این ثروت باقیست! ۱/۲ ☘️ این ایام یادآور پروازیست که باور آن هنوز هم برایمان سخت است! هرچند برخی منشاء سختی آن را پیروزیهای مستمر «سید» در معرکه‌های چهل سال گذشته، آن‌هم معرکه‌هایی چون نبرد ۳۳روزه که تصوّر پیروزی در آن برای هر امیدواری نیز دشوار بود؛ می‌دانند و عادی می‌شمرند اما به نظر می‌رسد رمز این «دشواریِ قبول کردن جای خالی سید» را باید در جای دیگری جستجو کرد. در کجا؟ در سرزمین جاودانگی! ☘️ سرزمینی که در آن بندگان خدا قدم از قدم بر نمی‌دارند الّا به دستور الهی و زمانیکه «امر» می‌رسد: قیام می‌کنند، با قدمهایی محکم و استوار! مانند پاره‌های آهن!(۱) و آنقدر در این مسیر دور شمع «امر الهی» می‌گردند تا رنگ او را به خود می‌گیرند! صبغةالله! رنگ حضرت رحمان، رحیم، عالم، قادر، رنگ حضرت باقی! ومَن أَحسَنُ مِنَ اللهِ صِبغَةً! ☘️ تاریخ بارها بر این ماندن‌های الهی و نماندنهای غیرالهی شهادت داده، حتی آنجایی که با توجه به ظواهرِ اسباب همه دلنگرانند و ناامید! همه جز او و... که «تسبّبت بلطفک الأسباب!» ☘️ باقی ماندن‌های الهی همچون ماندن اسلامِ پس از آوارهای سهمگین بنی‌امیه و بنی‌عباس! شاید اینک اشاره به یکی از آنها که از جهت تاریخی منطبق این ایّام نیز می‌باشد، خالی از لطف نیست! باشد #نذر_سید ادامه در صفحه‌ بعد👇 پی‌نوشت: ۱. عن علی بن عیسی عن أیوب بن یحیی الجندل عن أبی الحسن الأوّل(ع) قال رجل من أهل قم یدعو النّاس إلی الحقّ یجتمع معه قوم کزبر الحدید لا تزلّهم الرّیاح العواصف و لا یملّون من الحرب و لا یجبنون و علی الله یتوکّلون و العاقبة للمتّقین «بحار الانوار، ج ۶۰، ص۲۱۶» @SobheZood

۲/۲ از ۲۳ ریبع الأول (سالروز ورود حضرت فاطمه معصومه.س به شهر مقدس قم) تا ۱۰ ربیع الثانی (سالروز شهادت حضرت.س) فرصتی است تا با نگاهی از دریچه‌ی سنن الهی به اتفاقات دیروز، توشه‌ای برای امروز و فردایمان برداریم! 🌺 ظاهر و باطن یک حادثه 🍃 ۲۳ ماه ربیع‌الاول، روز ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به شهر قم است. تأمل در این ماجرا، راهنمایی برای ما در حکمت‌ ابتلائات و امتحان‌های زندگی می‌باشد.    🍃 این ورود، همانند بسیاری از وقایع، دارای دو بُعد ظاهری و باطنی است. بُعد ظاهری آن چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد؛ زیرا این واقعه پس از حمله‌ای ناجوانمردانه به کاروان حضرت(س) در نزدیکی ساوه رخ داد که منجر به شهادت برخی از همراهان و رنجوری (یا مسمومیت) و مهاجرت ایشان به قم شد. از این رو، ورود حضرت به قم با بیماری و رنج همراه بود. در قم با وجود استقبال بی‌نظیر، حضرت پس از حدود هفده روز عبادت و خلوت، به مقام شهادت نائل آمده و همانجا به خاک سپرده شدند. حضرت(س) به هدف دیدار امام رضا(ع) قصد عزیمت به مرو را داشتند که این حوادث روی داد و قم به ظاهر، پایان مسافرت ایشان گردید. 🍃 پیش از این حادثه، امام رضا(ع)، برادر بزرگوار ایشان، به اجبار از مدینه به مرو برده شدند. امام(ع)، بارها پیش از حرکت، در کنار مرقد پیامبر اکرم(ص) با صدای بلند گریستند. حتی به اهل خانه سفارش کردند مجلس روضه برپا کنند و تأکید نمودند که این، سفری بی‌بازگشت است(ر.ک: بحار الأنوار، ج۴۹، ص۱۱۷). این مواضع‌ معنای سیاسی نیز داشت؛ چراکه مأمون به دنبال مشروعیت بخشیدن حکومت نامشروع خود با ولایتعهدی اجباری حضرت(ع) بود. برخورد امام در حقیقت اعلامی سیاسی به جهانیان مبنی بر اجباری بودن و عدم رضایت ایشان از آن تصمیم بود. 🍃 در چنین شرایطی، هر فردی اگر تنها به ظاهر امور بنگرد، ممکن است دچار یأس شود. - شهادت موسی بن جعفر(ع) به دست هارون، - تبعید امام رضا(ع) به مرو و - شهادت حضرت معصومه(س) در مسیر حرکت به سوی برادر؛ به ظاهر، سلسله‌ای از ناکامی‌هاست که در برابر چشم شیعیان رقم خورد. 🍃 اما نگاهی عمیق‌تر، حقایق دیگری را آشکار می‌سازد: - فرزندان امام کاظم(ع) پس از استقرار امام رضا(ع)، به ایران هجرت کردند و این سرزمین ـ که از پیش استعداد محبت و پذیرش ولایت امیرالمؤمنین علیه‌(ع) را داشت ـ به کانونی برای ترویج ولایت اهل‌بیت(ع) تبدیل شد. بدین‌سان، مأمون با اقدام خود، ناخواسته زمینه گسترش نفوذ اهل‌بیت(ع) را در بخش مهمی از جهان اسلام فراهم آورد. ـ حرم مطهر حضرت معصومه(س) نیز این شهر را که از پیش محل توجه شیعیان و اهل علم بود، به مرکزی مهم برای ترویج معارف اسلامی بدل ساخت. روایات بیان می‌کند که در آستانه ظهور، علم از قم به تمام جهان منتشر خواهد شد به طوری که حجت بر جهانیان تمام می‌گردد (همان، ج57، ص۲۱۳). بی‌تردید حضور نورانی آن حضرت در قم و مرقد مطهر ایشان، در روی‌آوردن شیعیان و علما به این دیار، تأثیر برجسته‌ای داشته و شاید بتوان گفت همه‌ی اینها مؤثر بود تا قم به «خانه آل‌محمد صلوات‌الله‌ علیهم» تبدیل شود(بحار الأنوار، ج۵۷، ص۲۱۴). این بارگاه پرنور، چنان اثرگذار شد که «زیارت با معرفت» آن، فرد را بهشتی می‌سازد (همان، ج۹۹، ص۲۶۵). - حتی در نگاهی فراتر از آثار دنیوی، «شیعیان به شفاعت آن حضرت وارد بهشت می‌شوند» (همان، ج۵۷ ص۲۲۸). در زیارت‌نامه‌ ایشان آمده است که: «یا فاطمة اشفعی لی فی‌الجنة فإن لک عندالله شأناً من الشأن» (همان، ج۹۹، ص۲۶۵). شاید بدین معنا که نه فقط در دنیا، بلکه در آخرت، برای ورود به بهشت یا – بنابر برخی تفاسیر - حتی در درجات بهشت، مؤمنان محتاج شفاعت ایشان خواهند بود. 🍃 و این پیامد عظیم، باطن واقعه‌ای است که در ظاهر اندوه‌بار می‌نمود. بنابراین حوادث به ظاهر تلخ، می‌تواند مقدمه پیامدهای مهم و خوشایند باشد: «چه بسا چيزى ناخوشايند شماست و خدا در آن خير فراوانى قرار مى‏دهد» (نساء: ۱۹). 🍃 کسی می‌تواند این باطن را مشاهده کند که از فراز رخدادهای جاری، نگاهی کلان به صحنه بیندازد. بلکه آثار حوادث را در بستر فراتر از حوادث دنیوی پیگری کند. از این منظر، یک شکست یا واقعه تلخ، می‌تواند در باطن، مظهر پیروزی و موفقیت جاودان باشد؛ از زمان شهادت تا پایان دنیا و از پایان تاریخ تا ژرفای بهشت! نتیجه اگر بخواهیم در تحولات جاری زندگی و شاید آخرالزمانی امروزمان، سلوکی مؤمنانه و هماهنگ با سنتهای الهی داشته باشیم، در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی، سیاسی یا اقتصادی، اگر ظاهری تلخ مشاهده شد، دچار ناامیدی نشویم. سنت الهی «نصرت و یاری متقیان» در ورای ظاهر رخدادهای جاری است: «فَاصبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقين‏» (هود:۴۹) و مسیر هدایت و بهروزی، هرچند پنهان، پیوسته ادامه دارد (انبیاء: ۱۰۵). اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم با تشکر از اساتید محترم در مهدیه امام هادی علیه‌السلام @SobheZood

🍀 سردار قاآنی: عامل اصلی شهادت سیدحسن نصرالله صرفا انفجار نبود 🍀 روایت‌های ناگفته سردار قاآنی، علی لاریجانی، زینب سلیمانی، سیدعبدالله صفی‌الدین و حسین دهقان از شهیدان سید حسن نصرالله، سیدهاشم صفی‌الدین و جبهه نبرد با رژیم صهیونیسی 🍀 از چهارشنبه ۹ مهرماه، هر شب ساعت ۲۰ شبکه ۱ سیما @SobheZood

ما مِن بَلِيّةٍ إلاّ وللّه ِ فيها نِعمَةٌ تُحيطُ بِها هيچ گرفتارى و بلايى نيست مگر آن كه نعمتى از خداوند آن را در ميان گرفته است. بحارالانوار جلد ۷۸ ص ۳۷۴ ح ۳۴ 🌺 میلاد پدر بزرگوار امام(عج) و امت آخرالزمان بر این امام(عج) و این امت مبارک باد. 🍀🍀🍀🍀 @SobheZood

عسکراینه‌ترین روز سال! ۱. میلاد امام عسکری(ع) در روز گذشته مشهور است. ۲. فردا هم هرچند روز شهادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها می باشد به روایتی میلاد آن امام(ع) است. ۳. امروز پنجشنبه نیز متعلق به ایشان است. (روایت ارتباط روزهای هفته با اهل البیت(ع) هم از امام حسن عسکری(ع) روایت شده که بسیار جالب است). نتیجه شاید بتوان گفت امروز عسکریانه ترین روز سالمان است. پیشنهاد خواندن جامعه کبیره امام هادی(ع) به نیت تقرب الی الله از طریق ذوات اهل البیت(ع)، خصوصا دردانه‌ی بیت سامراء(۱)، امام زمان(عج) و هدیه‌ی ثواب این عمل به حضرت معصومه(س) 🍀🍀🍀🍀 پی‌نوشت: ۱. بیت سامرا: امام هادی، امام حسن عسکری، حضرت نرجس خاتون، بی‌بی حکیمه خاتون و امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف و سلام الله علیهم اجمعین @SobheZood

🍃 يَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّهةِ فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ 🍃 🍃 اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَخْتِمَ لِی بِالسَّعَادَةِ فَلاَ تَسْلُبْ مِنِّي مَا أَنَا فِيه‌ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ...🍃 @SobheZood

☘️ آی مهربون! آی کریم! ما اومدیم پیش کریمه اهل بیت! مگه اینجا خونه‌ی اهل بیت نیستش؟ ☘️ مناجات خوانی حاج منصور ارضی، سال ۷۴، حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها #حضرت_فاطمه_معصومه_س #حرم_حضرت_معصومه #حاج_منصور_ارضی #مناجات @SobheZood

واقعاً ارزشش رو داشت!؟‌ امروز ۷ اکتبره! سلام 🍀 خیلی‌ از ماها وقتی به اتفاقهای بعد از ۷ اکتبر در دو سال گذشته نگاهی می اندازیم، علنی و غیرعلنی از خودمون می‌پرسیم: واقعاً ارزشش رو داشت؟ 🍀 من هم مثل بقیه سراغ پاسخ این سؤال رو از خودم و دیگران می‌گیرم! بعضی پاسخها جالبند؛ مثل پاسخ روزهای مادرانه 👇 🍀 امروز ۷ اکتبره. کانال اخ‌فی‌الله داره ساعت به ساعت اتفاق‌های دو سال پیش در همین روز رو مرور می‌کنه. روزی که بخشی از مقاومت غزه دست به یک اقدام حیرت‌انگیز زد: از دیوارهایی که گذشتن ازشون محال بود، گذشتن. به پادگان‌هایی که با قوی‌ترین سیستم‌های مراقبت و نظارت مجهز بودن، پا گذاشتن. سربازهای امنیتی‌ترین ارتش دنیا رو اسیر گرفتن... و بعد، دنیا زیر و رو شد! ‌ یه وقت‌هایی بچه‌هام می‌پرسن: آخه ارزششو داشت؟ این همه زن و بچه، سرزمینی که خاکستر شد، قهرمان‌هایی که از دست رفتن، محمد ضیف، یحیی سنوار، سیدحسن (آه سیدحسن)، حاج‌رمضان، سیدرضی، سردارهامون، دانشمند‌هامون، بچه‌هامون... می‌ارزید؟ بچه‌های من یادشون نمیاد. دورانی رو که فقط پرسیدن این سوال که: «آیا هولوکاست همون طوریه که شما می‌گید؟» برای آدم‌ها زندان و تحریم و تبعید داشت. یادشون نمیاد که یه زمانی رسانه‌ها همگی فقط و فقط در خدمت آژانس یهود بودن و جز تقدس هیچ رویکرد دیگری برای مواجهه با قوم یهود و صهیونیسم وجود نداشت. یادشون نمیاد که یه روزی وقتی نماینده ایران در سازمان ملل حرف می‌زد، نیمی از سالن خالی می‌شد و وقتی نمایندگان ما حین سخنرانی رئیس‌جمهور اسرائیل سالن رو ترک می‌کردن، هووو می‌شدن. یادشون نیست که در کل اروپا و امریکا کسی جرات نگاه چپ به اسرائیل نداشت و این روند حتی در ماه‌های اول پس از ۷اکتبر هم ادامه داشت... اما تاریخ ورق خورد، و این صفحه‌ای که مقابل من و شما بازه، اصلا شبیه ۷۵سال قبل از اون نیست. امروز تو می‌تونی در دنیا طرفدار فلسطین باشی، در حالی که ۷۵سال این تصویر در ذهن مردم ساخته شده بود که فلسطین سرزمینی خالی بوده که یهودی‌های طفلکی که از هولوکاست جون سالم به در برده بودن به اونجا رفتن و زمین‌های بایر رو خریدن و اونو آباد کردن و حالا یک مشت عربِ وحشیِ فاقد تمدن مدعی‌ش شده‌ن و هر کس طرفدارشون باشه، دشمن مظلومان و انسانیته. بچه‌های من یادشون نمیاد که روزی در دنیا جبهه مقاومت منفورترین عضو جهان بود، حتی از داعش منفورتر. در رسانه‌های غربی و عربی، سیدحسن و حاج‌قاسم (آه حاج‌قاسم) قاتل بچه‌های مسلمانِ اهل سنت معرفی می‌شدن و ایران دشمن اصلی جهان اسلام بود، نه اسرائیل. این آخرها اسرائیل دست دوستی داده بود با عرب‌ها و می‌رفت که اندکی بعد فلسطین به کل از نقشه دنیا محو بشه. به جاش لابد یک فلسطین لوکس و تزئینی (شبیه دوبی) با پول‌های قطر و عربستان ساخته می‌شد که مردم دنیا برن اونجا و زیتون فلسطینی توی مشروب‌شون بندازن و کنسرت جی‌لو تماشا کنن و همون استعمار نوینی که بر سر امارات و عربستان و قطر و بحرین رفت، بر سر فلسطین هم بره. قرار بود اندکی بعد و با "پیمان ابراهیم" بین یهود و کفار قریش (آل‌سعود) و بنی‌امیه (بازماندگان القاعده) دوباره شیعه (جبهه مقاومت) در محراب ضربت بخوره و فرزندانش زیر سم اسب‌ها بمونن و مزارش رو هم کسی پیدا نکنه. قرار بود تاریخ جور دیگری ورق بخوره... اما ۷اکتبر رخ داد. مردمانی که می‌دونستن تا اشغال و استعمار و خفت و خواری فاصله چندانی ندارن، گفتن «ایستاده مردن بهتر از زانو زده زیستن است» و تاریخ با دست‌های خونین ورق خورد. بله، ارزشش رو نداشت، اگر فکر کنی قرار بوده تا ابد در این دنیا بمونیم. دنیامون خراب شد. هیچ‌چیز این دنیا، مطلقا هیچ‌چیز، ارزش یک قطره خون اون قهرمان‌هایی رو که نام بردم، نداشت. ارزش هراس دختربچه‌های ترسیده و درد نوزادهای زبان‌بسته و زجر مادران فرزندمُرده رو هم نداشت. این دنیا فقط وقتی می‌تونه ارزشش رو داشته باشد که فکر کنی: اگر قرار است بمیرم بگذار مرگم امید بیافریند بگذار قصه شود از ما چه قصه‌ای خواهد ماند؟ ‌ روزهای مادرانه @SobheZood

این هم جمع و جور ترِ مطلب دیروز یعنی #واقعا_ارزشش_رو_داشت؟😉 👇