🔷قسمتی از #وصیت_نامه #حبیب_الله_کاشانی: 🌀حاصل آنکه بعد از وفات من ترکه اى نخواهد بود که ورثه قسمت کنند مگر کتابهاى مملوکه مرقوم شده است و محل حاجت من بوده است و در دنیا تعلقى به هیچ نداشته ام مگر به آنه در این تاریخ نه آبى دارم و نه ملکى و نه مزرعه و نه دکانى و نه طلایى و نه نقره و اسباب خانه، زیرا که: 🔻جهان و هر چه در آن است هیچ در هیچ است 🔻هزار مرتبه این نکته کرده ام تحقیق 🔅در این مدت که در دنیا بوده ام، خورده ام و آشامیده ام و پوشیده ام، خداوند مرا وانگذاشته است، و #تملق احدی را نگفته ام و طمعی به احدی نداشته ام. و آزاری به کسی نرسانیده ام، اگرچه بسیار، از روی حسد و کینه، بی جهت مرا اذیت کرده اند به زبان در غیبت من، ولیکن تا به حال برای احدی از مسلمانان، بد نگفته ام و #غیبت احدی نکرده ام. 🔺گرچه خلقان جهان آزار ما جویند لیک 🔺ما خودآزاریم، ما را با کسی آزار نیست ✅استاد معظم آیت الله رضا استادی بعد از ذکر وصیت نامه ایشان می نویسد: 🔹این بود وصیت‌نامه یک روحانی عظیم‌القدر که سال‌های متمادی از بزرگان و رؤسای روحانیت شهری مانند کاشان بوده‌است. آیا زهد و بی‌علاقگی به دنیا و مادیات را در این وصیت‌نامه لمس می‌کنید؟ 🔸آیا عزت و عظمت و توجه به خدا و معنویات در زندگی این قبیل اشخاص محسوس نیست؟ آیا نباید سیره این بزرگ‌مردان برای روحانیت عزیز و همه متدینان و علاقه‌مندان به مکتب اسلام و تشیع اسوه و سرمشق باشد؟ ▪️اصولاً نگارش شرح حال علما و دانشمندان بیشتر برای بیان ابعاد سازنده زندگی آنان است تا دیگران هم درس بگیرند و از تجربه گذشتگان بهره‌مند گردند و انسانیت خود و ارزش‌های والای خود را به هر ثمن بخس فروشند. 📚 مقاله نجوم امت به قلم آیت‌الله رضا استادی ص ۶۳. ♨️ #سیره_علما؛ کُنجی برای انس با گَنج خاطرات علما @sireyeolama