🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_بیست_و_نهم ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻦ شبﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﻧﺒﻮﺩ، ﻫﻢ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺫﻭﻕ ﺩﺍﺷﺘﻢ و ﻫﻢ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﻣﺎﻧﻤﻮ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﯿﺪ ﭼﻪ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﺪﻥ؟ یعنی ﺳﯿﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺍﻣﺸﺐ؟؟ ﺍﮔﻪ ﻧﺸﻪ ﭼﯽ؟ ﻭ ﮐﻠﯽ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺫﻫﻨﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﺠﻮﺭﯼ ﮔﺬﺷﺖ. ﺍﺻﻼ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺷﺐ ﺑﺸﻪ، ﺑﺎﺑﺎ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻣﺪﺍﻡ ﺍﺯﻡ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪﻥ، ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﻧﻪ؟؟ ﻭﺿﻌﺸﻮﻥ ﭼﻄﻮﺭﯾﻪ؟ ﻭ ﮐﻠﯽ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻼﻓﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ﻫﺮﭼﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﻣﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﺪ، ﺻﺪﺍﯼ ﮐﻮﺑﯿﺪﻥ ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﻡ. ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺐ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺻﺪﺍ ﺧﻮﺭﺩ … ﺍﺯ ﻻﯼ ﺩﺭ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ، ﺍﻭﻝ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻝ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭ ﻣﺸﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﺟﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﻫﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺳﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﮐﻪ ﮐﺎﻭﺭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﭼﺮﺥ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺸﻪ . ﺑﻌﺪ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺍﺧﻞ. ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﯿﺪ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺍﺷﮏ ﺫﻭﻕ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩ، ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺁﯾﻨﺪﺕ ﺧﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﯼ ! ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﻭ ﺳﯿﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﭘﻠﻪ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺘﻌﺠﺒﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ : ﺷﻤﺎ ﺭﺳﻢ ﻧﺪﺍﺭﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺁﻗﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺑﯿﺎﺭﯾﺪ؟ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﭼﺮﺍ ﻧﯿﻮﻣﺪﻥ؟ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺍﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺍﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻫﺴﺘﻦ ﺩﯾﮕﻪ … - ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻧﺶ ﻟﺤﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻋﻮﺽ ﺷﺪ. ﭼﻮﻥ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺩﻗﯿﻖ ﺑﺒﯿﻨﻤﺶ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﺎﺻﯽ ﮔﻔﺖ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ؟ ﮐﻪ ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﻮﺧﯿﻤﻮﻥ ﭼﯿﻪ … ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻭ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺍﯾﻨﺪﻩ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﯾﺸﻮﻥ ﻫﺴﺘﻦ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﯾﻪ ﺗﺒﺴﻢ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﻭ ﻟﺐ ﺳﯿﺪ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺳﺮﺷﻮ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﻭﻟﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﺵ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺁﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﯾﺪ ﺍﯾﻨﺠﺎ؟؟ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺳﺘﻪ ﯼ ﮔﻞ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﯿﺪﻩ… ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻧﺶ ﮐﻠﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﻣﺤﻞ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ، ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻣﻌﻠﻮﻟﺖ ﭘﺎ ﺷﺪﯼ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ؟ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯿﺪ ﺁﻗﺎ !… ﺯﻫﺮﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﻪ ﻭﻟﯽ ﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺳﺘﺶ ﺟﻠﻮﺷﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩ. ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﮔﻔﺖ : ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﻣﺎ ﺭﻓﻊ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﮐﻨﯿﻢ - ﻫﺮ ﺟﻮﺭ ﺭﺍﺣﺘﯿﺪ، ﻭﻟﯽ ﺍﺩﻡ ﻟﻘﻤﻪ ﺭﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﻫﻨﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﻫﻢ ﺍﺭﻭﻡ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺭﻭ ﻫﻞ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ … ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺁﻭﺍﺭ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ ﻭ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺯﺍﺭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ … ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺳﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﺍﺩ ﺑﺰﻧﻢ ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ. ﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ … ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺳﯿﺪ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﻻﯼ ﺩﺭ، ﺑﻐﻀﻤﻮ ﻗﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺻﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺳﻼﻡ ﮔﻔﺘﻢ … ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﻣﺪﯼ، . ﺑﺮﻭ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﺖ . ﻭﻟﯽ ﺍﺻﻼ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﻧﻤﯿﺸﻨﯿﺪﻡ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻬﻢ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺳﯿﺪ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺁﺭﻭﻡ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ ﺍﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﺷﺪ. ﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺭﻭﻡ ﺳﺮ ﺧﻮﺭﺩ #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 بســـوے ظــــــــهور💫✨👇 🆔 @Besoye_zohor 💯 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

📙 #رمان_پناه ◀️ #قسمت_بیست_و_نهم ✍🏻عرق سردی روی پیشانی ام می نشیند نریمان می پرسد: _به به چه خبره که پارسا خان دست از سیگار کشیده و تشویق می کنه ؟ پارسا که هنوز ته خنده ای دارد می گوید :از دست این خانم پاستوریزه و همه ی نگاه ها این بار سمت من بر می گردد .هول می شوم و می نشینم هنگامه می پرسد: _چه کرده مگه پانی جون ؟ +کارستون ! کیان از کجا گیرش آوردی؟ کیان مثل احمق ها می خندد حالم بدتر می شود .دندان هایم را روی هم کلید می کنم و می گویم : _یعنی چی گیر آوردی !؟ +می بینی نریمان ؟ انگار اژدها رو با خشمش یجا قورت داده تو روی من می خواد وایسته آذر است که به طعنه جواب می دهد : _بله دیگه ! قضیه ی گلیم و پا دراز کردنه قبل از اینکه من پاسخش را بدهم ، کیان پیش دستی می کند . +چه ربطی آذر ! _نه آخه جالبه ، ما این همه وقته باهم رفیقیم اینجوری تو روی پارسا واینستادیم هنوز خوبه که بزرگتر جمعم هست طاقت نمی آورم و جوابش را می دهم :خودش از تو بهتر بلده مدافع حقش باشه اولا ، دوما مگه تو اصلا خبر داری که چی شده و اظهار فضل می کنی ؟ قضیه کاسه ی داغ تر از آشه نه ؟! چشم های پر از آرایشش گرد می شود و تقریبا جیغ می زند _نه خوبه !پاشو تو رو خدا بیا یه نفری همه رو قورت بده من هی میگم دخترای شهرستانی ما رو می ذارن جیب بغلشون، کسی گوش نمیده ! بفرما اینم نمونه ی عینیش +ببینم تو جز شهرستانی بودن آتویی از من نداری ؟ _چرا عزیزم .. وقاحتت و مثلا نجابتت ! هه ، پاستوریزه ی جمعی که با مانتو می شینه وسط مهمونی مختلط خیلی معذب بودی اصلا چرا اومدی ؟ ما رو چی فرض کردی ؟ کیان نیم خیز می شود اما هنگامه دستش را می گیرد و می گوید : +بذار خودشون مشکلشون رو باهم حل کنن ، وگرنه باز داستان داریم بلند می شوم و کیفم را بر می دارم ، انگار بقیه صحنه ی نمایش نگاه می کنند و تنها کسی که از این اوضاع لذت می برد پارساست که با لبخند نظاره گر ما شده ! دستم را سمت آذر دراز می کنم و انگشت اشاره ام را به تهدید تکان می دهم _دفعه ی دیگه بد می بینی اگه روی من کلید کنی خانوم تهرانی ! پوزخندش را و پچ پچ جمع را نادیده می گیرم و بدون هیچ تعللی می زنم بیرون 📝نویسنده: الهام تیموری ⏪ #ادامہ_دارد..... بســـوے ظــــــــهور💫✨👇 🆔 @Besoye_zohor 💯