💢 بازخوانی یک پرونده ♨️ میکونوس 🔸 سال ۱۳۷۶ با تلاش و لابی آمریکایی-صهیونیستی، دولت #آلمان مجبور شد تا روابط رو به رشد خود با ایران را قطع کند. 🔹 بهانه ای این امر اتفاقاتی بود که بعدها به «#میکونوس» شهرت یافت. نیمه شب ۱۰ فروردین ۷۶ تعدادی از رهبران کرد مخالف جمهوری اسلامی در رستورانی به اسم میکونوس در برلین آلمان ترور شدند. دادگاه همه تقصیر ها را گردن ایرانِ تروریستی انداخته و مدعی شد ایران شبکه تروری در خارج کشور راه اندازی کرده است که اعضای کمیته اش از رهبر گرفته تا فرمانده اسبق سپاه و حتی شخص رییس جمهور را شامل می‌شود. 🔸 چند روز بعد #اتحادیه_اروپا نیز موضعی در حمایت از آلمان اتخاذ کرد که در نهایت به فراخواندن سفرای خود از ایران - ۲۲ فروردین ۱۳۷۶ - منجر شد. 🔹 از اینجا به بعد ماجرا نیاز به کمی تصور دارد. پس هر کاری که میگویم مو به مو انجام دهید! چشم هایتان را ببندید. نفس عمیقی بکشید. یک عدد «غرب زده» را در آن روز تصور کنید. چه حسی دارد؟! لابد با خودش میگوید: حال چه خاکی بر سرمان بریزیم؟! کدخدا کم بود حالا دیگر اتحادیه اروپا را هم نداریم. و شاید ختم یاسین برای بازگشت تمدن و شکوفایی، از همان موقع ها باب شده باشد! 🔸 رهبر معظم انقلاب اما نظر دیگری داشت: 🔅 «عزت، حکمت و مصلحت، یک چهارچوب الزامی برای چارچوب ارتباطات بین المللی ماست» 🔅 «آدم در رفتار بعضی از مسئولان کشورها ... مشاهده می‌کند که فخر و غرور بیجا و احمقانه ای وجود دارد» 🔅 « دستگاه دولتی باید با کمال #قدرت عمل کند و در مرحله اول سفیر آلمان را تا مدتی نباید راه بدهند که به ایران بیاید. بقیه هم که میخواهند به عنوان یک حرکت آشتی‌جویانه برگردند، مانعی ندارد، خودشان رفته اند، خودشان برمی‌گردند. دیدند که رفتنشان هیچ اهمیتی ندارد. اما در رفتن سفرای ایران به کشورهای آنان، هیچ عجله‌ای نباید بشود. باید ببینند چه چیزی مصلحت است هرچه که عزت اسلامی اقتضا می‌کند همان گونه عمل کنند. اروپا خیال نکند که ما به او احتیاج داریم. ابداً. ما به او احتیاجی نداریم، ما کشور خودمان را می‌توانیم بدون اروپا هم اداره کنیم.» 🔹 نتیجه موضع عزت مندانه جمهوری اسلامی ایران چیزی نبود جز بازگشت مفتضحانه تمامی سفرا بعد از حدود ۱۰ ماه خروج ناکام از کشور. @siaheha