قسمت #114رمان سجاده صبر بدون خداحافظی از دفتر وکالت خارج شد. آقای نامی که مشخص بود ناراضیه گوشی رو برداشت و بعد از چند تا بوق گفت: آقای خانی، بنده خدمتتون عرض کردم کارمون اشتباهه، اما شما اصرار داشتید ادامه پیدا کنه، بنده از همین االن از این کار خارج میشم و دیگه تعهدی نسبت بهش ندارم. در ضمن خانم شاه حسینی گفتند بهتون سالم برسونم و بگم توی زندگی دیگران موش ندوونید. محسن بعد از شنیدن حرفهای وکیلش گوشی رو گذاشت، نفسی کشید و با خودش گفت: یعنی اون مرد بی همه چیز این همه ارزش حمایت رو داره؟! ... +++ -بله؟ -سالم، خانی هستم -سالم، خوبید؟ بفرمایید -ممنون، اگر براتون ممکنه تشریف بیارید کارگاه -اما امروز من کالس ندارم -میدونم، میخوام باهاتون صحبت کنم فاطمه فکری کرد و گفت: باشه تا نیم ساعت دیگه اونجام و خداحافظی کرد و گوشی رو گذاشت، سهیل که کنار فاطمه نشسته بود گفت: کی بود؟ -خانی بود -چی میگفت؟ -گفت باهام کار داره، باید برم کارگاه -چرا امروز؟ نمیشد یه روزی که کالس داشتی بری؟ فاطمه گفت: نمیدونم... خودش هم نمیدونست چرا امروز باید بره