از ظلم بی شمارت آشفته شد جهانی حالا تنت بسوزد از آتش نهانی کز سینه های سوزان،وز ناله ی یتیمان برخاست شعله هایش،تا تو در آن بمانی بسیارها که ماندند در زیر بار ظلمت در زیر آه آنان ، حالا بمان زمانی زان سان که در مهار آن شعله های سرکش دست تو بسته مانَد،در اوج ناتوانی سر تا سرِ زمین از،ظلم تو زیر و رو شد حق تو سوختن بود،در آتش ِ گرانی! #طوبی_حاجقلی_باران #سعدی @sobhbekheyrshabbekheyr