🌸سال 63 بود. یک گروهان پدافندی در جزیره داشتیم. حاج اسکندر معمولاً به اندازه ده، بیست روز برای آنها ذخیره غذای سرد ائم از کمپوت و کنسرو می گذاشت. اما به هر طریق که بود سعی می کرد به بچه ها غذای گرم هم برساند. چند روزی بود که آشپزخانه تعطیل و نان و غذای گرم به ما نرسیده و چیزی نداشتیم تا برای بچه های خط ببریم. حاج اسکندر دیگر تاب و توان ایستادن نداشت. مثل مرغ سرکنده بالا و پائین می رفت. دلش تاب نیاورد، گفت: علی پاشو بریم یه کاری کنیم. با هم به جاده اهواز خرمشهر رفتیم. آنجا یک پادگان ارتش بود. پشت پادگان جایی بود که گونی های نان خشک را می گذاشتند. حاج اسکندر رفت سراغ نان خشک ها. - بیا کمک کن چند تا گونی نان خشک برداریم. - نون خشک به چه درد می خوره؟ - بلاخره یه کاریش می کنیم. چند گونی نان خشک را پشت ماشین گذاشتیم. به بُنه رفتیم. نان ها را از گونی ها وسط خالی کردیم. حاج اسکندر شروع کرد به جمع کردن نان هایی که سالم بود و هنوز کپک نزده بود. اگر هم کپک سفید بود، با دست کپک ها را می کند. با حوصله نصف گونی نان خشک سالم از میان آنها جمع کرد. - پاشو بریم آشپزخانه! - آنجا که تعطیله! - بلاخره یه چیز پیدا می شه! رفتیم. همه جا را زیر و رو کردیم. تنها چیزی که پیدا کردیم تعدادی سیب زمینی آپز بود که توی یکی از دیگ ها باقی مانده بود. سیب زمینی ها چند روزی مانده و سفیدک زده بود. حاج اسکندر آن ها را جمع کرد. با حوصله سیب زمینی ها را پوست گرفت، خرابی هایشان را هم گرفت. - پاشو بریم خط. در مسیر دیدیم یک ماشین پر از میوه در حال رد شدن است. حاج اسکندر جلویش را گرفت و پرسید: کجا می ری برادر؟ - این میوه را می برم برای رزمنده های فلان یگان. حاج اسکندر خواهش کرد و گفت: ما یک گروهان در خط داریم، مقداری میوه هم به ما هم بده! راننده راضی شد و دو صندوق میوه به ما داد. میوه را هم گذاشتیم پشت ماشین، کنار نان خشک و سیب زمینی به جزیره رفتیم. به خط که رسیدیم، خود حاج اسکندر با مهربانی سیب زمینی ها را فلفل و نمک می زد و با نان نم زده و یک میوه می داد به دست رزمنده ها. بچه ها چنان با لذت می خوردند که گویی بر سفره ای شاهانه نشسته اند... 📖#داستان_های_سرزمین_مادری 📖#بابا_اسکندر 🌷🌷🌸🌷🌷 #شهید حاج اسکندر اسکندری #شهدای_فارس 🌷🌸🌷 #ﻛﺎﻧﺎﻝ_ﺷﻬﺪاﻱ_ﺷﻴﺮاﺯ: @shohadaye_shiraz ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺷﻬﺪا ﺭا ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮاﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﻨﻴﺪ: http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75

همیشه می گفتم: حاجی این دفعه دیگه حلوات را می خوریم! قهقه می زد و می گفت: فکر کردید، من تا حلوا همه شما را نخورم، جایی نمی رم! صبح 19/10/1365 بود. هنوز آفتاب کامل بالا نکشیده بود و هوا گرگ و میش بود. شب قبل عملیات کربلای 5 با رمز یا فاطمه الزهرا(س) شروع شده بود و بچه های خط شکن لشکر 19 فجر توانسته بودند با عبور از کانال ماهی دژ مرزی شلمچه را تصرف کرده و دروازه ورود به عملیات کربلای 5 را باز کنند. حاج اسکندر را قبل از کانال ماهی دیدم. - حاجی این دفعه دیگه حلوات را می خورم! بر خلاف همیشه نخندید. خیلی جدی و مهربان گفت: ان شاالله، هرچی خدا بخواد! با هم از روی دژ مرزی عبور کردیم. ﮔﻔﺖ:نادری، بچه ها هرچی خواستن بده بره، این ها معلوم نیست تا ساعت دیگه زنده باشن، نکنه چیزی بخوان و کوتاهی کنی! حاج اسکندر و بی سیم چی اش از من فاصله گرفتند. دویست متر جلوتر از من بودند. حاج اسکندر لبه خاکریز می رفت که گلوله تانکی کنارش خورد و منفجر شد. از موج انفجار من هم به سمتی پرت شدم. گرد و خاک انفجار که خوابید دیدم هر دو روی زمین افتاده اند. به سمت آنها دویدم. بی سیم چی اش در جا شهید شده بود. ترکشی به پهلوی حاج اسکندر خورده بود، ترکشی هم به شقیقه راستش. هنوز نفس می کشید. کنارش نشستم. به چشمانش خیره شدم و بی اختیار لبم به خنده باز شد. یعنی دیدی این بارحلوات راخوردم! لبخندی روی صورت خونینش نشست. پلک هایش را بهم نزدیک کرد یعنی آره... ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺩﻳﺪاﺭ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺭﻓﺖ برشی از کتاب #بابا_اسکندر 🌸🌸 #شهیدحاج_اسکندراسکندری #شهدای_فارس ﻣﻌﺎﻭﻥ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ وﺗﺪاﺭﻛﺎﺕ ﻟﺸﻛﺮ http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75