eitaa logo
ساخت ایران|حسین مهدیزاده
3.9هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
310 ویدیو
117 فایل
طلبه درس خارج مدیر میز نظریه اجتماعی فرهنگستان علوم اسلامی قم @ho_mah کانال آپارات https://www.aparat.com/hosseinmahdizade
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از حسین زمانی میقان
پرفسور درخشان: در هیچ دوره‌ای از تاریخ مثل امروز فقرا (دانشجویان، اساتید اقتصاد و حتی مردم عادی) از حق سرمایه‌داران و اغنیا دفاع نکرده‌اند @hzamanim
📌 *در آرزویِ رویای جمعی* 🖋علیرضا قربانی 1⃣ یکم عزیزی می‌گفت: هواپیما وقتی در ارتفاع چندهزار پا پرواز می‌کند، دیگر نگران تصادف با دار و درخت و این ساختمان و آن دکل نیست. ارتفاع پروازت که پایین باشد با همه این‌ها مدام درگیری. تجویز راهبردی‌اش این است که راه‌حل لزوما در سطح مشکل تعریف نمی‌شود، گاهی باید سطح پروازت را عوض کنی. 2⃣ دوم می‌گفت: خدا کار بزرگ را دوست دارد و از تیله‌بازی متنفر است. بعد این روایت را می‌خواند: إنّ اللّه عزّوجلّ يحبّ معالي الامور و يكره سفسافها. رودخانه به حرکت است که از مرداب متمایز می‌شود. حیات و نشاط آدمی به حرکت است و حرکت در گروی داشتن هدفی بزرگ. 3⃣ سوم هدف مادام که از عالم عین به عالم ذهن (چه ذهن فرد و چه ذهن جامعه) نیاید و در عالم ذهن نیز تا از عالم عقل به عالم خیال نازل نشود، آدمی را هل نمی‌دهد. هدف باید یک تصویر سه‌بعدی مشخص داشته باشد؛ یک رویای تصویری واضح. یک چیزی را باید "ببینی" تا راه بیفتی. نسخه فیک‌ش را می‌خواهی، نگاه کن به این رویافروش‌های منطقه؛ سعودی را ببین که چطور دارد با ماکت طرح‌های بلندپروازانه نئوم و لاین و مکعب‌ش، تصویری از آینده خلق می‌کند و جماعتی را سر کار می‌گذارد. اماراتی‌ها یک طور دیگر. غربی‌ها هم همین‌طور. همه دعوا سر تصویر از آینده است. موتور پیشران حرکت جوامع، خوب یا بد، همین است. 4⃣ چهارم پارسال و امسال به دو علت مختلف مجبور شدیم یک دور کل مصوبات یکی از نهادهای مهم سیاست‌گذار کشور در یکی از حوزه‌های نوپدید را مرور کنیم. می‌خواهی سرت را بکوبی به دیوار از این نگاه‌های محافظه‌کارِ تهدیدمحور انقباضی که هواپیما را در ارتفاع سه‌متری سطح زمین نگه داشته و مدام برای تصادف نکردن با دار و درخت و دکل و ساختمان، سند سیاستی تولید کرده. محض رضای خدا رها کن و اوج بگیر! 5⃣ پنجم جامعه ما رویای مصوری از آینده ندارد. نظریه تمدنی و نظریه پیشرفت ما، ما‌به‌ازاء تصویری روشنی ندارد که قرار است با هم کجا برویم و چه بشویم. دستگاه حکمرانی ما هم همین است؛ پارامتر "حرکت" برایش تعریف نشده و معلوم نیست این کرور کرور سند سیاستی و طرح و لایحه که تولید می‌کند، قرار است ما را به کجا ببرد. ادبیاتش اصلا ادبیات حرکت نیست. جامعه حاضر است رنج‌های بزرگ را تحمل کند تا به مقصدی دلپذیر برسد ولی وقتی مقصد معلوم نیست، رنج کوچک هم تحمل‌پذیر نیست. باور دارم خیلی از بچه‌های این مرزوبوم که مهاجرت می‌کنند، نه به‌علت رنج امروز، که از سر نداشتن تصویری ولو مبهم از آینده است. فی‌المثل آن جوان دانشجوی حوزه آی‌تی، صدبار لفظ صیانت و محدودیت را از سیاستگذار را شنیده، خدا قبول کند خیلی هم خوب، ولی ما به ازائش چند جمله دال بر نگاه فرصت‌محور و روبه‌جلو شنیده؟ چندبار شنیده که ما می‌خواهیم هاب منطقه یا جهان در فلان حوزه نوپدید بشویم و بعد هم مابه‌ازائش را در سیاست‌ها دیده؟ و بعد دیده مثلا همین را برایش تصویری کرده‌ایم؟ لااقل در سطح طرح‌های ولو خالی‌بندی رقبای منطقه‌ای‌مان؟ بگذریم.. 6⃣ ششم یک تکان اساسی باید به خودمان بدهیم. چقدر بد که محبور شدم از این رقبای تمدنی‌مان در منطقه مثال بزنم. واقعیت این است که ما برای ایده‌های تمدنی‌مان، رویای مصوّر خلق نکرده‌ایم و در سطح گزاره‌ باقی مانده‌اند. همین است که جامعه و خودمان را به حرکت وا نمی‌دارند. هرجا هم که تصویری ولو نیم‌بند -مثل این سندهای چشم‌انداز- داشتیم، چون با خروجی‌های نظام حکمرانی‌مان ناسازگار بوده، زیاد جدی‌اش نگرفته‌ایم. خیلی از گرفتاری‌های امروز ما از همین است. جامعه‌ای بی‌رویا شده‌ایم و همین است که مرتب به پر و پای هم می‌پیچیم. خیلی از موضوعات داغ مورد نزاع این روزها، افزایش ضریب اهمیتشان را از کم شدن ضریب اهمیت موضوعات مورد وفاق گرفته‌اند؛ از بی‌رویایی و بی‌مقصدی. 7⃣ هفتم خدا رحمت کند سید مصطفی مدرس مصلای عزیز و نازنین را. در آن جلسه "اصلاح چیست؟ مصلح کیست؟" که آخرین دیدارمان بود، یکی از نکات کلیدی مورد بحث همین بود. مصلح کسی است که می‌تواند به جامعه تصویر بدهد؛ مصلح به مثابه هنرمند. چند روز پیش از درگذشتش، قرار جلسه دوم را گذاشتیم که روحش پرکشید. منت بگذارید و شادی روحش صلواتی هدیه کنید. https://ble.ir/dinrasaneh
92K
آه از این جلسه دومی که قرار بود با سید مصطفی و آقای قربانی داشته باشیم. قرار نهایی ما 11 اسفند صبح تا ظهر بود که مصطفی آخر بهمن، در ایام زیارت مخصوص پر کشید این صدای سید مصطفی است و اخرین قراری که هنوز هم برقرار نشده است. کجایی برادر که من و آقای قربانی، هنوز هم جلسه دوم را نگرفتیم😔 دوستان مشترک میگفتند که سید مصطفی بنا داشت به موضوع رویای اجتماعی بیشتر کمک کند و امسال برای آن وقت خالی کند.... حالا که سال 1402 را برای این موضوع کاملا خالی کرده ام و بقیه کارهایم را تعطیل کرده ام، روزی نیست که یاد او نباشم... به زودی خواهم نوشت که در این مدت چه کرده ام و با توسل به روح او چگونه ماجرای را ادامه خواهم داد... @social_theory
هدایت شده از آیات غمزه
بیش از ده سال از راه اندازی سایت آیات غمزه می گذرد. سال هایی که هنوز شبکه های اجتماعی رونق امروز را نداشتند و شبکه های موبایلی هنوز اختراع نشده بودند؛ شاید بیشتر ین جذابیت سایت یکی به خاطر جمع آیات بود که به نوعی شبکه ی اجتماعی سایت بود و بستری برای گفتگوهای سودمند بین شاعران و تمرین های مهارت افزایی ؛ و یکی به خاطر دفتر کاربران که نقد اشعار به طور جدی در آنجا دنبال می شد. در این سال های اخیر ولی جذاب ترین بخش سایت ، نظراتی است که رهگذران ، پای اشعار دفتر مجازی ثبت می کنند. در آن سال ها بیشترین نظری که پای اشعار ثبت می شد نظر شاعران بود و محتوایی فنی و تخصصی داشت، این سال ها ولی بیشترین نظرات مربوط به غیر شاعران می شود و اغلب درگاه های ورودی هم موتورهای جستجو هستند؛ یعنی کسانی که شعر یا شاعر خاصی را در فضای وب جستجو کرده اند. خواندن نظرات این افراد که غالباً مخاطب حرفه ای شعر نیستند، و زوایای مختلف و متنوع نگاه آنان همواره برای من جذاب و آموزنده است. این زاویه ی نگاه ها و تفاوت دغدغه ها را به دسته های مختلفی می توان تقسیم کرد: مثلاً دانش آموزانی که فردا امتحان ادبیات دارند و دنبال معنی یک بیت شعر می گردند و نظری که ثبت می کنند این است که کاش معنی این شعر را هم می نوشتید. یا افرادی که در تنگنای معیشتی قرار دارند و فکر می کنند شاعران دیدار رهبری هر روز یا هر شب خدمت ایشان می روند و برایشان شعر می خوانند. این افراد پای اشعاری که در دیدار رهبری قرائت شده نظر می گذارند و تقاضایشان این است که مشکلات مالی شان را به گوش مقام معظم رهبری برسانند. عموماً شماره تماس و شماره کارت خود را هم درج می کنند. افرادی که از طرفداران جوگیر یک شاعر خاص هستند و هدفشان فقط بالا رفتن تعداد نظرات یک شعر است. و زوایای نگاه فراوان دیگر که هر کدام جذابیت خودش را دارد. از آنجا که انتشار این نظرات نیاز به تایید دارد، در تمام این سالها نظرات را با دقت خوانده ام و آنچه برایم آموزنده بوده قدرت اجتماعی و تأثیرگذاری غبطه برانگیز بعضی اشعار است. اینکه یک شعر چقدر می تواند در بزنگاه ها نقش اجتماعی درستی ایفا کند، اینکه یک شعر چقدر می تواند در بهترین موقعیت حال عده ای را خوب کند، موجب انس و الفت دیدگاه های متفاوت نسبت به هم و نزدیک شدن قلب ها به یکدیگر باشد در مواقع هجوم و طمع بیگانگان با جهت گیری درست، خار چشم دشمنان میهن و مردم و خنکای قلب دوستان ایران و ایرانی باشد التیام زخم های فراوان باشد و... معمولا هر نظری را با هر دیدگاهی منتشر می کنم به جز نظراتی که حاوی فحش و الفاظ رکیک و اهانت باشند. این دسته ی اخیر از نظرات هر چند نسبت به عموم نظرات ناچیزند اما باز هم تعدادشان کم نیست. برایم جالب است که اهل فحش و ناسزا و اهانت و ترک ادب همیشه عده ی خاصی هستند که برای من و شما شناخته شده اند اما هیچ وقت واکنش هایشان در دایره ی ادب و منطق نمی گنجد و گویی آتش فشانی از عقده های عمل نکرده اند. در میان اشعار منتشر شده در سایت بعضی از اشعار بیشترین سهم را از ناسزاگویان داشته اند، مثلا شعر فتنه ی آقای مهدی جهاندار یا شعر رضاجان است شاه مردم ایران رضا خان نه سروده ی محمدحسین ملکیان که شاید این دو شعر رکورد دار فحاشی فحاشان بوده اند. من در انتشار نظرات، پاسخگوی هیچ کس و هیچ چیز جز وجدان و اخلاق و انسانیت نیستم وگرنه انتشار این دسته از نظرات خود گواه حقانیت و موضع گیری درست و به جای شاعرانشان است. برایم جالب بود که از بین تمام اشعاری که در دیدار اخیر شاعران با مقام معظم رهبری خوانده شد، یک غزل آماج فحش و فضیحت ناسزاگویان قرار گرفت. و این بار هم غزلی بود از یک شاعر اصفهانی سرکار خانم سپهکار با شعر این شغل مادرزادی ام را دوست دارم این گونه موضع گیری ها نشان می دهد که یک شاعر با درک درست ضرورت ها و نقطه زنی دقیق، چقدر می تواند اثرگذار باشد. همین که موضع گیری های منفی عموما از سوی کسانی است که تنها منطقشان فحش و فضیحت است یعنی شاعر قدم خود را به درستی برداشته و دین خود را به خوبی ادا کرده. وگرنه این شعرا سالهاست که در محافل ادبی سرسختانه ترین نقد و نظرات را از سوی اساتید نسبت به اشعارشان شنیده اند و در سروده های خود لحاظ کرده اند. @ayateghamze
هدایت شده از رویای امت
استادمیرباقری: ۱_ نمیشود جوان را در برابر تمدن غرب تحقیر و انجا رو برای او بهشت تصور کنی اما بگویی مثل او لباس نپوش و مثل او نباش ... حقیقت غرب باید گفته شود باید دیوار تحریف واقعیات را بشکنیم ... غرب وحشی را به مردم معرفی کنید . ۲_ نیاز ضروری جامعه امروزِ ما، ارائه «تصویری شورانگیز» از دین است، تصویری که هم بتواند نسل جدید را برای «مقاومت» در این درگیری تمام عیار پشتیبانی کند و هم بتواند تصویری «آگاهی‌بخش» و «کارآمد» از دین در ذهن نسل جدید پدید ‌آورد. آسیب‌هایی که امروز در نسل جوان مشاهده می‌شود به‌علت نبود این تصویر از دین است. پا نوشت : این دوکلام استاد رو باید رو باید درکنار هم دید. تا بتوان جامعه را از وضعیت موجود به سمت یک وضعیت مطلوب متناسب با آرمان های انقلاب سوق داد . در قدم اول جامعه باید نسبت به شرایط موجود اگاه و معترض باشد تا انگیزه حرکت ایجاد شود اما بدون ارائه تصویری روشن از مسیر پیشرو و اینده ای که جامعه قرار است به ان برسد ، اتفاق چندانی رخ نخواهد داد بلکه دچار سرخردگی می شود . گرچه انقلاب اسلامی مواجهه اش از ابتدا با غرب یک مواجه تمدنی بوده اما عده ای اگاهانه یا ناآگاهانه مسئول یا غیر مسئول ... حتی بسیاری از انها که وجه انقلابی داشته و حتی متولیان فرهنگ بوده آنرا صرفا به یک مواجهه سیاسی تقلیل داده اند . برای مقابله با این هجمه تمدنی باید تولید رویا و ادبیات متناسب با ان کرد . باید ترسیم کرد که جامعه موسوی بعد از عبور از نیل و به کجا خواهد رسید باید تصویری روشن ساخت ، تا دچار فتنه سامری و حیران در بیابان نشد‌. ✍️ مهدی اخلاقی https://eitaa.com/roeyaomat
واقعیت این است، قوه مجریه یک مرکز تحقیقات یا پژوهشکده نیست. اداره درست و به روز واحدهای زیرمجموعه قوه مجریه نیازمند اخذ تصمیمات متعدد و سریع در زمان های کوتاه است. یعنی مدیران مسئول در این قوه باید هم متعدد و هم سریع تصمیمات اجرایی بگیرند. به همین دلیل، موضوعات مستحدثه در قوه مجریه آنقدر زیادند که بعضا در طول یک روز باید چند تصمیم مهم در یک وزارتخانه اتخاذ شود. علاوه بر این، تعدد و سرعت تصمیم گیری در این قوه بسته به شرایط اقتصاد کشور تغییر می کند مثلا در شرایط بحرانی باید تصمیمات بیشتر وسریعتری گرفت. توجه داریم که همه این تصمیمات نیز هزینه ها و منافعی را به کل جامعه تحمیل می کند و مردم تبعات آن را با تمام وجود درک می کنند. باتوجه به وضعیت گفته شده، مدیری که در صدر یک دستگاه تخصصی اجرایی قرار می گیرد، روزانه با انبوهی از کارتابل مواجه می شود که باید همه آنها را مطالعه و بررسی کرده و دستورات لازم را صادر کند. علاوه بر این، در جلسات متعدد هماهنگ شده و یا فوری هم شرکت کند. چنین مدیری یا باید شخصا فرصت و دانش کافی برای بررسی دقیق همه موضوعات را داشته باشد و یا از تجربه اش برای تصمیم گیری سریع درباره آنها استفاده کند. در غیر این صورت،نهایتا باید متون و سیاست های تدوین شده توسط زیرمجموعه (سیستم کارشناسی) را امضا کند و در واقع سیاست های آنها را عملی کند. به صراحت می توان گفت که این مدیر، توان تغییر هیچ مسیری را نخواهد داشت و اگر تغییری مشاهده شود، همان هم در راستای نظرات زیرمجموعه و بدنه کارشناسی است. چون او نه وقت، نه تجربه، نه دانش و نه حتی امکانات لازم برای تغییر جهت مسیر تعیین شده توسط بدنه کارشناسی را دارد. به زعم بنده، این موضوع (بی تجربگی و کم سوادی مدیران) علت اصلی عدم تغییر در سیاست های اقتصادی دولت ها طی دهه های گذشته بوده است. به کانال اقتصاد کاربردی بپیوندید 👇 https://eitaa.com/DrRezaGholami
هدایت شده از سطلیات
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
این کلیپ، هم اصل بودنش و هم زاویه دید ان، خیلی بهتر از چیزی بود که در معرفی طرح برخورد قانونی با بی حجابی گفته میشد. به نظر میرسه، نیروی انتظامیِ اقای رادان، از خیلی های دیگر برای بقای جمهوری اسلامی دلسوزتر بوده است و خودش را فقط محصور در ادبیات جرم انگاری ندانسته و حواسش به وجوه اجتماعی کاری که شروع کرده هم بوده است. در همین حد هم خدا را شکر... ▪️▪️▪️▪️ 🇮🇷 سامانه هوشمند نظارت مردمی، مردم رسی 📩 10004996 🌐 UU1.IR 📮 @IR10004996 https://eitaa.com/mardomrasi
🔰📌دانش‌های بومی ايران ويژه نامه‌ آب ✅شماره 12 📍(ویژه نامه ) با 18 مقاله و بیش از 700 صفحه از سوی دانشگاه علامه طباطبایی به چاپ(الکترونیک) رسید. لینک مقالات 👇👇👇👇 https://qjik.atu.ac.ir/issue_1988_2082.html 📍کاریز نماد روحیة و رویة و نفع همگانی است. حراست دسته‌جمعی از کاریز، لایروبی دسته‌جمعی از نهرها، کمک سازمانی و نظام‌مند به یکدیگر در آبیاری، اساس کار با کاریز است. نفع جمع، در کار جمعی، برای جمع و حفظ و نگهداری از منبع حیاتی مشترک است. در چنین فرهنگی افزون بر انسان‌ها و دام‌ها، همه چرندگان و پرندگان و در کل باشندگان، سهیم هستند و به آنها می‌اندیشند و برایشان بذر می‌پاشند. به خاطر گندم،"تلخه"‌ نیز آب می‌خورد، چرا که گوش که عزیز است، گوشواره نیز عزیز است. کشاورزان در این مورد در گذشته آب اضافی خود را به روستاهای پایین‌دست می‌رسانده‌اند و هراز چند گاهی با "آب میان" به خوش‌نشینان آبادی که صاحب حقآبه نبوده ولی باغات مختصر می‌داشته‌اند، یاری می‌رسانده‌اند.... @social_theory
14.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
من اگر جای دوستان عزیزم، آقای ، ، ، ، و... بودم، تمرکزم را بر روی نمی گذاشتم، بلکه بر روی می گذاشتم! شعار یک جنبش نباید تدافعی باشد، بلکه باید روی نقطه تمایز گفتمانش سوار باشد. در مقابل کسانی که قیمت نفت و گاز و انرژی و حتی گندم و گوشت را با فوب خلیج میسنجند، روی در ایران تمرکز کنید: ◀️ اگر حرف از می زنند، بهشان ثابت کنید که که کارگر و کارمند در حال پرداخت به دولت و سرمایه دار دوزاری و بی خلاقیت امروز است، بسیار عظیم تر از آنچیزی است که آنها به مردم پرداخت می کنند! ◀️ به دولت هم حالی کنید که اگر با خلق پول تولید می کنند، دولت نباید با سرکوب دستمزد کارگر نتایج آن را مهار کند! ◀️ تنها لنگر تعادل این دفاع از سه یا چهار برابر شدن است! 🔆در بازار منفعت خواهانه امروز که اصناف فقط بخاطر منافعشان از یک گفتمان حمایت می کنند و فقط برای ما کارگرها و کارگرزاده هایی که مزد دستمان را می خوریم و قیمت کار ما 12 ماه یکبار تعدیل می شود(در مقابل بنگاه دار که ماهی دو بار قیمت کالایش را افزایش می دهد!) منفعت دارد و بنگاه دار ظاهرا سود هم می کند! ⚠️دولت اولین پس از انقلاب بود و دولت اقای رئیسی تا اینجا ست! بنگاه دار هم فکرش سود است، نه تنظیم گری، زبانشان بازار است نه شاخص های زندگی! این پست را هم بخوانید👇 https://eitaa.com/social_theory/1571 🆔 @social_theory
هدایت شده از تلک الایام
گاهی پشت ویترین بعضی کتاب فروشی ها می ایستم و با خودم فکر می کنم بشر برای این که قرآن و مفاتیح نخواند باید چقدر کتاب بخواند؟ @telkalayyam
🖋سینمای سایبرپانک و آینده انسان سینما می تواند خیالات انسان امروز برای فردای خودش را به تصویر کشد. به همین دلیل برای یافتن طلیعه های تمدن سایبری نه تنها نمی توان از سینما چشم پوشی کرد بلکه پرده سینما به واضح ترین شکل به ما نشان می دهد که بشر امروز چه آینده ای را برای خود متصور است. در همین راستا سایبرپژه در مصاحبه جدید خود به مسئله «سینمای سایبرپانک» پرداخته است. سینمای سایبرپانک چه انسانی را خلق می کند؟ سینمای سایبرپانک در حال ترسیم یک اتوپیاست یا دیستوپیا؟ منتقدان سینمای سایبرپانک چرا آن را یک ژانر نمی دانند؟ آیا درون مایه اصلی سینمای سایبرپانک «نهیلیستی» است؟ مشاهده متن کامل یادداشت: https://cyberpajooh.com/3zon @social_theory