انقلاب، سر کارگر جنوبی قرار داشتیم. با پرایدش اومد. سوار شدم و راه افتادیم سمت اسلامشهر. همیشه می‌نشستم توی ماشین بعد روبوسی می‌کردیم. موقع روبوسی دیدم چشم‌هاش خون هست و سر و ریشش پر از خاک. از زور خواب به سختی حرف میزد. گفتم چرا اینطوری هستی؟ گفت چهار روزه خونه نرفتم. گفتم بیابان بودی؟ گفت آره! گفتم چرا خونه نمیری؟ گفت چند تا از بچه‌ها اومدن آموزش، خیلی مستضعفن؛ یکیشون کاپشنش رو فروخته اومده. به خاطر چنین آدم‌هایی شب و روز نداشت. یکبار گفت من یک چیزی فهمیدم؛ خدا شهادت رو همیشه به آدم‌هایی داده که در کار سختکوش بودن. #شهید_محمودرضا_بیضایی #درس_اخلاق @shohdatarigh