فروشگاه تنگه اُحد ایران(سیستان)
قسمت #160 رمان سجاده صبر🌺🌷 زهرا خانم نگاه مهربونی به دخترش که اشک میریخت کرد و گفت: چرا قوی شدی، گر
قسمت #161رمان سجاده صبر🌿🌳
باالخره فاطمه به حرف اومد: باورم نمیشه سهیل! ... اصال باورم نمیشه
سهیل خندید و چیزی نگفت، فاطمه دوباره گفت: سهیل، تو و کربلا؟!
سهیل نفس پر حسرتی کشید و به آرومی از ته دل گفت:خودمم باورم نمیشه ... من و کربلا؟!
-ای بی وفا، بدون من میخوای بری؟
سهیل دستش رو روی صورت همسرش گذاشت و شروع کرد به نوازش کردنش و گفت: قول میدم یک روز
چهارتایی با هم بریم ... این فقط ادای یک نذره
فاطمه که از نوازش همسرش لذت میبرد نفس آرومی کشید و گفت: تو نذر میکنی و اون وقت خدا خودش با دستای
خودش اسباب و وسایل ادای نذرتو جور میکنه؟!!!... عجیبه!!!... خاص شدی ها سهیل ...
سهیل لبخندی زد و نفس عمیقی کشید، به علی کوچولو رو که روی تخت کنار فاطمه خوابیده بود نگاهی کرد و بعد
هم در حالی که با انگشت اشارش صورت ظریف علی رو نوازش میکرد گفت: خاص نشدم، این زیارت مال من
نیست، مال یک آدم خاصه ...
فاطمه مشتاق گفت: یعنی چی؟
-یعنی میخوام نائب الزیاره یک آدم خاص بشم
-کی؟
سهیل سرش رو باال آورد و با شیطنت گفت: این یک رازه
فاطمه ابرویی باال انداخت و گفت:اون آدم هر کی که هست خیلی خاصه که خدا اینجوری زیارتش رو جور کرد ...
یک کاروان بخواد بره کربلا، بعد آقای اصالتی هم پول دستش بیاد و ثبت نام کنن، یکهو یک هفته مونده به رفتن،
آقای اصالتی مریض بشه و نتونه بره، هیچ کس هم نتونه به جای خودش بفرسته، بعد تو همون زمان یک پول گنده
از یکی از باغدارا به دستت برسه، بعد حالا یکهو آقای اصالتی و خانم بچهاش بیان دیدن علی، همین جوری از دهنش
بپره که همچین اتفاقی افتاده، تو بگی پاسپورتت رو گم کردی والا میرفتی بعد یکهو پاسپورتت از تو کشوی کمد پیدا
بشه و اسم بنویسی و تایید بشی و حالام فردا بخوای بری!!! باور میکنم که همه اینها کار یک نفر بیشتر نیست ... خود
امام حسین