در یک گروهی از دوستان، راجع به غرهای غیر متعارف امروز ازم سوال کردن. خلاصه ای از غرهای امروز و علت آن را اونجا توضیح دادم. شاید برای شما هم یک جمع بندی از حرفهای امروز لازم داشته باشید. 🆔 @social_theory

🎯 زمانی که می‌خواهیم تفاوت میان قهرمان و شرور را تشخیص دهیم واقعیت‌ها کافی نیست 🔴 جوزف کمبل گفتۀ مشهوری دارد از این ‌قرار که تنها دو نوع قصه در کل جهان وجود دارد: «قهرمانی که به سفر می‌رود» و «غریبه‌ای که به شهر می‌آید». اولی شخصیتی آشناست که با جهانی ناآشنا روبه‌رو می‌شود و دیگری شخصیتی غریبه که پا به جهان آشنای ما می‌گذارد. به‌ یک معنی، عرصۀ کارزارهای انتخاباتی نیز چنین است. طی این روزها که اتفاقات سرعت می‌گیرد و هر لحظه داستان‌های جدیدی به گوشمان می‌رسد، ناگاه غریبه‌هایی را می‌بینیم که پا به زندگی ما می‌گذارند، یا آشنایانی قدیمی را می‌یابیم که مجبورند با موقعیت‌هایی عجیب دست‌و‌پنجه نرم کنند. 🔴 ایام انتخابات با مسئلۀ دیگری هم عجین است: انبوه اطلاعات و اخباری که باید با آن‌ها تعیین تکلیف کنیم، اما خیلی وقت‌ها راست و دروغ آن‌ها معلوم نیست. 🔴 راهبرد رایج در مواجهه با این موقعیت‌ها، تلاش در جهت اعتبارسنجی اطلاعات و تفکیک واقعیت‌ها از جعلیات است. اما برخلاف انتظار، معمولاً آدم‌ها به راست یا دروغ بودن حرف‌هایی که به آن اعتقاد دارند توجه نمی‌کنند. اینجاست که اهمیت «روایت»ها خودشان را نشان می‌دهند. اشلی لم-سینکلر، نویسنده و معلم آمریکایی، در روزهای انتخابات قبلی ریاست‌جمهوری در ایالات متحده، درگیر این سوال بود که چگونه می‌تواند به دانش‌آموزانش بیاموزد که مواجۀ آگاهانه و دقیقی با اتفاقات ایام انتخابات داشته باشند. 🔴 او دریافت که اگرچه افزایش مهارت دانش‌آموزان در مواجهۀ انتقادی با اطلاعات مهم است، اما مهم‌تر از آن دست‌یافتن به توان تحلیل عناصر روایت است. 🔴 با تحلیل عناصر روایت، می‌توانیم دریابیم قصه‌ای که هر نامزد تعریف می‌کند، چطور دارد شکل می‌گیرد. می‌توانیم پیش‌بینی‌ کنیم که اگر داستان او تا این مرحله چنین بوده است، در قدم بعدی چه خواهد شد و علاوه‌بر آن، می‌توانیم درک کنیم که طرفدارانش چرا به او دل بسته‌اند. بحث سیاسی با دیگران، اگر بخواهد منحصر به اطلاعات و آمار شود، مثل این است که به کسی که از پرواز می‌ترسد، بگوییم طبق آمار احتمال اینکه در تصادف جاده‌ای کشته شود، بیشتر از این است که در سانحۀ هوایی جانش را از دست بدهد. 🔴 ساختن و تعریف کردنِ قصه‌ها تلاشی انسانی است. انسان‌ها در جست‌وجوی راه‌هایی هستند برای بازگوکردنِ حقیقت همان‌گونه که آن را می‌بینند، یعنی بسط دادنِ روایت‌هایشان به نحوی که برای هر فرد معنایی داشته باشد. 🔴 آموزگاران نیز می‌توانند به دانش‌آموزان دربارۀ راویانِ غیرقابل‌اعتماد، انگیزۀ شخصیت‌ها، و نیازِ هر قصه‌گوی خبره‌ای به خلقِ تنش‌ها و موانع آموزش دهند. می‌توانند به آن‌ها بیاموزند که دیوسازی چطور رخ می‌دهد و قهرمان‌ها چگونه ساخته می‌شوند. داشتن این مهارت‌ها باعث می‌شود روزهای انتخابات بیش از آنکه صحنۀ فوران خشم و جنون و بی‌اخلاقی باشد، به عرصه‌ای قابل‌فهم تبدیل شود. زیرا همانطور که لم-سینکلر می‌گوید: زمانی که می‌خواهیم تفاوت میان قهرمان و شرور را تشخیص دهیم واقعیت‌ها کافی نیستند. 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: B2n.ir/u58104 @tarjomaanweb

سلام دیروز روز غر زدن بود و امروز روز شروع کار جدی. ا. مطالعاتم تموم بشه، تا غروب ایده اولیه برای تبلغ میزارم. ب. امشب تا صبح با جمعی از دوستان قرار دارم برای چکش کاری ایده. فردا عصر دوباره ایده را بروز میکنم. ج. گروه های تبلیغی باید تا امشب خودشون را به مقاصد تبلیغی خودشون برسونن و سعی کنن متمرکز و با تعمیق رابطه و صمیمیت و مکث بیشتری، در مناطق تبلیغی حاضر بشن. چرا؟ چون مشکل اصلی اینه که مخاطب شما بسیار مستعد رای ندادنه. هر جا که میرید، باید احساس هویت سیاسی و امید به اینده را با احساس صمیمیت تلفیق کنید. لذا فعالیت در هر منطقه باید زمان بیشتری از انتخاباتهای معمول به خودش اختصاص بده. جمعیت بیشتری از همیشه احتیاج داریم. توی خونه ننشینید. د. راه حل دیگه اینه که برای باختن پویش انتخاباتی راه بندازیم تا یک دولت ضعیف و با بدنه رای کم روی دست اقای پزشکیان بمونه. البته ما اهل جا زدن نیستیم و این ایده هم خوب نیست چون دولت ضعیف در این دو سه سال بدرد ایران نمیخوره. ه. اوضاع خیلی پیچیده است. به احتمال زیاد آقای جلیلی به راحتی رای میاره، اما در صورت مشارکت کم، دولتش به اندازه اصلاح نظام مالیاتی هم اقتدار داخلی نداره و مشروعیت برای مذاکره با آبدارچی سازمان ملل هم در یک سال اینده در بین الملل نخواهد داشت. خطر اصلی اینه. یعنی شکست و سقوط دولت، بخاطر پیروزی ضعیف! این یک پدیده جدیده. مثل کرونا! چون تا حالا باهاش مواجه نشدید، به معنای کم اهمیت بودنش نیست. @social_theory