این نگاه سرد می تونه در ارزیابی یک مقاله و یک کتاب در حوزه علمیه باشد. بدون هیچ نظر و کامنتی رد می کنند و جای بسی تاسف است که این نگاه سرد مکانیکی ارزیاب به محقق از روان شناس حوزوی باشد. طلبه ای برای نوشتن کتابی #شش_ماااااااااااه زحمت کشید. یکی از روان شناس خودمان ارزیابی کرده بود #فقط نوشته بود غیر قابل چاپ. نویسنده شوکه شده بود. مثل این است که زنی فرزندش سرزا برود و حق نداشته باشد از پزشکش علت را جویا شود😉 نمی دونم شاید توقع محقق زیاد است و حقی نداره بفهمد چرا کتاب یا مقاله اش رد می شود. ارزیاب از محقق پول نمی گیرد از مراکز و موسسه ها پول می گیرد شاید برای آنها این نگاه ایده ال است والا😉 نویسنده ای را معرفی کرده بودم دفتر تبلیغات.👳‍♀️کتابش را روان شناسی که برای ارزیابی پول گرفته بود رد کرده بود و فقط نوشته بود غیرقابل چاپ. رفتم گفتم حق محقق است بداند چرا کتابش رد شده است. گفتند: حاضری بدون هزینه ارزیابی کنی و بنویسی دلائلش را؟ چون یک بار بیشتر نمی توانیم هزینه کنیم. کتاب را ارزیابی کردم 25 ایراد نوشتم. گفتم بدهید نویسنده اصلاح کند. یکی دو سال گذشت. روزی نویسنده تماس گرفت و تشکر کرد گفت در جشنوار علامه حلی رتبه گرفت کتابم و جایزه نقدی و معنوی. یادش بخیر بازم همون دوره بی‌سواتی قربون اون حرفای عشق لاتی قربون اون «مخلصتم، فداتم» قربون اون «من خاك زیرپاتم» من از ركود عشق در خروشم اگر دروغ می‌گم، بزن تو گوشم 😉