داستان جزایر سه‌گانه ✍ عماد دولت‌آبادی 🔹وقتی قاجارها توی ایران به قدرت می‌رسن، در همسایگی ایران بین سه تا قدرت درگیری هست: انگلستان، روسیه و فرانسه با هم دعوا دارن که مستعمره‌ی هند مال کی باشه. 🔹#روس‌ها و #فرانسوی‌ها می‌خواستن از طریق خلیج فارس به هند حمله کنن. برای همین #انگلیسی‌ها تصمیم می‌گیرن #خلیج_فارس رو تحت کنترل خودشون بگیرن. 🔹یهو از سال 1255 یعنی از 150 سال پیش یه زمزمه‌هایی رو شروع می‌کنن که این سه تا #جزیره مال ایران نیست و بعد جزایر خلیج فارس رو #اشغال می‌کنن. 🔹از زمان قاجار جزایر جنوبی ایران تحت تصرف #انگلستان قرار می‌گیره ولی هیچ‌وقت، هیچ کدام از دولت‌های ایران #تجزیه‌ی این جزایر رو از ایران نمی‌پذیرن. 🔹تا می‌رسیم به سال 1350. یعنی هفت سال قبل از انقلاب. یه توافقی بین محمدرضاشاه و #انگلیسی‌ها انجام میشه. قرار میشه ایران، #استقلال_بحرین رو به رسمیت بشناسه و در مقابل اون سه تا جزیره‌ای که متعلق به خود ما بود؛ بهمون پس داده بشه. 🔹به عبارتی یه چیزی که از خودمون بود، یعنی #بحرین رو دادیم و یه چیزی که باز از خودمون بود، یعنی #جزایر سه‌گانه رو پس گرفتیم. 🔹درحالیکه حتی پدر محمدرضا هم از حق ایران بر جزایر چشم‌پوشی نکرد. 🔹محمدرضا به چشم یه #دردسر به قضیه‌ی #بحرین و جزایر نگاه می‌کرد و می‌خواست شر این دردسر کنده بشه. محمدرضا گفت: «چون ذخایر #مروارید بحرین تموم شده، این جزیره برامون بی‌اهمیته دیگه»! 🔹هویدا نخست وزیر وقت هم گفت: «بحرین #دخترمون بود؛ شوهرش دادیم». به این شکل بخشی از ایران رو دادیم و بخشی از ایران رو پس گرفتیم. 🔹اگر شاه اون‌روز #استقلال بحرین رو به رسمیت نمی‌شناخت؛ امروز بجای اینکه اماراتی‌ها یه ادعای واهی روی #جزایر_ایرانی مطرح کنن، ما می‌تونستیم یه ادعای حقوقی قوی روی بحرین داشته باشیم. اما حالا برعکس شده. @simayegharb