى سوم، اگر اقدام به رفع نياز و حاجت كند ممكن است ماه ها يا سال ها دست از منت‌گذارى بر ندارد، پس چه بهتر كه قناعت ورزد و علو همت و شخصيت خود را حفظ نمايد و از دست رفتن حاجتى را تحمل كند ولی دست نياز به سوى اين گونه افراد دراز نکند. 💠اين گونه اشخاص اگر چيزى به انسان بدهند سرمايه گرانبهاترى را از بين مى برند، آبى مى دهند و آبرويى مى برند. کانال شهدا و ایثارگران صفادشت https://eitaa.com/shohadasafadasht