ماه رمضان با شهدا✨ 🎤تندخوانی جزء بیست و هفتم قرآن کریم ثوابی از روخوانیِ قرآن کریم، هدیه به امام زمان(عج) و تمامیِ شهدا، اموات رو فراموش نکنید..🤲🏻 #خلوتی_با_معبود🕊 #ماه_رمضان 🌙 ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

📌 وقتی شهید مسعودی صحنه عاشورا را در شلمچه به نمایش گذاشت 🔹️ چراغی که عَلَمِ علمداری اسماعیل در کربلای چهار شد با شهادت ایشان صحنه عاشورا را به تصویر کشید. ◇ رزمندگانی که در وسط معرکه جنگ بودند با شهادت مسعود خود را در میدان کربلا می‌دیدند. 🔹 شهید مسعودی قرار بود با چراغ مخصوص، راه رو به بچه ها نشون بدهد ◇ چراغ در دست راستش بود که تیری به دستش خورد ◇ گفتیم: اسماعیل چراغ رو رهاش کن؛ ◇ گفت: "نه! من راهنما هستم" 🔸️ با دست چپ چراغ رو گرفت؛تیری به پهلویش نشست، باز هم کوتاه نیامد؛ و ادامه داد. ◇ تیر بعد به دست چپش خورد چراغ رو به دندان گرفت؛ تیر بعد به فکش خورد؛ چراغ که افتاد خودش هم افتاد. ◇ «و همرزمان شهید مسعودی می گویند: او هنوز هم به ما راه را نشان می دهد» ◇ آری علمداران، علمداری را از عباس بن علی(ع) آموخته اند "اَلا لایَحمِلُ هذا العَلَمَ اِلّا اَهلُ البَصَرِ وَ اَهلُ الصَّبرِ" 🔻 «سردار شهید اسماعیل مسعودی» پس از سالها جهاد و مبارزه، در پنجم دی ماه ۱۳۶۵ و در جریان عملیات کربلای ۴ به خیل عاشوراییان هشت سال دفاع مقدس پیوست ◇ و با مرگ سرخ او، اسماعیلی دیگر سر بر قربانگاه خاک شلمچه گذاشت. ◇ پیکر مطهر این سردار شهید، پس از یازده سال غربت، در یکی از روزهای آفتابی سال ۱۳۷۶ بر نسیم دستهایی آسمانی، تشییع و در گلستان شهدای اقلید، در کنار همرزمان و دیگر برادر شهیدش «رضا مسعودی» به خاک سپرده شد. ✍ فرازی از وصیت­نامۀ شهید: «دوستان! اگر خواهان امان نامه از طرف خداوند در آن عالمید، به دشمنان خداوند امان ندهید.» #شهید_اسماعیل_مسعودی یکی از شهدای ایران @shohadayekahrizsang

با عرض سلام و ادب خدمت اعضای محترم کانال شهدای شهر کهریزسنگ باتوجه به این که در نظر است که از هر شهید شهرمان یک کلیپ اختصاصی تهیه شود ، لطفا از خانواده های محترم شهداء تصاویر شهدا رو از دوران کودکی تا زمان شهادت را به این آیدی ارسال بفرمایید. @adminshohada1

بیادشهداءعملیات کربلای 8 عملیات #کربلای۸ در تاریخ ۱۳۶۶/۱/۱۸ و با رمز مقدس «#یاصاحب‌الزمان(عج)» به منظور پاسخگویی به شرارتهای عراق در حمله به تأسیسات و منابع اقتصادی کشور و برهم زدن امنیت خلیج فارس، انهدام ماشین جنگی و تحکیم مواضع به دست آمده در عملیات کربلای ۵، در منطقة بصره توسط نیروهای #سپاه_پاسداران آغاز می‌شود. #یادشهداکمترازشهادت_نیست ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

‍ ❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫⇠ #رمان_دختر_شینا ✫⇠قسمت :7⃣8⃣1⃣ #فصل_شانزدهم در اتاق را باز کرد. کف اتاق موکت طوسی رنگی انداخته بودند. صمد مهدی را روی موکت گذاشت و بیرون رفت و کمی بعد با تلویزیون برگشت. گوشه اتاق چند تا پتوی ارتشی و چند تا بالش روی هم چیده شده بود. اتاق، پنجره بزرگی هم داشت که توی حیاط پادگان باز می شد. صمد رفت و یکی از پتوها را برداشت و گفت: «فعلاً این پتو را می زنیم پشت پنجره تا بعداً قدم خانم؛ با سلیقه خودش پرده اش را درست کند.» بچه ها با تعجب به در و دیوار اتاق نگاه می کردند. ساک های لباس را وسط اتاق گذاشتم. صمد بچه ها را برد دستشویی و حمام و آشپزخانه را به آن ها نشان دهد. کمی بعد آمد. دست و صورت بچه ها را شسته بود. یک پارچ آب و یک لیوان هم دستش بود. آن ها را گذاشت وسط اتاق و گفت: «می روم دنبال شام. زود برمی گردم.» روزهای اول صمد برای ناهار پیشمان می آمد. چند روز بعد فرماندهان دیگر هم با خانواده هایشان از راه رسیدند و هر کدام در اتاقی مستقر شدند. اتاق کناری ما یکی از فرماندهان با خانمش زندگی می کرد که اتفاقاً آن خانم دوماهه باردار بود. صبح های زود با صدای عقِّ او از خواب بیدار می شدیم. شوهرش ناهارها پیشش نمی آمد. یک روز صمد گفت: «من هم از امروز ناهار نمی آیم. تو هم برو پیش آن خانم با هم ناهار بخورید تا آن بنده خدا هم احساس تنهایی نکند.» ادامه دارد...✒️ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت : 8⃣8⃣1⃣ #فصل_شانزدهم زندگی در پادگان ابوذر با تمام سختی هایش لذت بخش بود. روزی نبود صدای انفجاری از دور یا نزدیک به گوش نرسد. یا هواپیمایی آن اطراف را بمباران نکند. ما که در همدان وقتی وضعیت قرمز می شد، با ترس و لرز به پناهگاه می دویدیم، حالا در اینجا این صداها برایمان عادی شده بود. یک بار نیمه های شب با صدای ضد هوایی ها و پدافند پادگان از خواب پریدم. صدا آن قدر بلند و وحشتناک بود که سمیه از خواب بیدار شد و به گریه افتاد. از صدای گریه او خدیجه و معصومه و مهدی هم بیدار شدند. شب ها پتوی پشت پنجره را کنار می زدیم. یک دفعه در آسمان و در مسافتی پایین هواپیمایی را دیدم. ترس تمام وجودم را گرفت. سمیه را بغل کردم و دویدم گوشه اتاق و گفتم: «صمد! بچه ها را بگیر. بیایید اینجا، هواپیما! الان بمباران می کند.» صمد پشت پنجره رفت و به خنده گفت: «کو هواپیما! چرا شلوغش می کنی هیچ خبری نیست.» هواپیما هنوز وسط آسمان بود. حتی صدای موتورش را می شد به راحتی شنید. صمد افتاده بود به دنده شوخی و سربه سرم می گذاشت. از شوخی هایش کلافه شده بودم و از ترس می لرزیدم. ادامه دارد...✒️ نویسنده:بهناز ضرابی زاده #دختر_شینا @shohadayekahrizsang

‍ ❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫⇠ #رمان_دختر_شینا ✫⇠قسمت : 9⃣8⃣1⃣ #فصل_شانزدهم فردا صمد وقتی برگشت، خوشحال بود. می گفت: «آن هواپیما را دیشب دیدی؟! بچه ها زدندش. خلبانش هم اسیر شده.» گفتم: «پس تو می گفتی هواپیمایی نیست. من اشتباه می کنم.» گفت: «دیشب خیلی ترسیده بودی. نمی خواستم بچه ها هم بترسند.» کم کم همسایه های زیادی پیدا کردیم. خانه های سازمانی و مسکونی گوشه پادگان بود و با منطقه نظامی فاصله داشت. بین همسایه ها، همسر آقای همدانی و بشیری و حاج آقا سمواتی هم بودند که هم شهری بودیم. در پادگان زندگی تازه ای آغاز کرده بودیم که برای من بعد از گذراندن آن همه سختی جالب بود. بعد از نماز صبح می خوابیدیم و ساعت نه یا ده بیدار می شدیم. صبحانه ای را که مردها برایمان کنار گذاشته بودند، می خوردیم. کمی به بچه ها می رسیدیم و آن ها را می فرستادیم توی راهرو یا طبقه پایین بازی کنند. ظرف های صبحانه را می شستیم و با زن ها توی یک اتاق جمع می شدیم و می نشستیم به نَقل خاطره و تعریف. مردها هم که دیگر برای ناهار پیشمان نمی آمدند. ناهار را سربازی با ماشین می آورد. وقتی صدای بوق ماشین را می شنیدیم، قابلمه ها را می دادیم به بچه ها. آن ها هم ناهار را تحویل می گرفتند. هر کس به تعداد خانواده اش قابلمه ای مخصوص داشت؛ قابلمه دونفره، چهارنفره، کمتر یا بیشتر. ادامه دارد...✒️ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :0⃣9⃣1⃣ #فصل_شانزدهم یک روز آن قدر گرم تعریف شده بودیم که هر چه سرباز مسئول غذا بوق زده بود، متوجه نشده بودیم. او هم به گمان اینکه ما توی ساختمان نیستیم، غذا را برداشته و رفته بود و جریان را هم پی گیری نکرده بود. خلاصه آن روز هر چه منتظر شدیم، خبری از غذا نشد. آن قدر گرسنگی کشیدیم تا شب شد و شام آوردند. یک روز با صدای رژه سربازهای توی پادگان از خواب بیدار شدم، گوشه پتوی پشت پنجره را کنار زدم. سربازها وسط محوطه داشتند رژه می رفتند. خوب که نگاه کردم، دیدم یکی از هم روستایی هایمان هم توی رژه است. او سیدآقا بود. در آن غربت دیدن یک آشنا خوشایند بود. آن قدر ایستادم و نگاهش کردم تا رژه تمام شد و همه رفتند. شب که این جریان را برای صمد تعریف کردم، دیدم خوشش نیامد و با اوقات تلخی گفت: «چشمم روشن، حالا پشت پنجره می ایستی و مردهای غریبه را نگاه می کنی؟!» دیگر پشت پنجره نایستادم. دو هفته ای می شد در پادگان بودیم، یک روز صمد گفت: «امروز می خواهیم برویم گردش.» بچه ها خوشحال شدند و زود لباس هایشان را پوشیدند. صمد کتری و لیوان و قند و چای برداشت و گفت: «تو هم سفره و نان و قاشق و بشقاب بیاور.» ادامه دارد...✒️ نویسنده:بهناز ضرابی زاده #دختر_شینا @shohadayekahrizsang

🌙 #وداع_با_ماه_مبارک_رمضان 🍃گریه گریه می‌کنم 🍃اشکامو جاری می‌کنم #حسین_سیب_سرخی ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

همه باهم در ماه مبارک رمضان هر روز یک صفحه قران مهمون شهید #محمدرضا_صالحی صفحه بیست و هشتم قران ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

ماه رمضان با شهدا✨ 🎤تندخوانی جزء بیست و هشتم قرآن کریم ثوابی از روخوانیِ قرآن کریم، هدیه به امام زمان(عج) و تمامیِ شهدا، اموات رو فراموش نکنید..🤲🏻 #خلوتی_با_معبود🕊 #ماه_رمضان 🌙 ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

🌷🕊 به یاد شهدای #عملیات_رمضان و تمامِ شهدایی که با زبان روزه و با لبانی تشنه، بال در بال ملائک گشودند ... #روحشان_شاد #با_ذکر_صلوات ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

🌴🥀🕊🌹🕊🥀🌴 #شهدای_هسته_ای #شهدای هسته ای ایران نماد پیشرفت، علم و آمیختگی علم، ایمان، شجاعت، خون و #شهادت هستند . بیستم فروردین، روز فناوری هسته ای و یاد و خاطره #شهدای هسته ای گرامی باد . #روحشان_شاد #یادشان_گرامی #راهـشان_پر_رهرو #ما_ملت_شهادتیم ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang