eitaa logo
سرباز نبرد نرم
26.7هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
419 ویدیو
51 فایل
مطالب راجع به مباحث روز را که حاصل نیم قرن خاطرات سیاسی از دوران مبارزات انقلاب اسلامی تا به امروز هست، حتما بخوانید. در غیر این صورت از گزینه‌ی خروج استفاده فرمایید تا الکی دلخوش به آمار بالای اعضا نباشیم. نویسنده ✍ @darentezareaanlahzeh
مشاهده در ایتا
دانلود
!!! مدیونید اگر با دیدن این پیام از کانال خارج شین. سرباز نبرد نرم ↙️ http://eitaa.com/joinchat/95027200C4feefddbb9
آنجایی که جایگاه ادب‌ورزی است هیچ چیز جای ادب را پر نمی‌کند حتی محبت مضاعف. و حقیقت ادب از آن چیزهایی است که باید بروز یابد تا باشد. ارادت قلبی اگر چه ما را از دایره نفاق خارج می‌کند، اما اسمش ادب نیست. ادب را باید ابراز کرد و جاری کرد در رگ‌های رفتارمان. سخن نیز از سنخ رفتار است. من اگر روزی کم بیاورم و در دو راهی ادب و محبت، سرگردان شوم ادب را انتخاب می‌کنم. مقصد ادب محبت است. ادب "صَد" است. ⭕️ سربازِ نبرد نرم ↙️ http://eitaa.com/joinchat/95027200C4feefddbb9
یکی از ارکان شخصیت اسلامی یک فرد در مناسبات‌ انسانی رعایت مراتبی از است که متأسفانه کثیری از متدینین نیز از بهره‌های زیاد بود آن و خسران بی حد نبود آن غافل‌اند؛ و از این رهگذر چه ضررهایی که افراد، خانواده‌ها و اجتماع نمی‌بینند.‌ می‌شود اگر بخواهی👇 https://eitaa.com/s_n_n_0/2021
نکته‌ای که اگر در نمازهای واجب و مستحب به ویژه نافله‌ی شب، مغفول بماند معلوم نیست چه بلایی سر آدم بیاید، باور جانانه‌ی این مطلب است که باید ذلیلانه و خجل در مقابل عزیز مطلق و رب دنیا بایستیم. و عملمان را هیچ بدانیم. نذر بندگی👇 https://eitaa.com/s_n_n_0/2021
پی‌بردن به ارزش ذاتی «ادب» و رعایت یک سطح حداقلی از آن، از بسیاری از ناملایمات و ناهنجاری‌ها جلوگیری می‌کند. و این اختصاصی به کوچکی و بزرگی واحد اجتماعی و یا حتی روابط بین‌للإثنینی ندارد. سرباز نبرد نرم👇 https://eitaa.com/snn313 پیوستن یا join را بزنید.
رعایت ادب و تقوا موجب تقویت روابط انسانی و اضافه شدن عنصر تقدس به عواطف بشری می‌گردد؛ اینکه بشر به این مرتبه از عقلانیت برسد که خیری در مناهی الهی نبیند، از مقاصد اصلی هدایت انبیا و مصداق روشنی از صبر جمیل است. سرباز نبرد نرم👇 https://eitaa.com/snn313 پیوستن یا join را بزنید.
به نظر شما به کار بردن تعبیر «اوس‌کریم» برای ذات باری‌تعالی که خالق جهان هست و تمام صفات عالیه‌ی موجودات دیگر از عنایت و عطای اوست، عملی مبادی آداب است یا باعث سرافکندگی بکاربرنده‌ی آن در قیامت است!؟ آیا سیره‌ی معصومین، بکاربردن چنین لفظی را از سوی عالمان به مقام الوهیت او، امضا کرده‌است؟ آیا ما صاحبان مقامات دنیوی مورد تأییدمان را اینگونه خطاب می‌کنیم!؟ آیا پدران و اجدادمان را که از اندک شخصیت و جلالت شأنی برخوردارند با نظیر این تعابیر سخیف یاد می‌کنیم!؟ اگر یک نمونه‌ی قرآنی، روایی و یا متون ادعیه چنین تعبیری یافتید، لطفا ما را هم مطلع گردانید. آیا برای جذب جوانان به خدا و دین تنها راه موجود همین است!؟ آیا بارها در قرآن خدا مشمول تسبیح مخلوقات گوناگون نشده است!؟ خوب است که در مورد این مسئله که ای بسا رخنه‌ای برای نفوذ روح بی‌ادبی در جان انسان است بیاندیشیم. بعدنوشت: قصه شبان را می‌دانم که البته در مثنوی تعبیر خدا به کار رفته و شبان، نقص در معرفت دارد. و اینکه نگویید مثلا فلان آقا هم به کار برده، خب من سؤالم به صورت کلی و ریشه‌ای است. @snn313