eitaa logo
بهانه های قلم‌🍃
235 دنبال‌کننده
231 عکس
26 ویدیو
1 فایل
خدا در تو تماشا کرد خود را🍃 کپی اشعار با ذکر نام شاعر بلامانع است🌹 امانتدارباشیم🍃 خديجه خداکرمی @mehmanedonya1
مشاهده در ایتا
دانلود
صورتت خاکسترآلود است نور! جای خورشید است آیا درتنور؟! بر لب قرآن ناطق می زنند خیزران، این قوم بدکار شرور تشنه ی لبیک بودی ازعطش سوختی دردشت بی آب،ای طهور! پیکرت را تیرها بوسیده اند ماه من،تفسیرتورات و زبور! دامن دردانه ها آتش گرفت سیلی در کوچه می گردد مرور از شکوه داغ ها سروی خمید درهجوم دردها قلبی صبور... جامه ات را برغنیمت برده اند خیمه ات غارت شد ای موسای طور! @sogandbarqalam
تلك الرائحة.. أشمها بجلدي يقشعر لها لوني.. ترتطم الخلايا ببعضها حبا يتوقف الدوران بدوران آخر والقلب في صومعة الصدر يرتل: ويح أمة لا تشم حزنك يا حسين آن رایحه را.. با پوست تنم می‌شنوم رنگ و رویم از آن دگرگون می‌شود.. سلول‌ها عاشقانه به هم برخورد می‌کنند گردش خون با چرخه‌ای دیگر می‌ایستد و دل در صومعه‌ی سینه تلاوت می‌کند: وای بر امتی که اندوهت را حس نکند یا حسین
ای نو قمر! عالم است آواره ی تو "افلاک شده دخیل گهواره ی تو" ناچار تو را برای آب آوردم یک تیر سه شعبه شد علی! چاره ی تو
ای غنچه ی ناز! دردل تشنه ی دشت باران شده خون حنجر پاره ی تو
جسم علمداری، قمر،صدپاره برگشت شد پیکرگل، پایمال خاک در دشت پیچید عطر یاس پرپر دربیابان شد پاره پاره آیه های نورقرآن! از هیبت اندوه خم شد آسمان هم اندازه ی غم را شکست این داغ اعظم سروی خمید و باغ ها ماتم سرا شد قد شقایق ها از این ماتم دو تا شد از تکه های ماه پر شد دامن نور آیینه ها از هیبتش مات اند از دور از دیده ی یعقوب ابری تر شدی غم! افلاک را پر کرده شیون هاو ماتم
از دیده ی یعقوب،ابری تر شدی غم! افلاک را پر کرده شیون ها و ماتم هفت آسمان از حرمتت ماتم سرا شد خم شد جهان ازهیبتت ای داغ اعظم!
من در هیچ مقتلی ندیدم که حضرت زینب(س) وقتی دو پسر خودش هم در کربلا شهید شدند، عکس العملی نشان داده باشد؛ بنظرم رسید این مادران شهدای ما، حقیقتاً نسخه‌ زینب را عمل و پیاده می‌کنند؛ من ندیدم یا کمتر مادری را دیدم که وقتی انسان او را می‌بیند، در او ضعف و عجز احساس کند!
آسمان خم شد و محتاط قدم برمی داشت پاره های قمرش در دل یک صحرا بود
کنج غربت، درشبِ ویرانه ای ماتم زده چشمهایت روشن ای مهتاب! خورشید آمده
جهان، شب است و تو خورشید عالم‌آرایی...
یاس های خم من! حرف عطش را نزنید آب، آن روضه ی جانسوز دل سجاد است
سینه ی سجاد ساجد،خانه ی آلام بود زینت مخلوق عابد،کربلای "شام"بود