eitaa logo
کشکول محب الزهرا
224 دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
ما بر سر عهدی که بستیم ماندیم اما تو ... ارتباط با ما @moheb_v لینک گروه فرزندان مکتب حاج قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38
مشاهده در ایتا
دانلود
اثراث وحشتناک فقر در زندگی امام عليه السلام خطاب فرزندش محمد بن حنفيه مى‌فرمايد: «فرزندم! من از فقر بر تو مى‌ترسم، بنابراين از آن به خدا پناه ببر» يَا بُنَيَّ‌، إِنِّي أَخَافُ‌ عَلَيْكَ‌ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِ‌ مِنْهُ‌ بعد امام عليه السلام دليل آن را در سه جملۀ كوتاه و پرمعنا بيان كرده مى‌فرمايد: «زيرا فقر، انسان را ناقص و را مشوش مى‌سازد و را به او و او را به مردم بدبين مى‌كند» _ فَإِنَّ‌ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ‌ لِلدِّينِ‌! مَدْهَشَةٌ‌ لِلْعَقْلِ‌، دَاعِيَةٌ‌ لِلْمَقْتِ‌ « منبع : نهج البلاغه حکمت ۳۱۹ ) به يقين منظور از فقر در اين كلام نورانى، است. اين‌كه چگونه فقر مادى سبب مى‌شود دليلش روشن است، زيرا انسان تحت فشار فقر ممكن است تن به گناهانى بدهد و براى به دست آوردن مال، فكر حلال و حرام آن نباشد و يا تحت عنوان ضرورت و اضطرار بعضى از محرمات را براى خود حلال بشمارد. اين احتمال نيز هست كه فقر گاهى سبب انسان به خدا مى‌شود، زيرا از يك‌سو شنيده است كه خدا رزّاق و روزى‌رسان است و رزق همه را تضمين كرده و از طرف ديگر خود را در فقر و تنگدستى مى‌بيند و اين مايۀ سوء ظنش به خدا و وعده‌هاى الهى مى‌شود، بنابراين هم نقص اعتقادى و هم نقص عملى دامن فقير را مى‌گيرد به خصوص اگر انسان كم‌ظرفيت و پايۀ اعتقادات او سست باشد. اضافه بر اين، از نظر نيز گرفتار مشكل مى‌شود، زيرا كينه و حسد و بخل و صفات ديگرى از اين قبيل دامان فقير را در بسيارى از اوقات مى‌گيرد. اما اين‌كه را مشوش مى‌سازد نيز به تجربه ثابت شده است كه افراد گرسنه و فقير هرچند عقل نيرومندى داشته باشند توان فكر كردن و انديشيدن را از دست مى‌دهند و حتى گاه در مسائل سادۀ زندگى گرفتار اشتباه مى‌شوند و قدرت بر تفكر و تصميم‌گيرى را به دليل فقر و پريشانى از دست مى‌دهند ✍ آیت الله مکارم شیرازی _ شرح نهج البلاغه •┈•┈••✾•🌿🇮🇷🌿•✾••┈•┈• 📌 پژواک صدای دل را دنبال کنید ⚡️ eitaa.com/smajidi_ir لینک گروه فرزندان مکتب حاج قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38
💠
انسان، موجودی کریم

🔹 کرامت، همان نزاهت از فرومایگی است که گرچه معادل فارسی آن نایاب است، ولی شاید نزدیک ترین واژه به آن در زبان فارسی، کلمه باشد. تکریم و بزرگداشت آدمی به دو شکل ظاهری و معنوی تحقّق یافته است: 1️⃣ تکریم ظاهری که بین همه افراد بشر مشترک است، به تفاوت های ظاهری و جسمی انسان با سایر حیوانات برمی گردد؛ مانند: ایستاده راه رفتن، خوردن و آشامیدن با دست، قدرت بر نوشتن، خوش ترکیبی، زیبایی صورت، اعتدال مزاج، قدرت بر تفهیم دیگران با کلام و نطق و اشاره، تسلّط بر طبیعت، تهیه اسباب معاش و... . 2️⃣ تکریم معنوی انسان به است که بسیاری از تکریم های ظاهری از آن نشأت می گیرد و انسان را بر سایر حیوانات برتری می بخشد. این نعمت که بزرگ ترین و محبوب ترین نعمت خداوند است، انسان را در تشخیص حق و باطل، خیر و شر، صلاح و فساد و حَسَن و قبیح راهنمایی می کند. تکامل زندگی بشر از این نعمت سرچشمه می گیرد و حیوانات بر اثر نداشتن آن، تکاملی در شکل زندگی و به کارگیری مواهب طبیعت نداشته، همان شیوه اوّلی زندگی را حفظ کرده اند؛ جز تغییراتی که انسان ها در مسیر به کارگیری حیوانات برای آنها ایجاد کرده اند. 🔹 هر یک از این دو تکریم، شامل همه انسان ها می شود. نه تنها رنگ، نژاد، اقلیم و ... در آن اثری ندارد، بلکه ملاک های برتری حقیقی، مانند ایمان، علم، جهاد و ... نیز نقشی ندارد. از این رو قرآن کریم جمیع فرزندان آدم (علیه السلام) را مشمول این تکریم معرفی کرده است: «و لقد کرّمنا بنی ءادم و حملناهم فی البرّ و البحر و رزقناهم من الطیّبات و فضلناهم علی کثیر ممّن خلقنا تفضیلاً». بنابراین، انتخاب و اختیار آدمی در این دو گونه تکریم نقشی ندارد و در حقیقت مشمول تکریم اجباری شده است. 🔹 افزون بر این دو، تکریم دیگری وجود دارد که به اراده و اختیارِ خود آدمی بستگی دارد که همان تکریم به ، و... است. این تکریم در واقع از تکلیف ناشی می شود. هرچند که عقل انسان ها متفاوت است و بدین جهت، مراتب تکریم در آنها یکسان نیست، لیکن آنچه مورد توجه قرآن کریم است، تفاوت مراتبی است که از تقوا نشأت می گیرد: «إنّ أکرمکم عنداللَّه أتقاکم»، وگرنه تفاوت های جسمی، همانند تفاوت های قومی و قبیله ای، شناسنامه طبیعی افراد است؛ چنان که تفاوت افراد در برخورداری از عقل نیز در حدّ خود، شناسنامه طبیعی است. مهم تر آنکه ، زمانی ارزش و جایگاه واقعی خود را می یابد که در خدمت ایمان و تقوا قرار گیرد... . 🔹 در توصیه های امیرمؤمنان (علیه السلام) به اصحابش آمده است: هر کس از شما که به آینه نگریست، ضمن حمد و ثنای الهی بر حُسن صورت، خداوند متعالی را به سبب اِکرام به اسلام ثنا گوید... . از این جهت که به اسلام، ایمان و تقواست. 📚 ادب فنای مقربان جلد 3، ص272 ❣ پژواک| سیدمحمدمجیدی https://eitaa.com/smajidi_ir 🔸 گروه فرزندان مکتب حاج قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38