✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا اسلام سرپرستى خانواده را به مرد سپرده است؟
🔹#خانواده، یک واحد کوچک اجتماعى است و همانند یک اجتماع بزرگ باید رهبر و سرپرست واحدى داشته باشد؛ زیرا رهبرى و سرپرستى دسته جمعى که زن و مرد مشترکاً آن را به عهده بگیرند، مفهومى ندارد، در نتیجه مرد یا زن یکى باید «رئیس» خانواده، و دیگرى «معاون» و تحت نظارت او باشد؛ قرآن در آیه ۳۴ سوره «نساء» تصریح مى کند که: مقام سرپرستى باید به مرد داده شود، مى فرماید:«الرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَى النِّساءِ»؛ (مردان سرپرست و نگهبان زنان هستند) .البته مقصود از این تعبیر، استبداد، اجحاف و تعدى نیست، بلکه منظور رهبرى واحد منظم، با توجه به مسئولیت ها و مشورت هاى لازم است.
🔹این مسأله در دنیاى امروز بیش از هر زمان، روشن است که اگر هیئتى (حتى یک هیئت دو نفرى) مأمور انجام کارى شود، حتماً باید یکى از آن دو، «رئیس» و دیگرى «معاون یا عضو» باشد، و گر نه هرج و مرج در کار آنها پیدا مى شود. سرپرستى مرد در خانواده نیز از همین قبیل است، و این موقعیت به خاطر وجود خصوصیاتى در مرد است؛ مانند ترجیح قدرت تفکر او بر نیروى عاطفه و احساسات. به عکس زن که از نیروى سرشار عواطف بیشترى بهره مند است، و دیگرى داشتن بنیه و نیروى جسمى بیشتر، که با اوّلى بتواند بیندیشد و نقشه طرح کند و با دومى بتواند از حریم خانواده خود دفاع نماید.
🔹به علاوه، تعهد او در برابر زن و فرزندان نسبت به پرداختن هزینه هاى زندگى و پرداخت مهر و تأمین زندگى آبرومندانه همسر و فرزند، این حق را به او مى دهد که وظیفه سرپرستى به عهده او باشد. البته ممکن است زنانى در جهات فوق بر شوهران خود، امتیاز داشته باشند، ولى: قوانین به تک تک افراد و نفرات نظر ندارد، بلکه نوع و کلى را در نظر مى گیرد، و شکى نیست که از نظر کلى، #مردان نسبت به زنان براى این کار آمادگى بیشترى دارند، اگر چه زنان نیز وظایفى مى توانند به عهده بگیرند که اهمیت آن مورد تردید نیست.
🔹جمله هاى بعد اشاره به همین حقیقت است؛ زیرا در قسمت اول مى فرماید:«بِما فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْض»؛ (این سرپرستى به خاطر تفاوت هايى است که خداوند از نظر #آفرینش، روى مصلحت نوع بشر میان آنها قرار داده). و در قسمت دیگر مى فرماید:«وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ»؛ (و نیز این سرپرستى به خاطر تعهداتى است که #مردان در مورد انفاق و پرداخت هاى مالى در برابر زنان و خانواده بر عهده دارند). ناگفته پیدا است؛ سپردن این وظیفه به #مردان، نه دلیل بالاتر بودن شخصیت انسانى آنها است، و نه سبب امتیاز آنها در جهان دیگر؛ زیرا آن صرفاً بستگى به تقوا و پرهیزگارى دارد، همان طور که شخصیت انسانى یک معاون از یک رئیس ممکن است در جنبه هاى مختلفى بیشتر باشد، اما رئیس براى سرپرستى کارى که به او محول شده از معاون خود شایسته تر است.
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمى مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهل و دوم، ج ۳، ص ۴۶۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرد #مردان #خانواده
منبع/تبیین
📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی
🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی
@varjovi
@shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۹۱ «نهج البلاغه» برنامه الهى برای آفرینش و تدبیر موجودات را چگونه ترسیم نموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۹۱ #نهج_البلاغه، به #جهان_آفرينش و تدبير الهى در خلقت و نظم اشاره می نماید و از اين نظم و تدبير به عنوان آينه اى براى نشان دادن جلال و جمال پروردگار بهره مى گيرد و مى فرمايد: «قَدَّرَ مَا خَلَقَ فَأَحْكَمَ تَقْدِيرَهُ، وَ دَبَّرَهُ فَأَلْطَفَ تَدْبِيرَهُ، وَ وَجَّهَهُ لِوِجْهَتِهِ». ([خداوند] آنچه آفريده به درستى اندازه گيرى نموده است و به خوبى تدبير كرده و در مسير خودش قرار داده است). به اين ترتيب، مراحل سه گانه «تقدير» و «تدبير» و «توجيه» را بيان فرموده است. #تقدير، مقام اندازه گيرى خلقت موجودات است، و #تدبير، به راه انداختن آنها در مسير تعيين شده است و #توجيه، فراهم ساختن اسباب حركت در اين مسير براى رسيدن به #مقصد_نهايى است،
🔹و تمام اين مراحل طبق #حساب_دقيق و برنامه منظّمى است، به گونه اى كه در همه جهان هستى هيچ موجودى نه در آغاز آفرينش و نه در مسير حركت خود به سوى هدف، بى برنامه نيست. به همين جهت بلافاصله مى افزايد: «فَلَمْ يَتَعَدَّ حُدُودَ مَنْزِلَتِهِ، وَ لَمْ يَقْصُرْ دُونَ الإِنْتِهاءِ إِلى غَايَتِهِ، وَ لَمْ يَسْتَصْعِبْ إِذْ أُمِرَ بِالمُضِيِّ عَلَى إِرَادَتِهِ، فَكَيْفَ وَ إِنَّمَا صَدَرَتِ الْأُمُورُ عَنْ مَشِيئَتِهِ؟». (هيچ موجودى از حدّ و منزلت خود تجاوز نكرده و قبل از رسيدن به هدف كوتاهى ننموده است، و به هنگامى كه به آن فرمان داده شد كه مطابق اراده پروردگار حركت كند، سرپيچى ننمود؛ چگونه ممكن است سرپيچى كند، حال آن كه همه چيز از اراده او سرچشمه گرفته است؟!).
🔹در حقيقت اين سخن، اشاره به آن است كه تصوّر نشود حركات موجودات زمينى و آسمانى و پيمودن مراحل وجود در جهان گياهان و حيوانات و انسان و كواكب آسمان بى حساب است. همه در حركات خود سر بر فرمان او دارند و برنامه اى را كه از پيش براى آنها تعيين كرده، اجرا مى كنند و هيچ تخلّفى از برنامه هاى تعيين شده ندارند، و به اين ترتيب، #جهان_هستى مجموعه اى است از #نظم_دقيق و حركات و جريان هاى برنامه ريزى شده. در آيات #قرآن_مجيد نيز، به اين مراتب و مراحل سه گانه اشاره شده است.
🔹در سوره «يس» آيات ۳۸ تا ۴۰ مى فرمايد: «وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ - وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ - لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِى لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَ لَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَ كُلٌّ فِى فَلَكٍ يَسْبَحُونَ»؛ (و خورشيد كه پيوسته به سوى قرارگاهش در حركت است، [آيتى ديگر از آيات خدا است] اين #تقدير و اندازه گيرى خداوند قادر دانا است، و براى ماه منزلگاه هايى قرار داديم [هنگامى كه اين منازل را طى كرد] سرانجام به صورت شاخه كهنه قوسى شكل و زرد رنگ خرما در مى آيد. نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد و نه شب بر روز پيشى مى گيرد و هر كدام در مسير خود شناورند). آيات فراوان ديگرى نيز در «قرآن مجيد» است كه به اين حقيقت اشاره مى كند.
🔹در اينجا به دو نكته بايد توجّه داشت: نخست اين كه، آنچه در جمله هاى بالا درباره امر و فرمان و پيروى موجودات از فرمان الهى آمده، همه اشاره به اوامر تكوينيّه الهى، يا به تعبيرى ديگر: اشاره به قوانينى است كه خداوند براى جهان هستى تعيين كرده و همه موجودات را در سیطره اين قوانين قرار داده است، به گونه اى كه تخلّف از اين قوانين براى آنها غير ممكن است. ديگر اين كه، اين سخن هرگز به معناى مجبور بودن انسان در افعال خويش نيست! چرا كه خداوند صفت #اختيار و #آزادی_اراده را به عنوان يك قانون از قوانين عالم هستى براى انسان قرار داده است، و هرگز انسان نمى تواند اين صفت را از خود سلب كند و به تعبير ديگر: آزادى او هم به فرمان خدا است.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۴، ص ۶۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#آفرینش #خلقت #جهان #هستی
منبع/تبیین
📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی
🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی
@varjovi
@shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️زن در قصص قرآن کریم
🔹در میدان زندگی، #زن از نظر حقوقی، #شخصیت انسانی، #قلمرو و #مسئولیت هایش با #مرد یکسان است، مگر در آنجا که اختلاف آن دو از لحاظ #آفرینش و خلقت الهی سبب تفاوت استعدادهایش و عملش با مردان گردد. به همین منظور در #قصصقرآنکریم، #زن به مثابه یک #عنصر_اصیل چهره مینماید. انسانی است #خردمند و #رشد_یافته که امور را به ترازوی اندیشه میسنجد و نقش خویش را به عنوان یک #انسان_متفکر و #سازنده_جامعه ایفا میکند. [۱]
🔹از ارادهای سرسختانه بهره دارد که با آن مرزها را میشکند و بندها را میگسلد تا خواست خویش را چنان که باید تحقق بخشد. بهترین نمونه این چهره، #آسیه (سلام الله علیها) همسر فرعون است، که فریفته جاه و مقام و جلوههای فرعونی و مقهور شیطان نمیگردد، و از قلمرو نفوذ فرعون میرهد و اقتدار او را از هم میدرد و #قرآن او را به عنوان #الگوی_زنان مثل میزند. «وَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ... ؛ و خدا بر کسانی که ایمان آوردهاند، #همسر_فرعون را مثل میزند...». [تحریم، ۱۱]
🔹و اما در مقابل، #زنانی نیز هستند که گاه با حق به ستیز بر میخیزند و از هدایت سر میپیچند. «ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللهِ شَيْئًا وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ؛ خداوند برای کسانی که کافر شدهاند به #همسر_نوح و #همسر_لوط مثَل زده است، آن دو تحت سرپرستی دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولی به آن دو خیانت کردند و ارتباط با این دو (پیامبر) سودی به حالشان (در برابر عذاب الهی) نداشت، و به آنها گفته شد: وارد آتش شوید همراه کسانی که وارد میشوند». [تحریم، ۱۰] در قصه های قرآنی، #زن به حسب طبیعت مونث خویش در جستجوی زوج است، بیآنکه #حیا و کبریای خود را فراموش نماید.
🔹#قرآن رفتار #دخترشعیبنبی (عليه السلام) را با #حضرت_موسی (علیه السلام) اینگونه ترسیم مینماید: «فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِی عَلَى اسْتِحْيَاءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا...؛ پس یکی از آن دو [زن] در حالی که با حالت #شرم و #حیا گام بر میداشت، نزد او آمد [و] گفت: پدرم تو را می طلبد تا پاداش اینکه [دام های] ما را آب دادی به تو بدهد...». [قصص، ۲۵] به راستی این گام برداشتن چه زیبا ترسیم شده است. راه سپردن بر #حیا و چه شگفتمندانه قرآن این صحنه را باز میآفریند، #حیا را گسترهای می شمارد که آن #دختر روی آن گام بر میدارد. او نه بر زمین، که بر #حیا گام میزند.
🔹در دیگر جای قرآن کریم، #زن را #پادشاهی مییابیم صاحب جاه و حکمت. این تجلی از پادشاه سبا است. وی الگوی یک زن حکمران است که در جایگاه رهبری در هنگامه بحران، مقهور عواطف و احساسات خود نگردیده و با دلیری و بیداری با آن رویا رو میشد. اگرچه در آثار هنری امروزی مثل داستانها، نمایشنامهها و... #زن پایهای اصلی به عنوان عنصری فعال در جذب خواننده یا بیننده حضور دارد، اما در #قصصقرآنکریم #زن در جایی حضور دارد که #جایگاه اوست، و در خور شان و #منزلت اوست،
🔹و هرگز بر شالوده خودنمایی، دیگرفریبی و... عمل ننموده است، تا عواطف و احساسات را از رهگذر زیبایی به سوی خویش معطوف سازد. #قرآن_کریم در مجموع آیات مربوط به #زنان #جایگاه_واقعی و اصیل زن و مقام و منزلت شایسته او را بیان مینماید و الگوهای رضای عملی زنان را برای ما ترسیم مینماید؛ و چه زیباست تا هنرمندان و فعالان اجتماعی بتوانند از #قرآن_کریم #الگو گرفته و در آثار خویش چهره واقعی و در خور زنان را به تصویر کشند.
پی نوشت؛
[۱] عبدالکریم خطیب، زن در قصههای قرآن کریم
برگرفته از: روزنامه رسالت شماره ۶۰۹۳
منبع؛ وبسایت پژوهشکده باقرالعلوم (ع)
#زن #زنان #بانوان
منبع/ تبیین
📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی
🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی
@varjovi
@shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فلسفه «رشد تدریجی» عقل و حواس در کودکان چیست؟
🔹اگر #كودك از آغاز #عقل مى داشت، مسلّمآ بسيار رنج مى برد؛ زيرا احساس #ناتوانى و مذلّت مى كرد، که چرا نمى تواند راه برود، غذا بخورد و كمترين حركتى داشته باشد؛ بايد او را در پارچه اى بپيچند و در #گهواره بخوابانند و جامه اى بر او بيفكنند و تر و خشك كنند. #امام_صادق (علیه السلام) ضمن اشاره به اين مطلب در حديث معروف توحيد مفضّل مى فرماید:
🔹«بعلاوه اگر #عاقل متولّد مى شد و زندگى مستقل داشت، شيرينى #حركات_كودكانه و #حلاوت_تربيت اولاد و رابطه اى كه از اين طريق ميان فرزندان و #پدر و #مادر در تمام عمر برقرار مى شود از ميان مىرفت». [۱] گذشته از اينها انتقال به دنياى كاملا جديد و ناشناخته، چنان وحشت و #اضطرابى در او ايجاد مى كرد كه ممكن بود فكر و #اعصاب او را آزار دهد؛ ولى آن #قدرت_لايزالى كه انسان را براى #تكامل آفريده همه اين اصول را در او پيش بينى فرموده است.
🔹همچنين اگر #حواس او كامل بود، يك مرتبه چشم باز مى كرد و صحنه هاى تازه را مشاهده مى نمود و گوش او #صداها و آهنگ هاى جديد را مى شنيد؛ و چه بسا قدرت تحمّل آنها را نداشت؛ لذا اين امور تدريجآ و يكى پس از ديگرى صورت مى گيرد. جالب توجّه اينكه #قرآن_مجيد مى فرماید: «وَ اللهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لاتَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الأَبْصارَ وَ الأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» [نحل، ۷۸] (و خداوند شما را از #شكم_مادرانتان خارج نمود، در حالى كه هيچ چيز نمى دانستيد؛ و براى شما، #گوش و #چشم و #عقل قرار داد تا #شكر به جا آوريد».
🔹طبق اين آيه، #انسان در آغاز هيچ علمى نداشت و حتّى #گوش و #چشم نداشت؛ سپس خداوند قدرت #شنيدن، #ديدن و #دروغ انديشيدن را به او داد. شايد ذكر واژه #سمع (گوش) قبل از ذكر #ابصار (چشم ها) اشاره به اين است كه در #نوزادان نخست فعاليّت گوش شروع مى شود و بعد از مدّتى چشم ها توانايى ديدن را پيدا مى كنند. حتّى بعضى معتقدند كه #گوش در عالم جنين، كم و بيش قدرت شنوايى دارد و آهنگ قلب مادر را مى شنود و به آن عادت مى كند.
نوشت:
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربي، چ ۲ ج ۳، ص ۶۴، باب ۴
📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چ نهم، ج ۲، ص ۹۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#انسان #آفرينش
منبع/ تبیین
📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی
🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی
@varjovi
@shohadayevarjovi