eitaa logo
تنها مسیر بندگی
120 دنبال‌کننده
25 عکس
1 ویدیو
12 فایل
حجت الاسلام حسینی مربی دوره مطالعات آثار شهید مطهری ره rasajir@iran.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
ایام زیارت امام حسین(ع) جزء عمر شمرده نمی‌شود ایّام زیارت امام حسین(ع) جزء عمر زائر شمرده نشده و از اجلشان محسوب نمى‏گردد. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ أَبِیهِ ع قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّادِقُ ع: «إِنَّ أَیَّامَ زَائِرِی الْحُسَیْنِ ع لَا تُحْسَبُ مِنْ أَعْمَارِهِمْ وَ لَا تُعَدُّ مِنْ آجَالِهِمْ.» (کامل الزیارات، ص 136)
پاک شدن از گناهان و چند برابر شدن خوبی‌ها و همنشینی با اهل‌بیت هدی(ع) امام صادق(ع): خداوند متعال فرشتگانى دارد که موکّل قبر مطهّر حضرت حسین(ع) مى‏باشند، هنگامى که شخص قصد زیارت آن حضرت را مى‏نماید خداوند گناهان او را به این فرشتگان اعطاء نموده و در اختیار آنها مى‏گذارد وقتى وى قدم گذارد فرشتگان گناهان را محو مى‏کنند سپس وقتى قدم بعدى را برداشت حسنات او را مضاعف مى‏نمایند و پیوسته حسنات او را مضاعف کرده تا جایى که بهشت را براى وى واجب مى‏گردانند سپس اطرافش را گرفته و تقدیس و تنزیه‌اش مى‏نمایند و سپس فرشتگان آسمان را نداء مى‏دهند که زوّار حبیب خدا را تقدیس و تنزیه نمائید و وقتى زوّار غسل زیارت نمودند حضرت‏ محمّد(ص) ایشان را نداء داده و مى‏فرماید: اى مسافرین خدا بشارت باد شما را که با من در بهشت همراه خواهید بود. سپس امیر المؤمنین(ع) ایشان را نداء داده و مى‏فرماید: من ضامنم که حوائج شما را برآورده و در دنیا و آخرت بلاء و محنت را از شما دور نمایم. سپس آن فرشتگان دور ایشان حلقه زده و از راست و چپ آنان را در بر گرفته تا به اهل و خویشاوندان خود بازگردند. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَال‏: «إنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مُوَکَّلِینَ ‏بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَةَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ ص یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّةِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‏ع أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اکْتَنَفَهُمُ‏] النَّبِیُّ ص عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّى یَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِیهِمْ.» (کامل الزیارات، ص 133)
📌اجر کسی که در راه زیارت حسین(ع) فوت کند. ▫️شخصی به امام صادق(ع) عرض کرد: اجر کسى که در سفر به طرف آن حضرت فوت کرده چیست؟حضرت فرمودند: فرشتگان مشایعتش کرده و براى او حنوط و لباس از بهشت آورده و وقتى کفن شد بر او نماز خوانده و روى کفنى که بر او پوشانده‏اند فرشتگان نیز کفن دیگرى قرار مى‏دهند و زیر او را از ریحان فرش مى‏نمایند و زمین را چنان رانده و جلو برده که از جلو فاصله سه میل طى شده و از پشت و جانب سر و طرف پا نیز مانند آن این مقدار مسافت و فاصله منهدم و ساقط مى‏گردد و براى آن دربى از بهشت به طرف قبرش گشوده شده و نسیم و بوى خوش بهشتى به قبر او داخل گشته و تا قیام قیامت بدین منوال خواهد بود. ▫️«... .قَالَ فَمَا لِمَنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ إِلَیْهِ قَالَ تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَةُ وَ تَأْتِیهِ بِالْحَنُوطِ وَ الْکِسْوَةِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْهِ إِذْ کُفِّنَ وَ تُکَفِّنُهُ فَوْقَ أَکْفَانِهِ وَ تَفْرُشُ لَهُ الرَّیْحَانَ تَحْتَهُ- وَ تَدْفَعُ الْأَرْضَ حَتَّى تَصَوَّرَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَمْیَالٍ وَ مِنْ خَلْفِهِ مِثْلَ ذَلِکَ- وَ عِنْدَ رَأْسِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رِجْلَیْهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَى قَبْرِهِ- وَ یَدْخُلُ عَلَیْهِ رُوحُهَا وَ رَیْحَانُهَا حَتَّى تَقُومَ السَّاعَةُ... .» (کامل الزیارات، ص 123) @slamLifeStyles
ثواب شهید در راه زیارت حسین(ع) شخصی به امام صادق(ع) عرض کرد: اجر و ثواب کسى که نزد آن حضرت کشته شود چیست، مثلا سلطان ظالمى بر وى ستم کرده و او را آنجا بکشد؟ حضرت فرمودند: اولین قطره خونش که ریخته شود خداوند متعال تمام گناهانش را مى‏آمرزد و طینتى را که از آن آفریده شده فرشتگان غسل داده تا از تمام آلودگى‏ها و تیره‏گى‏ها پاک و خالص شده همان طورى که انبیاء مخلص خالص و پاک مى‏باشند و بدین ترتیب آنچه از اجناس طین اهل کفر با طینت وى آمیخته شده زدوده مى‏گردد و نیز قلبش را شستشو داده و سینه‏اش را فراخ نموده و آن را مملو از ایمان کرده و بدین ترتیب خدا را ملاقات کرده در حالى که از هر چه ابدان و قلوب با آن مخلوط هستند پاک و منزه مى‏باشد و برایش مقرّر مى‏شود که‏ اهل بیت و هزار تن از برادران ایمانى خود را بتواند شفاعت کند و فرشتگان با همراهى جبرئیل و ملک الموت متولى خواندن نماز بر او مى‏گردند و کفن و حنوطش را از بهشت آورده و در قبرش توسعه داده و چراغ‏هائى در آن مى‏افروزند و دربى از آن بهشت باز مى‏کنند و فرشتگان برایش اشیاء تازه و تحفه‏هائى بدیع از بهشت مى‏آورند و پس از هیجده روز او را به خطیره القدس (بهشت) برده پس پیوسته در آنجا با اولیاء خدا خواهد بود تا نفخه‏اى که با دمیده‏شدنش هیچ چیز باقى نمى‏ماند دمیده شود و وقتى نفخه دوّمى دمیده شد و وى از قبر بیرون آمد اوّلین کسى که با او مصافحه مى‏کند رسول خدا ص و امیر المؤمنین(ع) و اوصیاء(ع) بوده که به وى بشارت داده و مى‏گویند: با ما باش و سپس او را کنار حوض کوثر آورده و از آن به او مى‏نوشانند و سپس به هر کسى که او بخواهد و دوست داشته باشد نیز مى نوشانند. «... قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ قُتِلَ عِنْدَهُ جَارَ عَلَیْهِ سُلْطَانٌ فَقَتَلَهُ قَالَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ یُغْفَرُ لَهُ بِهَا کُلُّ خَطِیئَةٍ وَ تُغْسَلُ طِینَتُهُ الَّتِی خُلِقَ مِنْهَا الْمَلَائِکَةُ حَتَّى تَخْلُصَ کَمَا خَلَصَتِ الْأَنْبِیَاءُ المخلصین [الْمُخْلَصُونَ‏] وَ یَذْهَبُ عَنْهَا مَا کَانَ خَالَطَهَا- مِنْ أَجْنَاسِ طِینِ أَهْلِ الْکُفْرِ وَ یُغْسَلُ قَلْبُهُ وَ یُشْرَحُ صَدْرُهُ وَ یُمْلَأُ إِیمَاناً فَیَلْقَى اللَّهَ وَ هُوَ مُخْلَصٌ مِنْ کُلِّ مَا تُخَالِطُهُ الْأَبْدَانُ وَ الْقُلُوبُ وَ یُکْتَبُ لَهُ شَفَاعَةٌ فِی أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَلْفٍ مِنْ إِخْوَانِهِ- وَ تَوَلَّى الصَّلَاةَ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ مَعَ جَبْرَئِیلَ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ وَ یُؤْتَى بِکَفَنِهِ وَ حَنُوطِهِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُوَسَّعُ قَبْرُهُ عَلَیْهِ وَ یُوضَعُ لَهُ مَصَابِیحُ فِی قَبْرِهِ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ- وَ تَأْتِیهِ الْمَلَائِکَةُ بِالطُّرَفِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُرْفَعُ بَعْدَ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ یَوْماً إِلَى حَظِیرَةِ الْقُدْسِ- فَلَا یَزَالُ فِیهَا مَعَ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ حَتَّى تُصِیبَهُ النَّفْخَةُ الَّتِی لَا تُبْقِی شَیْئاً فَإِذَا کَانَتِ النَّفْخَةُ الثَّانِیَةُ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ کَانَ أَوَّلُ مَنْ یُصَافِحُهُ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ الْأَوْصِیَاءَ وَ یُبَشِّرُونَهُ وَ یَقُولُونَ لَهُ الْزَمْنَا وَ یُقِیمُونَهُ عَلَى الْحَوْضِ فَیَشْرَبُ مِنْهُ وَ یَسْقِی مَنْ أَحَبَّ... .» (کامل الزیارات، ص 123)
📌اگر مردم فضل زیارت امام حسین(ع) را می‌دانستند حج به کلی تعطیل می‌شد عبد اللَّه ابى یعفور می‌گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که به شخصى از دوستانش می‌فرماید: فلانى به زیارت قبر ابى عبد ‏اللَّه الحسین(ع) مى‏روى؟ آن شخص گفت: بلى من هر سه سال یک مرتبه مى‏روم. حضرت در حالى که صورتشان زرد ‏شده بود فرمودند: به خدائى که معبودى غیر از او نیست، اگر او را زیارت کنى برتر است براى تو از آنچه در آن هستى. ‏آن شخص عرض کرد: فدایت شوم آیا تمام این فضل براى من هست؟ حضرت فرمودند: بلى به خدا سوگند، اگر من ‏فضیلت زیارت آن حضرت و فضیلت قبرش را براى شما بازگو کنم به طورى کلّى حجّ را ترک کرده و احدى از شما ‏دیگر به حج نمى‏رود، واى بر تو آیا نمى‏دانى خداوند متعال بواسطه فضیلت قبر آن حضرت کربلا را حرم امن و مبارک ‏قرار داد پیش از آنکه مکّه را حرم امن نماید؟ ابن ابى یعفور مى‏گوید: محضرش عرضه داشتم: خداوند متعال حج و ‏زیارت بیت اللَّه را بر مردم واجب کرده ولى زیارت قبر امام حسین(ع) را بر مردم واجب نکرده است [پس چطور ‏زیارت امام حسین(ع) برتر است]؟ حضرت فرمودند: اگر چه همین طور است [خدا آن را واجب نکرده] ولى در عین ‏حال خداوند متعال فضیلت زیارت آن حضرت را این گونه قرار داده است، مگر نشنیده‏اى کلام امیر المؤمنین(ع) را که ‏فرمودند: کف پا سزاوارتر است به مسح نمودن از ظاهر و روى پا، ولى در عین حال حق تعالى مسح روى پا را بر ‏بندگان واجب کرده است. و نیز مگر نمى‏دانى اگر حق تعالى موقف را در حرم قرار می‌داد [و مردم به جای توقف در ‏عرفات و مشعر در حرم بیتوته می‌کردند] افضل و برتر بود ولى خداوند متعال آن را در غیر حرم قرار داده است.‏ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) یَقُولُ لِرَجُلٍ مِنْ مَوَالِیهِ: یَا فُلَانُ أَتَزُورُ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ ‏عَلِیٍّ(ع)؟ قَالَ: نَعَمْ إِنِّی أَزُورُهُ بَیْنَ ثَلَاثِ سِنِینَ مَرَّةً. فَقَالَ لَهُ وَ هُوَ مُصْفَرٌّ وَجْهُهُ: أَمَا وَ اللَّهِ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَوْ زُرْتَهُ کَانَ ‏أَفْضَلَ مِمَّا أَنْتَ فِیهِ. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ أَکُلُّ هَذَا الْفَضْلِ؟ فَقَالَ: نَعَمْ وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّی حَدَّثْتُکُمْ بِفَضْلِ زِیَارَتِهِ وَ بِفَضْلِ قَبْرِهِ ‏لَتَرَکْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ مِنْکُمْ أَحَدٌ، وَیْحَکَ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ اتَّخَذَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَتَّخِذَ مَکَّةَ حَرَماً؟ ‏قَالَ ابْنُ أَبِی یَعْفُورٍ: فَقُلْتُ لَهُ: قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَى النَّاسِ حِجَّ الْبَیْتِ وَ لَمْ یَذْکُرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ(ع)؟ فَقَالَ: وَ إِنْ کَانَ ‏کَذَلِکَ فَإِنَّ هَذَا شَیْ‏ءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَکَذَا، أَمَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَبِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَیْثُ یَقُولُ: إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ‏ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى الْعِبَادِ؟ أَوَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْمَوْقِفَ لَوْ کَانَ فِی الْحَرَمِ کَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ؟ وَ لَکِنَّ ‏اللَّهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیْرِ الْحَرَمِ.(کامل الزیارات، ص266-267)
حداقل سالی یک بار برای فقیر و دوبار برای غنی امام صادق(ع): بر غنى است که در سال دو مرتبه و بر فقیر است که در سال یک مرتبه به زیارت قبر حسین(ع) بروند. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «حَقٌّ عَلَى الْغَنِیِّ أَنْ یَأْتِیَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ وَ حَقٌّ عَلَى الْفَقِیرِ أَنْ‏ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّةً.» (کامل الزیارات، ص 293)
راه نزدیک هر ماه و راه دور حداقل هر سه سال یک بار صفوان جمال می‌گوید به امام صادق‌(ع) عرض کردم: کسى که به زیارت حضرت سید الشهداء برود و سپس برگردد چند وقت بعد دوباره به زیارت برود و چند روز بعد به زیارت برود و مردم تا چه مدّت مى‏توانند زیارت حضرت را ترک کنند؟ حضرت فرمودند: بیش از یک ماه نمى‏توانند آن را ترک کنند و امّا کسانى که منزلشان دور است در هر سه سال یک مرتبه باید به زیارتش بروند و اگر سه سال تجاوز نمود و به زیارت آن حضرت نروند عاق رسول خدا(ص) واقع شده و حرمت آن جناب را قطع و هتک نموده مگر علت و سببى داشته باشد.) صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ طَوِیل‏: «قُلْتُ لَهُ مَنْ یَأْتِیهِ زَائِراً ثُمَّ یَنْصَرِفُ مَتَى یَعُودُ إِلَیْهِ وَ فِی کَمْ یَوْمٍ یُؤْتَى وَ کَمْ یَسَعُ النَّاسَ تَرْکُهُ قَالَ لَا یَسَعُ أَکْثَرَ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا بَعِیدُ الدَّارِ فَفِی کُلِّ ثَلَاثِ سِنِینَ فَمَا جَازَ ثَلَاثَ سِنِینَ فَلَمْ یَأْتِهِ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ قَطَعَ حُرْمَتَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ.» (کامل الزیارات، ص 296)
ثواب هزینه کردن در راه زیارت برای خود و دیگران هر درهم در راه زیارت حسین(ع) معادل هزار درهم اگر زائر در سفر زیارت فوت شود فرشتگان نازل گشته و او را غسل مى‏دهند و نیز درب‏هائى از بهشت به روى او گشوده مى‏شود و نسیم خوش آن در قبر بر او وزیده و در قبر پراکنده و منتشر مى‏گردد و اگر وى در سفر زیارت سالم و از گزند مرگ در امان ماند دربى به روى او گشوده مى‏شود که رزق و روزى وى از آن نازل مى‏گردد و در مقابل هر درهمى که انفاق کرده ده هزار درهم قرار داده مى‏شود و آن را براى وى ذخیره کرده و هنگامى که محشور شد و از قبر بیرون آمد به او گفته مى‏شود: در مقابل هر درهمى که در سفر زیارتت خرج کردى ده هزار درهم مال تو است و خداوند به تو نظر نموده و آنها را نزد خودش براى او ذخیره کرد.) عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع: «... فَإِنْ هَلَکَ فِی سَفَرِهِ نَزَلَتِ الْمَلَائِکَةُ فَغَسَّلَتْهُ وَ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ وَ یَدْخُلُ [وَ فُتِحَ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ یَدْخُلُ‏] عَلَیْهِ رَوْحُهَا حَتَّى یُنْشَرَ وَ إِنْ سَلِمَ فُتِحَ لَهُ الْبَابُ الَّذِی یَنْزِلُ مِنْهُ الرِّزْقُ وَ یُجْعَلُ لَهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَ ذُخِرَ ذَلِکَ لَهُ فَإِذَا حُشِرَ قِیلَ لَهُ لَکَ بِکُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَ إِنَّ اللَّهَ نَظَرَ لَکَ وَ ذَخَرَهَا لَکَ عِنْدَه.» (کامل الزیارات، ص 128)
📌حدیث | خاصیت خوب فتنه‌های آخرالزمان ▫️رسول خدا(ص) فرمودند: در آخرالزمان از فتنه بدتان نیاید؛ زیرا آن فتنه‏‌ها منافقان را [رسوا و] نابود می‌کند. قال رسولُ اللّه(ص): لا تَکرِهُوا الفِتنَهَ فِی آخِرالزَّمانِ فَاِنَّها تُبیرُ المُنافِقِین(کنز العمّال، حدیث٣١١٧٠) @slamLifeStyles
📌نشانه بهشتی بودن، اهل زیارت حسین(ع) بودن است! ▫️امام باقر(ع): کسى که می‌‏خواهد بداند آیا اهل بهشت هست یا نه، پس دوستى ما را بر دلش عرضه کند، اگر پذیرفت، مؤمن است. و کسى که دوست‏دار ماست، باید مشتاق و شیفته زیارت حسین(ع) باشد، پس هرکس اهل زیارت حسین(ع) باشد، او را محبّ خود می‌‏دانیم و از اهل بهشت خواهد بود، و کسى که اهل زیارت حسین(ع) نباشد،ایمانش کاستی و کمی دارد. عنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: مَنْ أَرَادَ أَنْ یَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَیَعْرِضُ حُبَّنَا عَلَى قَلْبِهِ فَإِنْ قَبِلَهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ. وَ مَنْ کَانَ لَنَا مُحِبّاً، فَلْیَرْغَبْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع. فَمَنْ کَانَ لِلْحُسَیْنِ ع زَوَّاراً، عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ لِلْحُسَیْنِ زَوَّاراً کَانَ نَاقِصَ الْإِیمَان‏. کامل الزیارات، ص۱۹۳ @slamLifeStyles
📌اثر زیارت امام حسین(ع) در گشایش سریع مشکلات ▫️امام صادق(ع): حسین(ع) را حداقل سالی یکبار زیارت کنید که هرکس در حالی که حق او را می‌شناسد و آن را انکار نمی‌کند به زیارتش بیاید، پاداشی ندارد مگر بهشت و روزی او وسیع خواهد شد و خداوند گشایشی سریع (در کارها) برایش حاصل خواهد کرد. ▫️قال الصادق ع: عن محمد بن مروان عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: «زُورُوا الْحُسَیْنَ وَ لَوْ کُلَّ سَنَةٍ فَإِنَّ کُلَّ مَنْ أَتَاهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ جَاحِدٍ لَمْ یَکُنْ لَهُ عِوَضٌ غَیْرَ الْجَنَّةِ وَ رُزِقَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ أَتَاهُ اللَّهُ بِفَرَجٍ عَاجِلٍ ... .» کامل الزیارات، ص ۸۵ @slamLifeStyles
📌اگر فضیلت زیارت امام حسین(ع) را می‌دانستید، از اشتیاق، جان می‌دادید! ▫️امام باقر (ع) فرمود: اگر مردم می‌دانستند که چه ثوابی در زیارت امام حسین(ع) است جان می‌دادند و از حسرت زیارت امام حسین(ع) قالب تهی می‌کردند. ▫️قالَ الباقر ع: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ‏ مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَات‏ کتاب معتبر کامل الزیارت، ص۱۴۲ @slamLifeStyles
📌زائر حسین(ع) به درجاتی می‌رسد که شهید نمی‌رسد! ▫️زائر حسین(ع) هنگام بازگشت از زیارت، هیچ گناهی ندارد، و درجاتش چنان بالا رفته که کسى که به خاطر خدا در خون خویش غلتیده نیز به آن نمى‌‏رسد (شاید به این دلیل که زائر با زیارتش، به ازدیاد یاد حسین(ع) کمک می‌کند، و در نتیجه فرهنگ شهادت را در جان خود و جامعه تقویت می‌کند) ▫️عن أَبی عَبْدِ اللَّه‏: ... فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّه‏. کامل الزیارات، ص۲۷۹ @slamLifeStyles
📌هشدار امام صادق(ع) به کسانی که در رفتن به کربلا کوتاهی می‌کنند! ▫️امام صادق(ع) به یکی از دوستان‌شان فرمود: شنیده‌ام برخی از شیعیان ما هستند که یکی دو سال است زیارت حسین(ع) نرفته‌اند. آن شخص پاسخ داد: آقا جان! خیلی‌ها هستند که اینگونه هستند. حضرت با تعجب فرمود: مگر می‌شود؟! این افراد در روز قیامت چگونه می‌خواهند جواب پیامبر(ص) را بدهند؟ ▫️عن علیّ بن میمون الصائغ‏ عن أبی عبد اللّه‏ ع قال: یا عَلِیُّ! بَلَغَنِی أَنَّ قَوْماً مِنْ شِیعَتِنَا یَمُرُّ بِأَحَدِهِمُ السَّنَةُ وَ السَّنَتَانِ لَا یَزُورُونَ الْحُسَیْنَ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَعْرِفُ أُنَاساً کَثِیرَةً بِهَذِهِ الصِّفَةِ. قَالَ: أَمَا وَ اللَّهِ لِحَظِّهِمْ أَخْطَئُوا وَ عَنْ ثَوَابِ اللَّهِ زَاغُوا وَ عَنْ جِوَارِ مُحَمَّدٍ ص تَبَاعَدُوا...... أَمَا إِنَّهُ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ عُذْرٍ وَ لَا عِنْدَ رَسُولِهِ مِنْ عُذْرٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تهذیب الاحکام، ج6، ص45 @slamLifeStyles
📌پولی که خرج زیارت حسین(ع) شود، برمی‌گردد! ▫️امام صادق(ع)در مورد زیارت مزار امام حسین(ع): هر که او را زیارت کند، خداوند نیازهایش را برآورد و آنچه از امور دنیا که برایش اهمیت داشته را کفایت فرماید و همچنین زیارت امام حسین(ع) رزق بنده را زیاد می‌کند، و آن چه برای زیارت هزینه کند، برمی‌گردد. ▫️عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فی زیارة قبر الحسین: مَن زارَهُ کانَ اللّهُ لَهُ مِن وَراءِ حَوائِجِهِ، وکَفى ما أهَمَّهُ مِن أمرِ دُنیاهُ، وإنَّهُ یَجلِبُ الرِّزقَ عَلَى العَبدِ، و یُخلِفُ عَلَیهِ ما یُنفِقُ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۴۵ @slamLifeStyles
📌ثواب عجیب «کمک هزینه» به دیگران برای سفر اربعین! ▫️هشام: از امام صادق(ع) پرسیدم: کسی که خودش به واسطۀ بیماری یا مشکلی نتواند به زیارت امام حسین(ع) برود و در عوض شخصی دیگر را روانه کند(هزینه‌هایش را بدهد)، چه اجری دارد؟ ▫️امام صادق(ع) فرمودند: 1. به ازای هر درهمى که خرج کند، خداوند همانند کوه اُحد برایش حسنه می‌نویسد 2. چندین برابر آنچه هزینه کرده را در همین دنیا به او برمی‌گرداند! 3. بلاهایى را که فرود آمده تا به او برسد، از او می‌گردانَد و از وى دور می‌کند و مالش حفظ می‌‏شود هشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع: ... قُلْتُ: فَمَا لِمَنْ یُجَهِّزَ إِلَیْهِ وَ لَمْ یَخْرُجْ لَعَلَّهُ تُصِیبُهُ لِقِلَّةِ نَصِیبِهِ‏ قَالَ: یُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ- مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ وَ یُخْلِفُ عَلَیْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَهُ وَ یُصْرَفُ عَنْهُ مِنَ الْبَلَاءِ مِمَّا قَدْ نَزَلَ لِیُصِیبَهُ وَ یُدْفَعُ عَنْهُ وَ یُحْفَظُ فِی مَالِهِ کامل الزیارت، ص129 @slamLifeStyles
📌آفتابی که به زائر حسین(ع) می‌تابد، گناهانش را از بین می‌برد ▫️امام صادق(ع): زائرِ حسین(ع) وقتى به قصد زیارت از خانه‏‌اش خارج می‌شود، سایه‏‌اش بر چیزى نمی‌افتد، مگر اینکه آن چیز برایش دعا می‌کند. و هنگامى که آفتاب بر او بتابد، گناهانش را از بین می‌برد، همان‌طور که آتش هیزم را از بین می‌برد. ▫️عن ابی عبد الله(ع): أَنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ فَیْئُهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ، فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ، أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَب‏. وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ‏ ذُنُوبِهِ شَیْئاً، فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْب‏. کامل الزیارات، ص۲۷۹ @slamLifeStyles
📌بر فقرا لازم است سالی یک‌بار به زیارت حسین(ع) بروند، اغنیا دو بار ▫️امام صادق(ع): بر ثروتمند لازم است که سالی دو بار به زیارت حسین(ع) برود و بر فقیر سالی یکبار. ▫️عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: حَقٌّ عَلَى الْغَنِیِّ أَنْ یَأْتِیَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ وَ حَقٌّ عَلَى الْفَقِیرِ أَنْ‏ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّة تهذیب الاحکام، ج6، ص43 @slamLifeStyles
📌حدیث | امام صادق(ع): پولی که خرج زیارت حسین(ع) شود، برمی‌گردد! ▫️عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فی زیارة قبر الحسین: مَن زارَهُ کانَ اللّهُ لَهُ مِن وَراءِ حَوائِجِهِ، وکَفى ما أهَمَّهُ مِن أمرِ دُنیاهُ، وإنَّهُ یَجلِبُ الرِّزقَ عَلَى العَبدِ، و یُخلِفُ عَلَیهِ ما یُنفِقُ ترجمه امام صادق(ع)در مورد زیارت مزار امام حسین(ع): هر که او را زیارت کند، خداوند نیازهایش را برآورد و آنچه از امور دنیا که برایش اهمیت داشته را کفایت فرماید و همچنین زیارت امام حسین(ع) رزق بنده را زیاد می‌کند، و آن چه برای زیارت هزینه کند، برمی‌گردد. منبع تهذیب الاحکام، ج6، ص4 @slamLifeStyles
هر حرکتی در زیارت حسین(ع) مأجور است امام صادق(ع): کسى از شیعیان ما که حسین(ع) را زیارت کند از زیارت برنمی‌گردد مگر آنکه تمام گناهانش آمرزیده مى‏شود و براى هر قدمى که برمى‏دارد و هر دستى که بالا مى‏رود و اسبش را حرکت داده و مى‏راند هزار حسنه ثبت شده و هزار گناه محو گشته و هزار درجه مرتبه‏اش بالا مى‏رود. امام صادق ع : «مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ ع مِنْ شِیعَتِنَا لَمْ یَرْجِعْ حَتَّى یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ.» (کامل الزیارات، ص134)
📌آیا اربعین و رعایت حرمت امام‌حسین(ع) در جهان مصداق «امر جامع» نیست؟ ▫️خداوند متعال در آیات آخر سوره نور، می‌فرماید که وقتی پیامبر، شما را به یک امر جامع دعوت می‌کند شما حق ندارید جای دیگری بروید و به امور دیگر مشغول بشوید. آنهایی که از امر جامع فرار می‌کنند، باید بترسند از اینکه فتنه یا بلایی ناگهانی بر سر آنها بیاید. (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا کَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ... فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ؛ نور، 62و63) ▫️امر جامع امری است که لازم است همه مردم برای آن جمع بشوند، باید به خودمان متذکر بشویم که آیا اربعین و رعایت حرمت و آبروی امام حسین(ع) در جهان امر جامع نیست؟ ▫️آن سالی که داعش تا نزدیک کربلا رسیده بود، نقل قولی از رهبر انقلاب در روزنامه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه «امسال اربعین باید شلوغ‌تر بشود» از همان روز شکست داعش در عراق و سوریه شروع شد، در آینده ثبت خواهد شد که برگزاری باشکوه اربعین، چگونه این منطقه را نجات داد و این اتحاد را ایجاد کرد، بعد از آن جریان، در سال‌های بعد دوباره خواستند اختلاف بیندازند که شهادت حاج قاسم و ابومهدی المهندس دوباره اتحاد را ایجاد کرد. @slamLifeStyles حضور در اربعین حتی الامکان باید هیئتی باشد نه انفرادی/ اردو بردن برای زیارت، خصوصاً اربعین، جزء اصلی‌ترین کارهای هیئت است در اربعین هم، افراد تا حد امکان نباید به صورت انفرادی بروند، بلکه باید در قالب هیئت‌ها و به صورت دسته‌جمعی به اربعین بروند. شما باید در هیئت خودتان مثلاً صدها یا ده‌ها نفر داشته باشید که با هم رفیق باشند و با هم اردو بروند، بزرگترین اردوی آنها هم شرکت در پیاده روی اربعین است. پیامبر اکرم (ص) زمانی که در مدینه بودند، مرتباً برای جهاد، اردوکشی می‌کردند، البته الان جهاد نیست اما اردو بردن برای زیارت، خصوصاً زیارت سیدالشهدا(ع) جزء اصلی‌ترین کارهای هیئت است؛ اردوهای زیارتی، به خصوص زیارت کربلا و به‌ویژه اربعین.
📌اخلاص مرحوم جاپلقى براى هر دو راه رسيدن به خدا نمونه وجود دارد، داداش‌جون! نمونه‌ى راه دوم آقاى جاپلقى (ره) است كه اهل جاپلق بود و به بنده گفت: من درس استاد را درست ملتفت نمى‌شدم. يك روز دركلاس درس وقتى من حرف زدم، استاد در حضور ديگران گفت: جناب شيخ اهل كجا هستى‌؟ گفتم: اهل جاپلق. گفت: برو جاپلق! تو چه مى‌فهمى اين درس‌ها را؟! - البته سرزنش شدن در برابر ديگران خيلى انسان را مى‌كوبد - گفت: چون استاد بود، من چيزى نگفتم؛ اما در صدد برآمدم كه يك علاجى بكنم. ديدم زيارت عاشورا كه نمى‌توانم بخوانم، روزى حداقل يك ساعت و نيم وقت مى‌خواهد و من مُحَصّل هستم. بعد فكر كردم تا اينكه اين حديث به نظرم آمد كه:«من اخلص لله اربعين صباحا...».١ يعنى هر كس اعمال خودش را چهل روز خالصاً براى خدا انجام بدهد، چشمه‌هاى حكمت از قلبش بر زبانش جارى مى‌شود. رفاقتش، حرف زدنش و... همه براى خدا باشد. وقتى حرف مى‌زند، اظهار فضل و علم نباشد. خودش را در حضور امام‌زمان (ع) بداند.«لله» و «فى الله» صبحت بكند. مرحوم جاپلقى گفت: بعد از چهل روز عمل خالصانه هر چه استاد گفت، جوابش را به بهترين صورت بيان كردم! استادگفت: آقا شيخ جاپلقى! تو چه كرده‌اى‌؟! امروز غير از روزهاى ديگر هستى! گفتم: حالا شما هر چه مى‌خواهيد بگوييد. من هستم و شما و خدا و امام‌زمان (ع). پروردگار حكمت و علوم حقيقيه را بر قلب سرازير مى‌كند و درد و دواى شما و علت نپريدن شما را معرفى مى‌كند، داداش‌جون! 📌مشكلات طريق اخلاص خيلى مشكل است كه انسان چهل روز اعمالش را خالص بكند، چون پروردگار طبق همين آيه‌اى كه خواندم،٢ انسان را در معرض امتحان قرار مى‌دهد. مثلاً يك كسى مى‌گفت: من در صدد برآمدم تا اعمالم رااز غير پروردگار خالص كنم، يك دخترعمه‌اى داشتم كه هيچ وقت با من كارى نداشت، حال كه من اين چند روزه مى‌خواهم عملم را از غير خدا خالص كنم، اين دخترعمه پيغام فرستاده‌كه من يك مسائلى دارم و بايد از ايشان بپرسم! خدا در معرض امتحان قرار مى‌دهد. 📚 آیت الله حق شناس ره @slamLifeStyles
📌جلسه‌ى شبهاى جمعه براى سلامتى آقا امام زمان (ع) شبهاى جمعه براى سلامتى آقا امام زمان (ع) جلسه‌اى براى بيان مسائل شرعى و احاديث اهل بيت (ع) تشكيل داده بودم. قند و شكر و خرما و سوهان مى‌گرفتم و از حاضران در جلسه پذيرايى مى‌كردم. مرحوم آقاى مطهرى آنطرف گنبد جلسه داشت و من اينطرف گنبد. يك شب سماور ذغالى را روشن كردم و ديدم كسى نيامد. ظاهراً ايام جشن بود و همه در جشن شركت كرده بودند. خيلى اوقات بنده تلخ شد. انسان بخاطر جشن درس را تعطيل بكند؟! يك شيخ احمدى هم از نجف آمده بود كه رو به من كرد و گفت: وقتت را صرف بچه‌ها مى‌كنى‌؟! سماور را خاموش و استكان‌ها را جمع كردم و خوابيدم. در عالم رؤيا ديدم كه آقا تشريف آوردند و فرمودند: بلند شو و سماور را روشن كن! عرض كردم: چشم آقا! اما يك نفر هم نيآمد. اين خواب را كه ديدم، دوباره بلند شدم و سماور را روشن كردم. در اين جلسه پسران آقاى انصارى هم شركت مى‌كردند و تقريباً از شركت‌كنندگان در اين جلسه هفت نفر مجتهد شدند، بعضى در قم و بعضى هم در نجف هستند. 📌يادگيرى زبان فرانسه در تهران كه بودم براى يادگيرى زبان فرانسه يك معلم ايتاليايى داشتم كه فرانسه خوب بلد بود. بعد هم به يك نفر فرانسوى برخوردم كه گفت من زبان شما را تكميل مى‌كنم و زبان بنده بطورى كامل شد كه قرآن را به فرانسه تدريس مى‌كردم. 📌مردمان گذشته طور ديگرى بودند مردمان گذشته طور ديگرى بودند. يك كسى بساطى پهن كرده بود و كتابفروشى مى‌كرد. دلم به حال اين كتابفروش سوخت، كتابى به چهار قِران خريدم، اما پنج تومان به او دادم (آن زمان پنج تومان خيلى پول بود) و غرضم اين بود كه باقى پول را از او نگيرم. به او گفتم: من باقى پول را فردا مى‌آيم و از شما مى‌گيرم. گفت: من پول خودم را مى‌خواهم، از كجا معلوم من فردا زنده باشم‌؟! 📚 آیت الله حق شناس ره @slamLifeStyles
📌عزيمت به قم براى ادامه تحصيل يك روز در همين اطاق رو به قبله عرض كردم: اى امام زمان! من يك زندگى خاصى داشتم و ليكن دلم مى‌خواهد آنطور كه رضاى شماست، زندگى كنم. اگر چنانچه رشد من در اين است كه نجف باشم؛ نجف، اگر قم باشم؛ قم و اگر در تهران باشم؛ تهران باشم. در عالم رؤيا ديدم كه در مسجد امام بازار تهران هستم و از سر گلدسته يك نردبان گذاشته‌اند و پيرمردهايى به سن آقاى بروجردى پايين مى‌آيند. به يكى از اين آقايان رو كردم وگفتم: من اينجا ايستاده‌ام كه سرنوشت خودم را از شما سؤال كنم؛ نه اينكه شما را بشمرم. گفت: شما چه مى‌خواهى‌؟ گفتم: من مى‌خواهم ببينم كه رضاى پروردگار در چيست‌؟ آيا در اين است كه من تحصيل بكنم‌؟ دستى دراز شد (انگشتان اين دست به اندازه ى مچ دست بنده بود) و كمر بنده را گرفت و در جايى گذاشت. صاحب دست گفت: اينجا نجف است. گفتم: من نمى توانم با هواى اينجا بسازم، پاهاى بنده مى سوزد. بعد بنده را گذاشت روى زمين قم.هر وقت بنده به قم مى رفتم به مدرسه دارالشفاء (كنار مدرسه‌ى فيضيه) مى‌رفتم و با آن آجرى كه در عالم رؤيا مرا بر روى آن قرار داده بودند، تجديد عهد مى‌كردم. در قم هم كه بودم خيلى با كسى معاشرت نمى‌كردم. براى اينكه مى‌دانستم كه «المرء لنفسه ما لم يعرف فاذا عرف صار لغيره». اين روايت را براى آقاى بروجردى (ره) خواندم و ايشان فرمودند: به‌به به‌به! يعنى مرد تا زمانى كه شناخته نشده است، مى‌تواند براى خودش كار بكند، اما وقتى شناخته شد، مال ديگران است. اگر شما نمى‌آمديد، من هنوز مشغول مطالعه بودم. بنده نوعاً آقايانى كه امروزه تحصيل مى‌كنند را محصل نمى‌دانم. 📌مسافرت به نجف و امتحان اجتهاد در خدمت آيت الله العظمى خويى (ره) آقاى حكيم پيغام فرستاده و فرموده بودند كه شما نجف بياييد. ايشان خيلى مؤدب بودند، مرد مؤدب تاريخ بودند. وقتى به نجف رفتم، خدمت حضرت آيت الله العظمى خويى (ره) رسيدم. ايشان فرمودند: ما از شاگران خودمان امتحان مى‌گيريم، از شما هم امتحان مى‌گيريم. بعد از امتحان از بنده مرقوم فرمودند: اجتهاد ايشان غير قابل انكار است. در آن زمان بنده حدوداً سى سال داشتم. 📌اساتيد فلسفه و اما اساتيد ما در فلسفه مرحوم آقاى ميرزا طاهر تنكابنى بود، آقاى ميرزا مهدى آشتيانى بود كه در فلسفه اول بودند. ايشان در مدرسه‌ى كاظميه در سرچشمه‌ى تهران درس مى‌داد و كسى نبود كه اينها را امتحان بكند. وزارت فرهنگ مى‌خواست از اين آقايان امتحان بگيرد، آقاى تنكابنى گفته بود: چه كسى مى‌خواهد از ما امتحان بگيرد؟! اصلاً بالاتر از اينها كسى نبود. معلم‌هاى دوره‌ى ما خيلى بنام بودند. يكى از اساتيد ما آقاى شاه‌آبادى (ره) بودند. حضرت آيت الله العظمى خمينى وقتى به تهران تشريف مى‌آوردند، فقط‍‌ به ايشان اقتداء مى‌كردند و خطاب به ايشان مى‌گفتند: مولاى من، سرور من. بعد هم كم‌كم شروع كردم به درس دادن. وقتى در مدرسه‌ى فيضيه فلسفه مى‌گفتم، شاگردان زيادى مى‌آمدند و حضرت آيت الله العظمى خمينى (ره) فرمودند: فلانى! درس فلسفه را عمومى نكن، درس فلسفه را هر كسى نمى‌فهمد، بعضى لامذهب و بى‌دين مى‌شوند، مخفيانه تدريس بكن. ما هم هر چند وقت يكبار محل درس را تغيير مى‌داديم. 📚 آیت الله حق شناس ره @slamLifeStyles
📌دوران كودكى پدر در شش سالگى و مادر هم در شانزده سالگى از دنيا رفتند. و اما يك خاطره از دوران كودكى اين است كه در مدرسه‌ى ابتدايى خط‍‌ بنده خيلى خوب نبود و خط‍‌ را كج مى‌نوشتم، ناظم بى‌رحم با چوب آلبالو ده تا زد روى كف دست من. كف دستم تاول زد و ورم كرد. وقتى به خانه رفتم به مادرم گفتم: مادر ببين دستم مثل نان تافتون شده! مادرم گفت: به‌به! اگر ناظم محرم من بود، دست او را مى‌بوسيدم. بايد آنقدر از اين چوب‌ها بخورى، تا آدم بشوى. مادر ما اينطور بود. آدميت ما مرهون زحمات ايشان است. پدر كه در همان دوران كودكى فوت شد، ما در دامن محبت مادر تربيت شديم. در مقابل مادر بنده خيلى مؤدب بودم. 📌دوران نوجوانى بعد از فوت مادر، دايى مرا به منزل خودش برد. دايى بنده آقاى لولاور بود كه يك مغازه نزديك مسجد امام فعلى در بازار و يكى هم در ميدان مشق داشت. ايشان خيلى تلاش كرد كه مرا مشغول كار بازار بكند و وصلتى بين ما و ايشان برقرار شود، اما بنده گفتم: من اهل كاسبى نيستم، من اهل تحصيل و درسم. خانواده‌ى دايى روش متجددانه داشتند، اما بنده خيلى سعى كردم كه آنها را با آداب و عرف شرعى آشنا بكنم، ولى ديدم كه اينها مقررات دينى را درست رعايت نمى‌كنند. اوقات بنده از آنها تلخ شد و آنها هم از بنده ناراحت شدند. (البته آنها با تعاليم اسلامى آشنا بودند، اما نه در حدى كه من انتظار داشتم) و بالاخره از منزل دايى دور و ساكن حجره شدم. 📌دوران طلبگى براى اينكه معاشرتم محدود باشد، بنايم بر اين شد كه حجره‌ام در مدرسه نباشد، در مسجد باشد، چون حضرت فرمود كه علم با معاشرت زياد سازش ندارد، فراغت مى‌خواهد. بر همين اساس در مسجد اطاقى براى خودم اختيار كردم. آن اطاق در مسجد جامع تهران بود. 📌كار در بازار در كنار تحصيل در خلال تحصيل قبل از رفتن به قم براى اينكه زير بار منت دايى نباشم، بالاخره قرار شد بروم سر كار. آن زمان براى امور حسابرسى دو نوع دفتر بود، دفتر دوبل و دفتر ساده. من مى‌توانستم كار هر دو دفتر را انجام دهم، اما به جهت اينكه دفاتر دوبل انسان را مبتلا به ربا مى‌كرد، دفتر ساده را انتخاب كردم. صاحب مغازه گفت: شما چقدر مزد مى‌گيرى‌؟ گفتم: به نظر شما چقدر بايد بگيرم‌؟ گفت: بيست و پنج تومان، گفتم: من سه تومان مى‌گيرم! گفت: چرا؟ گفتم: براى اينكه من بايد نمازم را اول وقت بخوانم، درس بخوانم. (چيزى كه من از اول جوانى ملتزم بودم، نمازاول وقت و جماعت بود) صاحب مغازه گفت: مگر شما از حاج آقا يحيى مسلمان‌ترى‌؟! (حاج آقا يحيى در مسجد آسيد عزيز الله سه ساعت به غروب نماز جماعتش را مى‌خواند) گفتم: عقايد مختلف است، يكى مى‌خواهد نمازش را سه به غروب بخواند، يكى هم مى‌خواهد نمازش را اول وقت تحويل بدهد. اينها مى‌خواستند بنده را بازارى كنند، در حالى كه غرض بنده اين بود كه در آنجا كار كنم و از دايى پول نگيرم و مستقل باشم. يك روز نقشه ريختند كه بنده را از نماز جماعت غافل كنند و طورى برنامه ريزى كردند كه وقت نماز هيچكس به غير از من در مغازه نباشد. بنده هم بر حسب وظيفه‌ى شرعى درب مغازه را بستم و رفتم و نمازم را اول وقت خواندم و قدرى هم بر تعقيبات افزودم. (در بازار بسته شدن مغازه در روز به معنى مردن صاحب مغازه بود) من بازارى نبودم، بلكه هدف من از كار اين بودكه مخارجى براى خود تهيه كنم. طفيل خواره مشو چون كلاغ بى پر و بال من نمى‌خواستم به دست كسى نظر داشته باشم كه تكفل امور مرا داشته باشد، مى‌گفتم: من هستم و خدا و بحمدالله براى ادامه‌ى تحصيلات به قم رفتم و موفق شدم هفت اجازه‌ى اجتهاد دريافت كنم. در دوران نوجوانى يك روز دايى مرا براى خريدن كباب فرستاد، وقتى نوبت من رسيد، صداى اذان مسجد بلند شد. به كبابى گفتم: من مى‌روم نمازم را مى‌خوانم و بعد مى‌آيم. كبابى گفت: اگر برگردى بايد آخر صف بايستى تا دوباره نوبتت برسد! گفتم: عيبى ندارد. رفتم و نمازم را خواندم و برگشتم و دوباره آخر صف ايستادم تا نوبتم برسد. بالاخره كباب را گرفتم و رفتم منزل. دايى پرسيد: پسر كجا بودى‌؟ چرا اينقدر دير كردى‌؟ گفتم: من بايد نمازم را اول وقت مى‌خواندم و به همين خاطر دير شد. گفت: خيلى خوب بيا جلو! و يك كشيده زد درِ گوش من. گفتم: هر چه مى‌زنيد بزنيد، اما مشى من اين است كه نمازم را اول وقت بخوانم. 📌مسافرت به نجف و امتحان اجتهاد در خدمت آيت الله العظمى خويى (ره) آقاى حكيم پيغام فرستاده و فرموده بودند كه شما نجف بياييد. ايشان خيلى مؤدب بودند، مرد مؤدب تاريخ بودند. وقتى به نجف رفتم، خدمت حضرت آيت الله العظمى خويى (ره) رسيدم. ايشان فرمودند: ما از شاگران خودمان امتحان مى‌گيريم، از شما هم امتحان مى‌گيريم. بعد از امتحان از بنده مرقوم فرمودند: اجتهاد ايشان غير قابل انكار است. در آن زمان بنده حدوداً سى سال داشتم. 📚 آیت الله حق شناس ره @slamLifeStyles