نهج البلاغه حکمت 369 - خبر از مسخ ارزش ها وَ قَالَ عليه‌السلام يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقَى فِيهِمْ مِنَ اَلْقُرْآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ وَ مِنَ اَلْإِسْلاَمِ إِلاَّ اِسْمُهُ و درود خدا بر او، فرمود: روزگارى بر مردم خواهد آمد كه از قرآن جز نشانى، و از اسلام جز نامى، باقى نخواهد ماند وَ مَسَاجِدُهُمْ يَوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ مِنَ اَلْبِنَاءِ خَرَابٌ مِنَ اَلْهُدَى سُكَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ اَلْأَرْضِ مسجدهاى آنان در آن روزگار آبادان، امّا از هدايت ويران است. مسجد نشينان و سازندگان بناهاى شكوهمند مساجد، بدترين مردم زمين مى‌باشند مِنْهُمْ تَخْرُجُ اَلْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَأْوِي اَلْخَطِيئَةُ يَرُدُّونَ مَنْ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا وَ يَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا يَقُولُ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ فَبِي حَلَفْتُ لَأَبْعَثَنَّ عَلَى أُولَئِكَ فِتْنَةً تَتْرُكُ اَلْحَلِيمَ فِيهَا حَيْرَانَ وَ قَدْ فَعَلَ كه كانون هر فتنه، و جايگاه هر گونه خطاكارى‌اند، هر كس از فتنه بر كنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر كس كه از فتنه عقب مانده او را به فتنه‌ها كشانند، كه خداى بزرگ فرمايد: «به خودم سوگند، بر آنان فتنه‌اى بگمارم كه انسان شكيبا در آن سرگردان ماند!» و چنين كرده است وَ نَحْنُ نَسْتَقِيلُ اَللَّهَ عَثْرَةَ اَلْغَفْلَةِ و ما از خدا مى‌خواهيم كه از لغزش غفلت‌ها در گذرد #مساجد_در_تراز_اسلامی #کار_فرهنگی_تمیز #از_اصل_عقب_مانده‌ایم ❣ @smajidi_ir #فرزندان_مکتب_حاج_قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38

شرح حکمت ۳۶۹ نهج البلاغه ✍ آیت الله مکارم شیرازی بخش اول : ۲/۱ امام علی عليه السلام در اين گفتار پرمعناى خويش از زمانى خبر مى‌دهد كه اسلام و قرآن به فراموشى سپرده مى‌شود و اهل آن زمان غرق گناه مى‌گردند، و نُه ويژگى از مفاسد براى آن زمان ذكر مى‌كند و مى‌فرمايد: «روزگارى بر مردم خواهد آمد كه در ميان آن‌ها از قرآن چيزى جز خطوطش و از اسلام جز نامش باقى نمى‌ماند»؛ (يَأْتِي عَلَى النَّاسِ‌ زَمَانٌ‌ لَا يَبْقَى فِيهِمْ‌ مِنَ‌ الْقُرْآنِ‌ إِلَّا رَسْمُهُ‌، وَ مِنَ‌ الْإِسْلاَمِ‌ إِلَّا اسْمُهُ‌) . رسم در اين‌جا به معنى خطوط است، هرچند بعضى آن را به معنى قرائت، تفسير كرده‌اند كه بعيد به نظر مى‌رسد ‮با اين‌كه اين دو ويژگى براى معرفى اهل آن زمان كه از اسلام، تنها به ظواهرى قناعت كرده‌اند و از حقيقت اسلام چيزى در ميان آن‌ها باقى نمانده كفايت مى‌كند با اين حال چند جملۀ ديگر در معرفى آن‌ها بيان كرده و مى‌فرمايد: «مساجد آن‌ها در آن زمان از جهت بنا آباد و محكم ولى از جهت هدايت خراب و ويران است»؛ (وَ مَسَاجِدُهُمْ‌ يوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ‌ مِنَ‌ الْبِنَاءِ‌، خَرَابٌ‌ مِنَ‌ الْهُدَى) . اشاره به اين‌كه آن‌ها تنها به ظواهر اسلام و مساجد قناعت مى‌كنند و به مسائل مربوط به فرهنگ اسلامى كه بايد در آن‌جا پياده شود و مسجد كانون آن باشد توجهى ندارند. سپس در وصف ديگرى مى‌فرمايد: «ساكنان آن مساجد و آبادكنندگان آن بدترين مردم روى زمين‌اند فتنه و فساد از آن‌ها برمى‌خيزد و خطاها و گناهان به‌سوى آن‌ها بازمى‌گردد»؛ (سُكَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ‌ الْأَرْضِ‌، مِنْهُمْ‌ تَخْرُجُ‌ الْفِتْنَةُ‌، وَ إِلَيهِمْ‌ تَأْوِى الْخَطِيئَةُ‌) . اشاره به اين‌كه ميان ظاهر و باطن آن‌ها فرق بسيار است، ظاهر آن‌ها اين است كه اهل مسجد و عمران و آبادى آن هستند در حالى كه جز فتنه‌گرى و گناه، چيزى از آن‌ها برنمى‌خيزد، حتى از همان مساجد آباد براى فتنه‌گرى و توطئه بر ضدّ مؤمنان راستين، و انحرافات خود بهره مى‌جويند. سپس در آخرين بيان صفات آن‌ها مى‌فرمايد: «(آن‌ها به گمراهى خود قانع نيستند بلكه اصرار به گمراه ساختن ديگران نيز دارند) هرگاه كسى از فتنۀ آنان كناره‌گيرى كند او را به آن بازمى‌گردانند و هركس كه از آن‌جا وامانده به‌سوى آن سوقش مى‌دهند»؛ (يَرُدُّونَ‌ مَنْ‌ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا، وَ يَسُوقُونَ‌ مَنْ‌ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا) . آرى آن‌ها اصرار دارند كه هيچ مانعى بر سر راه اعمال زشت و كارهاى خلافشان نباشد و اگر كسانى از آن‌ها كناره‌گيرى كنند به اجبار آن‌ها را به جمع خود بازمى‌گردانند. امام عليه السلام در پايان به عذاب دردناك آن‌ها اشاره كرده، مى‌فرمايد: «خداوند سبحان مى‌فرمايد: به ذاتم سوگند مى‌خورم فتنه‌اى بر آنان بر مى‌انگيزم كه عاقل بردبار در آن حيران بماند»؛ (يَقُولُ‌ اللّٰهُ‌ سُبْحَانَهُ‌: فَبِي حَلَفْتُ‌ لَأَبْعَثَنَّ‌ عَلَى أُولٰئِكَ‌ فِتْنَةً‌ تَتْرُكُ‌ الْحَلِيمَ‌ فِيهَا حَيْرَانَ‌) #مساجد_در_تراز_اسلامی #کار_فرهنگی_تمیز #از_اصل_عقب_مانده‌ایم ❣ @smajidi_ir #فرزندان_مکتب_حاج_قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38

شرح حکمت ۳۶۹ نهج البلاغه ✍ آیت الله مکارم شیرازی بخش دوم _ ۲/۲ ‮و در آخرين جمله مى‌فرمايد: «هم‌اكنون اين كار انجام شده و ما از خداوند مى‌خواهيم كه از لغزش‌ها و غفلت‌ها درگذرد»؛ (وَ قَدْ فَعَلَ‌، وَ نَحْنُ‌ نَسْتَقِيلُ‌ اللّٰهَ‌ عَثْرَةَ‌ الْغَفْلَةِ‌) . امام عليه السلام در اين گفتار پرمعناى خود زمانى را ترسيم مى‌كند كه نور هدايت الهى به خاموشى مى‌گرايد، آفتاب عالم‌تاب اسلام رو به افول مى‌نهد و مسلمانان راستين كم مى‌شوند و آن‌ها كه هستند براثر فشارها خانه‌نشين مى‌گردند، صحنۀ اجتماع به دست رياكارانى مى‌افتد كه قرآن را با صداى خوب مى‌خوانند و آن را با بهترين خط و زيباترين طبع آراسته مى‌كنند، نمونۀ ديگر رياكارى آن‌ها مساجد آباد و پرشكوه است، اين‌ها همه در حالى است كه در باطن، نه خبرى از تعليمات اسلام است و نه از اخلاق اسلام. بازيگران رياكار اين ميدان كه بدترين مردم روى زمين‌اند كارى جز فتنه‌گرى و خطاكارى ندارند و عجب اين‌كه اصرار دارند ديگران را هم به رنگ خود درآورند چراكه اگر آن‌ها مسلمان راستين باشند مانع كار آنان مى‌شوند پس بايد آن‌ها را نيز از اسلام بيرون بُرد تا راه براى پيشرفت اين گروه فتنه‌گر صاف و هموار شود. البته خداوند تنها به مجازات آنان در عرصۀ قيامت اكتفا نمى‌كند بلكه در همين دنيا نيز آن‌ها را گرفتار انواع مصائب مى‌كند، اين مجازات‌ها ممكن است در اشكال مختلف جلوه‌گر شود، بلاهاى آسمانى، فتنه‌هاى زمينى، بيمارى‌هاى فراگير، قحطسالى و از همه بدتر سلطۀ گروهى بى‌رحم بر آن‌ها و كشت و كشتار آنان به دست اين گروه، فتنه‌هايى كه به‌قدرى پيچيده و متراكم است كه آگاه‌ترين مردم از حلّ‌ آن عاجز مى‌شوند و ناچار حيران و سرگردان تماشاگر اين صحنه‌ها خواهند بود. آيا آنچه امام عليه السلام از اين اوصاف براى مردم آن زمان بيان كرده اشاره به زمان خود اوست كه براثر حكومت‌هاى خودكامه و سلطۀ بنى‌اميه و نفوذ بازماندگان عصر جاهليت در مراكز قدرت اسلامى، مردم گرفتار چنين شرايطى شدند و يا اشاره به زمان‌هاى آينده مثلاً زمانى مثل زمان ماست #مساجد_در_تراز_اسلامی #کار_فرهنگی_تمیز #از_اصل_عقب_مانده‌ایم ❣ @smajidi_ir #فرزندان_مکتب_حاج_قاسم https://eitaa.com/joinchat/469565635C2de1852c38