eitaa logo
سیدمصطفی
15 دنبال‌کننده
363 عکس
110 ویدیو
8 فایل
جهت ارتباط: 🆔 @smht63
مشاهده در ایتا
دانلود
♻️ اهتمام به امور مسلمین 🌷 رسول گرامي اسلام صلّي الله عليه و آله و سلم: 🌹 «مَنْ أصْبح لا يَهْتمُّ بِأمورُ الْمسلمينَ فَليْس منهم و من سَمِعَ رَجلاً يُنادي يا لَلْمسلمينَ فَلم يُجبه فليْسَ بِمًسلمٍ.»(1) كسي كه صبح کند و به امور مسلمين همّت نگمارد و در انديشه كارهاي آنان نباشد از آنها نيست، و كسي كه بشنود مردي فرياد مي زند و كمك مي طلبد و به او كمك نكند مسلمان نيست. ✅ از احاديث استفاده مي شود كه هر كس امكانات خداداده را در رفع حوايج براداران ديني به كار نگيرد قهراً آن را در خدمت گناه و دشمنان خدا قرار خواهد داد. 🌺 امام صادق علیه السلام می فرماید: 🌷 «بدان كه هر كس در راه طاعت خدا خرج نكند، به خرج كردن در راه معصيت خداوند عزّ و جلّ گرفتار شود. و هر كه در راه رفع نياز دوست خدا قدم برندارد، به قدم برداشتن در راه رفع نياز دشمن خداوند عزّ و جلّ گرفتار آيد.»(2) (1) اصول كافي، ج 2، ص 164، ح 5. (2) بحار الأنوار : 96 / 130 / 57. 🆔 @smht11014
💞مواسات | چند نکته درباره‌ی یک سنت فراموش شده 1️⃣ریشه‌ی کلمه مواسات به معنای «درمان‌کننده، معالجه‌کننده و اصلاح‌کننده‌ی دردها، ناراحتی‌ها و اندوه‌ها» است. یعنی دیگران را در دسترنج و حاصل تلاشهای خود، شریک ساختن. 2️⃣مصداق اصلی مواسات در روایات، همان «مواسات مالی» است. این مصداق با معنای لغوی آن و کارکرد مواسات (رفع فقر از جامعه اسلامی) هماهنگ‌تر است. 3️⃣در صدر اسلام، انصار در خانه‌های خود با مهاجرین مشترک زندگی می‌کردند، محصول خرمای خود را با مهاجرین تقسیم می‌کردند. این رفتار پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به خوبی نشان میدهد اساساً نسخه‌ی کارآمد برای «قوی کردن» نظام اسلامی در دوران سختی‌ها و مشکلات، عمل به «مواسات» است. 4️⃣در مواسات، نباید به دیگران منت گذاشت و آنها را با زبان و کنایه نرنجاند. اگر کسی وسعت مالی و امکان مواسات مالی ندارد، میتواند به مصادیق دیگر مواسات (آبرویی، علمی و...) عمل نماید. 5️⃣بهتر است جوانان، اجتماعات خانوادگی تشکیل دهند و کمکهای افراد خانواده را جمع کنند و در درجه اوّل به مصرف فقرا و نادارهای همان خانواده و فامیل برسانند و اگر نیازی نبود، به فقرای دیگر رسیدگی کنند. هرچند بقیه‌ی مصادیق نیز نباید مغفول بماند. 🆔 @smht11014
❓رزق چیست و مواسات در رزق چه معنایی دارد؟ ✍️ رزق در لغت به معنی بخشش مستمر و متداوم است، اعم از مادّی یا معنوی؛ بنابراین، هرگونه بهره‌ای را که خداوند نصیب بندگان می‌کند، از مواد غذایی، مسکن، پوشاک، علم، عقل، فهم، ایمان و اخلاص، به همه این‌ها «رزق» گفته می‌شود. وقتی که معنای رزق در این حد گسترده باشد پس مواسات به معنی همراهی کردن و کمک کردن به برادر مؤمن در همه امور است از کمک فکری تا کمک مالی. ✅ اگر هر مؤمنی مواسات را وظیفه خود بداند هیچ خانواده‌ای از خانواده‌های مسلمان و هم‌میهن و محروم را با دردها و محرومیت‌ها و مشکلات خود تنها نمی‌گذارد و دست یاری خود را از آن‌ها دریغ نمی‌کند. اگرچه رزق معنای عامی دارد اما جنبۀ مادی آن بسیار اهمیت دارد و در آموزه‌های دینی وظایف مالی نقش برجسته‌ای در کمالات معنوی دارد. 🌷 امام سجاد(ع) در فرازی از صلوات شعبانیه می فرمایند: «وَارْزُقْنِی مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ، بِما وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ، وَنَشَرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَأَحْیَیْتَنِی تَحْتَ ظِلِّکَ؛ (۱) و همیاری با آن‌ که رزقت را بر او تنگ گرفتی؛ به مدد آنچه از فضلت بر من وسعت دادی و از عدلت بر من گستردی و مرا در سایه رحمتت زنده داشتی روزی من فرما؛ ✅ در این درخواست بر چند نکته مهم تأکید شده است: نخست این که برخی از بندگان خداوند دچار «تنگی رزق» هستند و دیگر این که انسان باید گشایش رزق خود را از فضل الهی بداند «وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَنَشَرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَأَحْیَیْتَنِی تَحْتَ ظِلِّکَ»، ✅ در اینجا داعی از خداوند یاری می‌خواهد تا با کسانی که دچار تنگی روزی هستند مواسات کند. مواسات برای همه انسانهایی که دارای وجدان و اخلاق و عاطفه انسانی هستند وظیفه‌ای همگانی و جهانی، اما برای مسلمانان، غیر از وظیفه‌ای اخلاقی و عاطفی یک وظیفه دینی است. (1) مصباح المتهجد ،شیخ طوسی، ص828 ؛/ اقبال الاعمال، سیدبن طاووس، ص688؛/ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی صلوات شعبانیه؛ 🆔 @smht11014
🏴قال الإمام الصادق عليه السلام: اِنهَزَمَ النّاسُ يَومَ اُحُدٍ عَن رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهفَغَضِبَ غَضَبا شَديدا ، قالَ : وكانَ إذا غَضِبَ انحَدَرَ عَن جَبينِهِ مِثلُ اللُّؤلُؤِ مِنَ العَرَقِ ، قالَ : فَنَظَرَ فَإِذا عَلِيٌّ عليه السلام إلى جَنبِهِ فَقالَ لَهُ : اِلحَق بِبَني أبيكَ مَعَ مَنِ انهَزَمَ عَن رَسولِ اللّه ِ . فَقالَ : يارَسولَ اللّه ِ ، لي بِكَ اُسوَةٌ . قالَ : فَاكفِني هؤُلاءِ فَحَمَلَ فَضَرَبَ أوَلَّ مَن لَقِيَ مِنهُم . فَقالَ : جَبرَئيلُ عليه السلام : إنَّ هذِهِ لَهِيَ المُؤاساةُ يا مُحَمَّدُ . فَقالَ : إنَّهُ مِنّي وأ نَا مِنُه . فَقالَ جَبرَئيلُ عليه السلام : وأ نَا منِكُما يا مُحَمَّدُ . فَقالَ أبو عَبدِ اللّه ِ عليه السلام : فَنَظَرَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهإلى جَبرَئيلَ عليه السلام عَلى كُرسِيٍّ مِن ذَهَبٍ بَينَ السَّماءِ وَالأَرضِ ، وهُوَ يَقولُ : لا سَيفَ إلاّ ذُو الفَقارِ ولا فَتىً إلاّ عَليٌّ . ▪️امام صادق علیه السلام می فرمایند: در روز نبرد اُحُد ، مردم از اطراف پيامبر صلي الله عليه و آله گريختند . پيامبر خدا به شدّت خشمگين شد و هرگاه خشمگين مى شد ، از گونه هايش عرق ، مانند مرواريد ، فرو مى ريخت . آن گاه پيامبر صلي الله عليه و آله نگاه كرد و على عليه السلام را در كنار خود ديد . به وى فرمود : «تو هم به [آن دسته از] برادرانت كه از پيامبر خدا گريختند ، بپيوند» . على عليه السلام گفت : اى پيامبر خدا! تو برايم الگو هستى . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «پس مرا از شرّ اينها در امان بدار» . على عليه السلام بر آنان يورش بُرد و به نخستين كسى كه از دشمن ديد ، ضربتى زد . جبرئيل عليه السلام گفت: اى محمّد! اين همان مُواسات (از خود گذشتگى/فداكارى) به معناى آن است كه كسى ، ديگرى را در مال و جان ، همچون خويشتن بشمارد (ر . ك : لغت نامه دهخدا ، ذيل «مواسات») . است . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «او از من است و من از اويم» . جبرئيل عليه السلام هم گفت : و من از شمايم ، اى محمّد! امام صادق عليه السلام فرمود : «پيامبر صلي الله عليه و آله به جبرئيل عليه السلام نظر افكند كه بر تختى طلايى ميان آسمان و زمين نشسته و مى گويد: " جز و جوان مردى جز نيست"» . الكافي : ج 8 ص 110 ح 90 .