✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۸۷ نهج البلاغه وضعیت «آخر الزمان» را چگونه توصیف می نماید؟ 🔹 #امام_على (ع) در آغاز خطبه ۱۸۷ #نهج_البلاغه گروهى از خاصّان درگاه پروردگار را نام برده كه اجمالا مأموريت مهمّى بر دوش دارند و مى فرماید: «أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِي السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِي الْاَرْضِ مَجْهُولَةٌ». (هان! پدر و مادرم فدايشان باد! همان گروهى كه نامشان در آسمان معروف است و در زمين مجهول). قراين متعدّد نشان مى دهد كه منظور از این گروه و مأموریتشان، #امام_مهدى (عج) و ياران خاصّ اوست؛ زيرا اميرالمؤمنين (ع) بعد از اين جمله از حوادث سخت و دردناكى خبر مى دهد كه انسان را به ياد علائم #آخرالزمان و ظهور امام مهدی (عج) مى اندازد. افزون بر اين، در بخشى از خطبه كه مدائنى در كتاب «صفّين» آورده است، اشاره به #خسف_بيداء شده است؛ يعنى شكافتن بيابان و فرو رفتن گروهى در آن و مى دانيم كه «خسف بيداء» جزو علائم ظهور #امام_زمان (عج) است كه در روايات به آن اشاره شده است. 🔹از اينجا روشن مى شود كه مأموريت آنها همان مأموريتى است كه در روايات فراوان در منابع شيعه و اهل سنّت درباره #امام_مهدى (عج) آمده است كه: «يَمْلَاُ الْأَرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً». سپس امام علی (ع) پيشگويى هايى از حوادث دردناك آینده دارد كه در انتظار مردم است؛ حوادثى كه شبيه علاماتى است كه براى ظهور حضرت مهدى (عج) ذكر شده، مى فرمايد: «أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا يَكُونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِكُمْ، وَ اِنْقِطَاعِ وُصَلِكُمْ، وَ اِسْتِعْمَالِ صِغَارِكُمْ». (بدانيد شما بايد منتظر عقبگرد در امور خويش و گسيختگى پيوندها و روى كارآمدن خردسالان و بى كفايتان باشيد). بديهى است هنگامى كه افراد كم تجربه و خام و نالايق در اجتماعى بر سر كار آيند عقبگردها شروع مى شود و پيوندهاى اجتماعى مى گسلد! 🔹حال چرا گروهى از زمامداران براى مديريتها به سراغ صغار و كم تجربه ها مى روند؟ فقط براى آن است كه آنها بندگانى هستند «جان و دل بر كف، چشم بر امر و گوش بر فرمان»، و اين بزرگترين عامل بدبختى آنهاست. آنگاه اميرالمؤمنين (ع) به شرح گسترده اى درباره اين حوادث دردناك پرداخته، چنين مى فرمايد: «ذاكَ حَيْثُ تَكُونُ ضَرْبَةُ السَّيْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ، ذَاكَ حَيْثُ يَكُونُ الْمُعْطَى أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی». (و اين وضع در زمانى است كه ضربه شمشير بر مؤمن، آسان تر است از يافتن يك درهم حلال و اين در زمانى است كه اجر و پاداش گيرنده از دهنده بيش تر است!). 🔹امام علی (ع) در اين بخش از خطبه، قبل از هر چيز مسئله حلال و حرام اموال را يادآور مى شود، زيرا سرنوشت مادى و معنوى جامعه ها به آن بستگى دارد؛ مى فرمايد: به قدرى اموال آلوده و حرام و غصب و رشوه و تقلب در جامعه زياد مى شود كه به دست آوردن يك درهم حلال از تحمل ضربه شمشير در يك جنگ مشكل تر مى شود و به همين دليل آنهايى كه انفاق در راه خدا مى كنند كمتر مشمول اجر و پاداش الهى مى شوند، چون مى دانند كه اموالشان پاك نيست؛ ولى گيرندگان كه از اين معنا باخبر نيستند يا مى دانند ولى به حكم اضطرار، آن مال مشكوك يا حرام را مى گيرند، مسئوليتى در پيشگاه خدا ندارند و اجر و پاداششان بيشتر است، در حالى كه در يك جامعه سالم مطابق حديث معروف: «اِنَّ الْيَدَ الْعُلْيا خَيْرُ مِنَ الْيَدِ السُّفْلى» [۱] (دست بالا [دهنده] بهتر از دست پايين [گيرنده] است) قضيه بر عكس است يعنى مُعطِی [دهنده] اجرش بيشتر از مُعطَى [گيرنده] است. #ادامه‌👇 منبع/تبیین 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi