ریچار هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا اخیرا در مقاله‌ای در مجله فارن افرز می‌نویسد: #نظم_جهانی در آگوست 1990، عراق به قصد فتح ارضی، به همسایه کوچکتر خود کویت حمله کرد. جورج اچ دبلیو بوش، رئیس جمهور ایالات متحده، در پاسخ گفت: «این پابرجا نخواهد ماند». حق با او بود. ظرف چند هفته، واشنگتن حمایت بین‌المللی گسترده‌ای را برای مداخله نظامی پیرامون هدف محدود بیرون راندن نیروهای عراقی از کویت سازماندهی کرد. جنگ خلیج 1990-1991 با همکاری‌های گسترده، از جمله چین و روسیه، تحت حمایت رهبری ایالات متحده، تحت حمایت سازمان ملل متحد، مشخص شد. طی چند ماه، پاسخ هماهنگ با موفقیت قابل توجهی روبرو شد. تجاوز عراق معکوس شد و استقلال کویت با حداقل هزینه احیا شد. قدرت‌های بزرگ از این هنجار حمایت می‌کنند که نمی‌توان از زور برای تغییر مرزها، یک عنصر اساسی نظم بین‌المللی، استفاده کرد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

ریچار هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا اخیرا در مقاله‌ای در مجله فارن افرز می‌نویسد: #نظم_جهانی هیچ چیزی از این نوع نمی‌تواند در جهان امروز اتفاق بیفتد، همانطور که بحران اوکراین کاملاً روشن کرده است، و این واقعیت که روسیه کشوری بسیار قدرتمندتر و تأثیرگذارتر از عراق در سال 1990 است، تنها تا حدی این تفاوت را توضیح می‌دهد. اگرچه تهاجم روسیه حس همبستگی و سطوح قابل توجهی از هماهنگی را در میان کشورهای غربی برانگیخته است، جنگ در اوکراین چیزی شبیه به آغوش تقریباً جهانی اهداف و نهادهای ارتش آمریکا به دست نیاورده است. در عوض، پکن خود را با مسکو هماهنگ کرده است و بسیاری از جهان از امضای تحریم‌های اعمال شده بر روسیه توسط واشنگتن و شرکای آن خودداری کرده‌اند. و با نقض آشکار یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، قوانین بین‌المللی و این اصل که مرزها را نمی‌توان از طریق زور تغییر داد، سازمان ملل عمدتاً در حاشیه باقی می‌ماند. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

ریچار هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا اخیرا در مقاله‌ای در مجله فارن افرز می‌نویسد: #نظم_جهانی به یک معنا، این دو جنگ به منزله کتاب‌هایی برای آمریکای پس از جنگ سرد هستند. تسلط ایالات متحده بر قدرت، نه به دلیل افول آمریکا، بلکه به دلیل آنچه که مفسر فرید زکریا «ظهور بقیه» نامیده است - یعنی توسعه اقتصادی و نظامی دیگر کشورها و نهادها و ظهور، کاهش می‌یابد. دنیایی که با انتشار بسیار بیشتر قدرت تعریف شده است. با این اوصاف، ایالات متحده با آنچه در جهان و در خانه کرد و نکرد، بسیاری از میراث پس از جنگ سرد خود را هدر داد و نتوانست برتری خود را به نظمی پایدار تبدیل کند. این شکست به ویژه در مورد روسیه قابل توجه است. بحث‌ها در مورد چگونگی وقوع این اتفاق، با اختلاف نظرهای عمیق در مورد اینکه چقدر آمریکا مستحق سرزنش است و چقدر باید به پوتین یا فرهنگ سیاسی روسیه نسبت داده شود، ادامه دارد. اما علت هرچه که باشد، دشوار است انکار کنیم که شش دولت ریاست‌جمهوری ایالات متحده برای همه تلاش‌هایشان برای ایجاد یک رابطه موفق پس از جنگ سرد با روسیه، چیزی برای نشان دادن ندارند. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

ریچار هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا اخیرا در مقاله‌ای در مجله فارن افرز می‌نویسد: #نظم_جهانی امروزه، در زمان پوتین، رفتار روسیه اساساً با اساسی‌ترین اصول نظم بین‌المللی در تضاد است. پوتین هیچ علاقه‌ای به ادغام روسیه در نظم حاکم نشان نمی‌دهد، بلکه بیشتر به دنبال نادیده گرفتن آن در مواقعی است که می‌تواند – و زمانی که نمی‌تواند، آن را تضعیف یا شکست می‌دهد. او بارها تمایل خود را برای به کارگیری نیروی نظامی وحشیانه علیه غیرنظامیان در اروپا و خاورمیانه نشان داده است. رژیم پوتین به مرزها و حاکمیت سایر کشورها احترام نمی گذارد، همانطور که در تهاجم مداوم او به اوکراین و تلاش برای ضمیمه کردن بخش هایی از کشور شاهد آن هستیم. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

تحول در نظم جهانی و بایسته‌های سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران #نظم_جهانی قسمت‌ اول در شرایط حاضر یکی از مهم‌ترین تحولات محیط نظام بین‌الملل به حیث میزان توزیع قدرت، تحول در نظم بین‌المللی است. نظم بین‌المللی در معنای علمی به معنای ترتیبات اجتماعی الگومند در محیط نظام بین‌الملل و فضای کنش و واکنش سیاست بین‌الملل است. در بیش از صد سال گذشته و در دوران بعد از جنگ جهانی اول، نظم بین‌المللی تحت تأثیر نهادها، ائتلاف‌سازی‌ها و مشارکت‌های ایالات متحده آمریکا در محیط نظام بین‌الملل بوده است. امروز نظم مستقر در حال تغییر است. نشانه‌های متعددی برای تغییر در نظم فعلی وجود دارد، لکن شاید مهم‌ترین و در عین حال راهبردی‌ترین گزاره‌ای که نشان می‌دهد نظم بین‌المللی در حال تغییر است و به تدریج نفوذ واشنگتن در صحنه سیاست بین‌الملل رو به کاهش است، آخرین سند امنیت ملی ایالات متحده آمریکا در سال 2022 باشد. در مقدمه سند مزبور به صراحت بیان شده است؛ «دوران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی گذشته است و امروز عصر رقابت قدرت‌های بزرگ است. برای حفظ قدرت و نفوذ ایالات متحده آمریکا، محققان آمریکایی به دو دسته تقسیم می‌شوند. ادامه دارد ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

تحول در نظم جهانی و بایسته‌های سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران #نظم_جهانی قسمت‌ دوم بعضی از محققان برجسته آمریکایی همانند رابرت کاگان معتقدند، ایالات متحده آمریکا برای حفظ نظم بین‌المللی لیبرال باید در هرکجای جهان که احتمال می‌رود نظم در حال تضعیف است مداخله کند و رمز موفقیت پویایی قدرت آمریکا در این بوده است که در دو جنگ جهانی اول و دوم در قرن بیستم در جایی که احساس می‌شده است نظم اقتدارگرایی در حال پیروزی است ورود پیدا کرده است. به طور سنتی هر تغییری در نظم بین‌المللی مستقر پیامدهایی به دنبال خواهد داشت. یکی از مهم‌ترین پیامدهای گذار از نظم فعلی، نظامی شدن محیط نظام بین‌الملل و اتخاذ سازوکارهای موازنه‌ای در سیاست خارجی واحدهای سیاسی نظام بین‌الملل بوده است. در فضای آنارشی و عدم قطعیت نظام بین‌الملل از یک سو و از سوی دیگر عدم وجود قدرت مسلط در نظام بین‌الملل، احتمال وقوع جنگ افزایش می‌یابد. در چنین شرایطی جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان یک قدرت منطقه‌ای و موقعیت ممتاز ژئوپلتیکی و قرارگیری در فضای آشوب منطقه‌ای در غرب آسیا مصون از تحولات کلان بین‌المللی نخواهد ماند و بنابراین باید سیاست دفاعی قدرتمندی را پیگیری کند. ادامه دارد ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

تحول در نظم جهانی و بایسته‌های سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران #نظم_جهانی قسمت‌ سوم از نظر نگارنده، ارتقای فناوری‌های نوظهور دفاعی از جمله در بخش انواع هواپیماهای بدون سرنشین، ارتقاء قدرت سایبری برای جلوگیری حمله به زیرساخت‌های حساس و راهبردی کشور، تولید تسلیحات خودمختار مرگبار و ارتقاء قابلیت‌های نامتقارن از نظر تعداد و تنوع مهم‌ترین گزاره‌هایی هستند که در شرایط فعلی می‌تواند مورد توجه نخبگان دفاعی جمهوری اسلامی ایران به منظور بیشینه سازی قدرت کشور و گذار به نظم بین‌المللی جدید قرار گیرد. منظور از دوران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیتی سابق، دوره‌ای است که ایالات متحده آمریکا به عنوان هژمون نظام بین‌الملل محسوب می‌شود. البته به اعتقاد بعضی از محققان برجسته بین‌المللی نظم تک قطبی به رهبری ایالات متحده آمریکا تنها تا سال 2010 تداوم داشته است. با وقوع بحران اقتصادی در سال 2008 و به تدریج بعد از آن شاهد نظم تک – چند قطبی هستیم. در شرایط فعلی نیز به نظر می‌رسد نظم بین‌المللی در حال گذار به نظم چند قطبی است. ادامه دارد ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

🔰توافق #ایران و #عربستان در چشم انداز تغییر #نظم_جهانی 🔹 توافق میان جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی برای شروع مجدد روابط دیپلماتیک بر مبنای قواعد نظام بین‌الملل است به این معنا که، در اثر این توافق قرار نیست که یک شبه همه خصومت‌ها به پایان برسد، اما این توافق یعنی رقابت دو قدرت در عین همکاری و دور شدن از فضای مخاصمه که به سود منطقه، دو کشور و جهان است. 🔹 در حقیقت مهم ترین نکته توافق رخ داده ناکارآمد کردن تلاش‌های همه جانبه ایالات متحده برای انزوای دیپلماتیک ایران، جدا کردن تهران از مناسبات جهانی و از قواره خارج کردن سیاست خارجی ایران در محیط بین‌المللی است. از این رو شاهد آن هستیم که مقامات آمریکایی و صهیونیست این توافق را یک یک پیروزی بزرگ برای ایران تلقی میکنند. در دوران فعلی که در نظام بین الملل به دوران گذار نظم بین المللی معروف است توافق ایران و عربستان از اهمیت بالایی برخوردار است. 🔹در شرایطی که نظم ساختگی آمریکا بر نظام بین الملل روبه افول نهاده حرکت چین به عنوان ابرقدرت و تجدیدنظر‌طلب این نظم و برهم زدن ساختارهای آمریکایی در غرب آسیا و در فقره فوق الذکر واسطه‌گری میان دو قدرت این منطقه، چالشی جدی برای نظم روبه افول مورد نظر آمریکا است. 🔹از سوی دیگر بهبود روابط تهران و ریاض یعنی ثبات و امنیت بیشتر در غرب آسیا و این یعنی دسترسی راحتر چین به انرژی و سهولت پیگیری پروژه جاده ابریشم خود با نام یک کمربند - یک جاده. ✍مصطفی رمضانی @siasiland

🔰تغییرات #نظم_جهانی و شکل گیری #بریکس 🔹️بسیاری از کارشناسان سیاسی بین المللی بر این باور هستند که پیدایش و قدرت یابی بریکس نوعی از واکنش قدرت های نوظهور به تبعیضهای موجود در نظام جهانی و نیز تغییرات به وجود آمده در آن است. 🔹️در حقیقت کشورهای غربی به سرکردگی و رهبری آمریکا با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و دوران بعد از جنگ سرد از جایگاه به وجود آمده برای خود سواستفاده کردند و آن را در مسیر یکجانبه گرایی به کاربردند. 🔹️واضح است که شکل گیری بریکس تا حد زیادی معلول نارضایتی دولت ها از سیاست کشورهای غربی است، از سوی دیگر پیوستن کشورهایی که تا چندی قبل متحد و مطیع محض آمریکا بودند خود بیانگر آن است که معادلات جهانی تغییر یافته است. 🔹️شاید هدف بریکس از نابودی دلار_به عنوان مهم ترین ابزار آمریکا برای تسلط بر دنیا_ یک شبه تحقق پیدا نکند؛ اما به هر روی کشور های عضو بریکس هر کدام به نحوی فرآیند کنار گذاشتن دلار را آغاز کرده اند. 🔹️هر چند ممکن است برخی از کشورهای بریکس دشمنی با آمریکا نداشته باشند اما به هر حال نفس ایجاد چنین ساختاری و نهادی به نوعی به چالش کشیدن ساختارها و نهادهایی است که اراده آمریکا در آن تحقق و غلبه داشته است. ✍مصطفی رمضانی @siasiland

🔴 برای نجنگیدن نه جنگیدن! یا پیروزی بدون جنگ 0️⃣ حمله موثر روز گذشته حزب‌الله به مراکز حساس اسرائیل، پویایی جدیدی به تحولات در آستانه رسیدن جنگ غزه به دوازدهمین ماه خود بخشید. که از چند جهت قابل بررسی است: 1️⃣ رژیم صهیونیستی شبیه به عملیات #وعده_صادق تقریبا نتوانست به #عملیات_اربعین پاسخ بدهد و #جنگ_روایت اسرائیلی در "حمله پیشدستانه" برای فرار از پاسخ متقابل به حزب الله است. ارتش و ساختار سیاسی-اجتماعی اسرائیل به شدت دچار فرسایش شده و مقامت لبنان به بهای ضرباتی که از بابت ترور کادر فرماندهی خود دریافت کرده در جبهه شمالی کاملا رژیم را مستهلک کرده است. اعلام مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه در حمله به اصطلاح پیشگیرانه علیه حزب الله دخالت نکرده اند نشان دهنده تثبیت معادله بازدارندگی مقاومت در شمال سرزمین‌های اشغالی است. 2️⃣ وجه دیگر عملیات اربعین فشار موثر به رژیم صهیونیستی برای تن دادن به آتش بس است. سید حسن نصرالله دیروز در سخنرانی خود اینگونه بر تایید این محور تاکید کرد: عملیات امروز ما احتمالا برای طرف‌های فلسطینی و عربی در مذاکرات بسیار مفید باشد و پیام آن برای دشمن و آمریکایی ها روشن است. پیام حزب الله روشن بود: فرصت امریکا برای «نمایش آتش‌بس» رو به پایان است. 3️⃣ عواملی که موجب شد #ایران را به تاخیر در پاسخ متقابل به اسرائیل سوق دهد، موقتی هستند. تلاش متحدان تل آویو به رهبری ایالات متحده یافتن راهکاری برای آتش بس موقت در غزه با هدف جلوگیری از اقدام احتمالا نظامی ایران علیه اسرائیل صورت گرفت. واشنگتن راهبرد خنثی سازی اقدام تهاجمی ایران را به موضوع آتش بس در غزه گره زد تا تهران را در منگنه قرار دهد و ایران را مخالف پایان جنگ و طرفی که مایل به تنش آفرینی است معرفی کند و از این طریق یک سپر دفاعی برای رژیم صهیونیستی بسازد. همانطور که بایدن رئیس جمهور آمریکا گفت که انتظار دارد ایران در صورت دستیابی به توافق آتش‌بس و تبادل اسرا، حمله به اسرائیل را به تعویق بیاندازد. 4️⃣ آمریکا با همراهی مصر بیانیه‌ای تهیه کردند و مذاکرات آغاز شد، با این تفاوت که طرح پیش‌نویس توافقی که آمریکا ارائه کرد از متن قبلی که طرح 2 جولای معروف است عقب نشینی گسترده‌ای داشته است. دائمی نبودن آتش بس و عدم خروج نظامی اسرائیل از غزه از مهمترین محورهای تنزل از پیشنهادهای قبلی واشنگتن است. کاخ سفید با علم به اینکه این متن خواست فلسطینی‌ها را تامین نخواهد کرد یک سیاست ترکیبی برای تعویق پاسخ ایران بکار گرفت. خرید زمان و راه اندازی کارزار تبلیغاتی مبتنی بر تاکتیک مقصرنمایی علیه ایران و حماس، راهبرد آمریکایی‌ها در این مقطع بود. گذشت زمان هم نشان داد که واشنگتن فعلا به ترفند "مذاکره برای مذاکره" روی آورده تا پاسخ ایران را مشمول زمان کند. 5️⃣ رویکرد دولت بایدن از ابتدای جنگ غزه بر کسب یک دستاورد چشمگیر از سوی اسرائیل در میدان نبرد بود تا آن را امتیازی برای پایان جنگ به سود تل آویو قرار دهد. آتش‌بس فعلی هم با هدف نجات اسرائیل تنظیم شده و از واقعیات میدانی فاصله بسیاری دارد. به همین خاطر است که مقامات آمریکایی اعتراف کرده‌اند این توافق در آستانه فروپاشی است؛ چنانکه دو مقام آمریکایی و دو مقام اسرائیلی، به پولیتیکو گفتند توافق برای پایان دادن به درگیری‌ها در غزه در آستانه فروپاشی است و هیچ توافق جایگزین فوری و واضحی جایگزین وجود ندارد. 6️⃣ ایران و مقاومت در برابر طراحی آمریکا از معادله "موقت در برابر موقت" استفاده کردند. به این معنی که اگر راهبرد آمریکایی توقف موقت در جنگ غزه (و نه آتش بس) است عواملی هم که پاسخ ایران را با وقفه مواجه کرده موقتی بوده و با گذشت زمان از بین خواهند رفت. مقاومت با صبر، به دیپلماسی برای حصول آتش بس واقعی در غزه فرصت داد اما نمی‌پذیرد استفاده از اهرم آتش بس پوششی برای تامین نیاز آمریکا و رژیم صهیونیستی شود؛ نیاز آمریکا به پرچم سفید در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و نیاز صهیونیست ها به فرار از مجازات ایران. 7️⃣ ایران تاکید بر پاسخ قطعی دارد اما همچنان با راهبرد «ابهام استراتژیک» و بالا نگه داشتن شمسیر داموکلس، توانسته شرایط شبه جنگی به اسرائیل تحمیل کند. انستیتو مطالعات برای جنگ نوشته است: «عواملی که از پاسخ ایران جلوگیری کرده به طور نامحدود ادامه نخواهند داشت، به این معنی که ایران دلایل کمتری برای ادامه به تعویق انداختن حمله در طول زمان خواهد داشت» 8️⃣ اگر تحولات جاری منجر به آتش‌بس واقعی و خروج کامل اسرائیل از غزه شود شاید تهران را از پاسخ به رژیم منصرف کند؛ اگرچه تهران طی مدت اخیر صرفا با "سایه تهدید" زندگی عادی در سرزمین‌های اشغالی را مختل کرده و میلیاردها دلار به رژیم صهیونیستی خسارت زده است: این یعنی پیروزی بدون جنگ. #نظم_جهانی 🔎خانم طالقانی ——————— با ما همراه باشید! 👇🏻 🌐 @SIASILAND

نگرش کلی حاکم میان اعضای بریکس #نظم_جهانی #نظم_نو_ظهور #برزیل #هند #بریکس #افول_نظم_لیبرال #افول_آمریکا با وجود اختلاف اندک بین اردوگاه صراحتا ضد غربی در بریکس و اردوگاه غیرمتعهد، همه اعضا همچنان بر روی تعدادی از مسائل اساسی توافق دارند که توضیح می‌دهد چرا این گروه برای اعضای آن حیاتی شده است. از نظر اکثر کشورهای این گروه، جهان از تک قطبی تحت رهبری ایالات متحده به چند قطبی در حال حرکت است، به طوری که ژئوپلیتیک اکنون با رقابت بین چندین مرکز قدرت تعریف می شود. گروه‌بندی بریکس، علی‌رغم تنش‌های داخلی‌اش، همچنان یک پلتفرم کلیدی برای شکل‌دهی فعالانه این فرآیند است. در واقع، از پایتخت‌های سراسر جنوب جهانی، چندقطبی امن‌ترین راه برای محدود کردن قدرت هژمونیک است، که بدون مهار، تهدیدی برای قوانین و هنجارهای بین‌المللی و ثبات جهانی است. سیاستگذاران غربی اغلب این توافقنامه پایه در میان کشورهای بریکس و نقشی را که در متعهد نگه داشتن همه اعضا به این گروه از زمان پیدایش آن ایفا کرده است، نادیده می گیرند. این دیدگاه مشترک همچنین توضیح می دهد که چرا بسیاری از کشورهای در حال توسعه چشم به چند قطبی شدن بیشتر در نظم جهانی دارند و به برتری بلامنازع واشنگتن یا غرب علاقه ندارند. برای بسیاری از کشورها، پیوستن به BRICS یک پیشنهاد جدی جذاب است. چین و روسیه به نوبه خود از تعداد زیادی از کشورهایی که برای پیوستن به آن ابراز علاقه کرده‌اند، از جمله الجزایر، کلمبیا و مالزی استقبال می‌کنند. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

جایگاه جمهوری خلق چین در نظم جدید بین‌المللی #جمهوری_خلق_چین #نظم_جهانی #نظم_نو_ظهور #نظم_جدید_بین‌المللی چین می‌خواهد جای ایالات متحده را به عنوان قدرت مسلط جهان بگیرد، و اگرچه مشارکت با ایران، کره شمالی و روسیه به پکن در این تلاش کمک می‌کند، اما این سه دولت با جذب منابع و منحرف کردن واشنگتن از پکن، واشنگتن را تضعیف می‌کنند. اما آنها همچنین به شدت با همسایگان قدرتمندی مانند آلمان، ژاپن و عربستان سعودی که چین نمی‌خواهد از آنها بیگانه شود، دشمنی کرده‌اند. در نتیجه، مقامات چینی باید مسیر خوبی را طی کنند. رابطه آنها با محور باید آنقدر نزدیک باشد که بتوانند از آن استفاده کنند، اما نه آنقدر نزدیک که به خاطر رفتار نادرست آن سرزنش شوند. ایالات متحده به چین اجازه می‌دهد بهترین‌های هر دو جهان را داشته باشد. واشنگتن بیش از حد بر روی این موضوع متمرکز شده است که بفهمد آیا این کشورها برای درک رویکرد کارآفرینانه فعلی پکن در مشارکت‌ها، یک اتحاد دفاعی سنتی تشکیل خواهند داد یا اینکه ببیند که بسیار موفق است. بر اساس ترتیبات فعلی، ایران، کره شمالی و روسیه همگی برای غرب مشکل ایجاد می‌کنند. با این حال، از آنجایی که این کشورها متحدان رسمی چین نیستند، شرکای واشنگتن چین را به دلیل تخلفات خود مجازات نکرده‌اند. در واقع، اگر چیزی وجود داشته باشد، محور در حال شکافتن سیستم اتحاد ایالات متحده است. بسیاری از دوستان ایالات متحده که به دردسر سازان منطقه‌ای خود مشغول هستند، از پیوستن به واشنگتن در رقابت با پکن خودداری کرده‌اند. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland