#دوای هم، #شفای هم، برای هم، فدای هم دل هم، جان هم، دلدار هم باشیم ميلاد امام علي (ع) و روز مرد مبارك @zendegiearam/879 🌸

🕌 #خانواده_درمانی_عرفانی 💡خانواده درمانی روان شناختی 💡معامله با خداوند حاضر و ناظر 💡عایق ها و موانع متافیزیکی 🎙استاد سید احمد فقیهی 💡استاد الان به دلیل چپ شدن ماشین در بیمارستان بستری هستند برای #شفای ایشان دعا کنیم🙏 🌸🙏🕌

شفا يافتن بيمار سرطانى با توسّل به امام رضا عليه السلام‌ در ديدارى كه با آقاى دكتر محمّد اسماعيل اكبرى‌[1] در ايّام حج داشتم، خاطره‌اى را از #شفاى بيمارى #سرطانى با توسّل به امام رضا عليه السلام نقل كرد. من از ايشان خواستم كه آنها را مكتوب نمايد و اينك متن نوشته ايشان:... اگر چه در طول دوره سى و چند ساله طبابت خود، موارد عديده‌اى ديده‌ام كه بيمار، خارج از عرف علم پزشكى بهبود يافته است، امّا دو موردى را كه مستندات علمى كافى داشت، بيان مى‌كنم و از اين كه اين مستندات، به موقع ضبط و ثبت نشده‌اند، متأسفم! در زمستان سال 1356 ش، بنده دستيار رشته جرّاحى بودم. يك روز صبح كه با اتومبيل شخصى وارد بيمارستان « #فيض» #اصفهان مى‌شدم، در دهانه درب ورودى، پيرمردى را ديدم كه با خانم جوانى مضطرب ايستاده است. نگهبان با تندى، او را از مسير دور كرد تا بنده وارد شوم. پس از پارك كردن ماشين، به سوى او آمدم و متوجّه شدم كه دخترش بيمار است. بيمار را به داخل بخش هدايت كردم تا معاينه شود. معلوم شد خانمى است حدود سى ساله داراى دو فرزند كه دچار تومور بدخيمى در مثانه بوده. يك بار تحت عمل جراحى قرار گرفته؛ ولى بهبود نيافته است و امروز با عود تومور در ديواره شكم به صورت گل كلمى‌[2] مراجعه كرده كه اصلًا پذيرش نشده است. اين بيمارى، موجب مطلّقه شدن ايشان از سوى همسرش شده است، و پدر سالمندش از او و فرزندانش نگهدارى مى‌كرد. بيمار را با كمك آقاى دكتر سيّد مهدى ابطحى- كه دستيار اورولوژى بود- معاينه كرديم و معلوم شد كه واقعاً نمى‌توان اقدام جراحى ديگرى براى بيمار انجام داد. پيرمرد وقتى اين نظر ما را شنيد، گريه كرد و مستأصل پرسيد: من چه كنم؟ نهايتاً گفت: اگر مى‌توانستم به مشهد بروم، دخترم خوب مى‌شد! اقدامات لازم براى سفر ايشان و دخترشان به مشهد مقدس انجام شد و به او قول دادم كه پس از بازگشت از مشهد براى او وقت راديوتراپى بگيرم؛ شايد ان شاء اللَّه نتيجه‌بخش باشد. لازم به ذكر است كه در آن سال‌ها، امكانات شيمى درمانى و حتى راديوگرافى براى معاينه سرطان، كمتر از امروز بود؛ امّا در تكنيك‌هاى جرّاحى، تفاوت‌هاى محسوسى وجود ندارد. مدتى بعد (شايد دو هفته) روزى در بخش جرّاحى همان بيمارستان، پيرمرد را ديدم كه به دنبال بنده مى‌گردد. از او حال دخترش را پرسيدم. گفت: بحمداللَّه بهتر است! زخمش خوب شده است. بيمار را معاينه كردم. در كمال ناباورى، اثرى از توده زخمى داخل شكاف جرّاحىِ روى شكم نبود و در معاينه هم توده ديگرى به دست نمى‌خورد. از آقاى دكتر ابطحى خواهش كردم و بيمار را معاينه كرد. او هم جز تعجّب، نكته‌اى به زبان نياورد. در بررسى‌هاى راديولوژيك بعدى هم نكته مرضىِ واضحى پيدا نكرديم. براى ما يقين بود كه قلب پاك پيرمرد و درماندگى خانواده، كار خودش را كرده است و مولايمان امام رضا عليه السلام گوشه چشمى به بيمار داشته است. 1. متولد 1329 ش، فوق تخصص جرّاحى غدد سرطانى، فوق تخصّص جرّاحى قفسه صدرى، و معاون‌وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكى در سالهاى 1380- 1384. 2. Vegetation ✍️محمد محمدی ری‌شهری، الگوى شادى از نگاه قرآن و حديث، ص 65