🔶🔶🔶پارانویا در علم:چگونه کار ما به پژوهش خریدن و واردات تکنولوژی می رسد.
🔷یادداشتی از سیدعلی میری
♦️در تئوری روانکاوی حالتی میان دیوانگی محض و حالت عادی فرد وجود دارد تحت عنوان پارانویا.فرد مبتلا به پارانویا با واقعیتی بسیار تلخ تر از حد تحملش روبه رو شده و ذهن او داستان و روایتی دیگر از واقعیت را که قابل تحمل تر است ولی از منطق واقعیت بیرونی پیروی می کند را جایگزین آن تصویر تلخ وغیرقابل تحمل کرده است و همه ی شواهد ونشانه های بیرونی را به نفع آن داستان جایگزین شده تفسیر می کند.اغلب روانکاوان مهم دنیا با فروید بر سر اینکه خود آگاهی،عین درمان پارانویاست،توافق دارند.
♦️جایگاه و واقعیت علم وفناوری در کشور ما باتمام پیشرفت های اخیر، بسیار با جهان متفاوت است.ما عقب ماندگی ها و جای خالی بسیار داریم.این تصویر گاهی بسیار هولناک و غیر قابل تحمل می شود و اغلب سه راه برای روبه رو شدن باشرایط فعلی روبه روی ماست.
♦️راه اول این است که شرایط کشور و این عقب ماندگی را عقب ماندگی خود ببینیم و مسائل مردم کشور وپیش روی خود را که با بودن درفضای فرهنگ کشور به روی ما گشوده شده ، بشناسیم و بدانیم که این عقب ماندگی ها خودبه خود یا بدست دیگران رفع نخواهد شد و باید باانگیزه در این راه تلاش کنیم و راه پیشرفت را از همان جایی که متوقف شده،ادامه دهیم.این تلاش ها با اینکه عمیقا درخدمت رشد وتوسعه ی کشور است اما ممکن است در چشم ظاهربین آنچنان با پرستیژ و قابل تحسین نباشند اما واقعیت این است که همین قدم های کوچک و کم ادعا بیشترین اثر را در آینده ی کشور خواهد داشت.
♦️دومین راه که همان دیوانگی محض است و از منطق واقعیت پیروی نمی کند این است که اصلا مسئله را انکار کنیم و بگوییم که نه تنها عقب نیستیم بلکه از دنیا بسیار هم جلوتر قرار گرفتیم و... .بعید است که این اعتماد به نفس کاذب مجال تلاش و زحمت کشیدن به صاحبش را بدهد.
♦️راه سوم همان پارانویای علمی است.در این راه ما به جای مواجهه با شرایط کشور، خود را مشغول روزمرگی و کارمندی های علمی می کنیم.برای تامین مشروعیت این روزمرگی ها و راضی کردن خود ،به تولید متکلفانه ی مقالات ونمایه های زیاد ولی سطحی روی می آوریم وخود را با چندبرابر شدن این رقم دلخوش می کنیم.نهایتا پس از چندی وقتی متوجه می شویم که این مقالات وپژوهش های ساختگی سهمی در جلو بردن مرزهای علم جهانی نخواهند داشت وهیچ اهمیتی ندارند،به یاد می آوریم که ما کشوری نفتی هستیم و دست به دامن پژوهشگاه ها ،آزمایشگاه هاونهادهای بین المللی بزرگ بین المللی می شویم و باپرداخت پول،از آن ها پژوهش می خریم، درست مانند بچه ی پولداری که با خرج کردن پول های بادآورده اش می خواهد دیگران را تحت تاثیر قرار دهد.مهم ترین اشکال این کار این است که هیچ بهره یی از اخلاق علمی وادب دانشمندی ندارد و راه غلط را جذاب، بااهمیت و باعث افتخار جلوه می دهد.
♦️در این مسیر، ما پژوهش هاوفعالیت های کوچک ولی مهم که در جایگاه واقعی کشور تعریف شده اند وپایبندی به اخلاق علمی را به دنبال دارند، کوچک وبی اهمیت می بینیم چراکه این ها را در مرز های علم نمی بینیم اما باید گفت که از قضا راه پژوهش های بااهمیت وجدی لبه ی علم وهمکاری های مهم بین المللی علمی وپژوهشی نیز از همین قدم های کوچک وفراهم آوردن زیرساخت ها و جبران فاصله باجهان می گذرد.
♦️امیدوارم که از این سطور برداشت نشده باشد که صاحب این قلم با پژوهش در مرز های علم یاهمکاری بین المللی مخالف است.ولی باید پذیرفت که پرداخت پول وکارآموزی ومقاله سازی همکاری بین المللی علمی نیست.در کشور ما دانشمندان بزرگی وجود دارند که در مرز های علم پژوهش می کنند و باعث افتخار کشور ماهستند وآنان نیز بی مدد فرهنگ بدان جا نرسیده اند اما باید بپذیریم که همه ی پژوهشگران در مرز علم نیستند وهمه ی پژوهش ها هم پژوهش های مرزی نیستند.پس دانشگاهیان و دانشمندانی که بامسائل علم خود آشنایی دارند،مسائل خاص پژوهش خود را باید از فضا و زیست بوم علمی وفناوری خود بگیرند که بامردم وجامعه سرکار دارد و این زیست بوم،همان زیست بوم فرهنگ واخلاق است.به عبارت دیگر ،آنان باید به واسطه یی که علم را بازندگی پیوند دهد،نزدیک شوند.این واسطه همان فرهنگ واخلاق است که صورت بخش تعادل وهماهنگی در جامعه می شود.اصلا شان دانشگاه صورت بخشی نظام جامعه وزندگیست، پس دانشگاه یک وجود فرهنگی است.(داوری اردکانی،رضا:۱۳۹۶،اکنون وآینده ی ما-انتشارات نقدفرهنگ،ص۵۲-۵۳)
♦️اما چه کنیم که با گرفتاری به پارانویای علمی،دانشگاه را توان انجام این وظیفه نیست.
#فصل_دوم_گرانش
#بزودی
https://t.me/GRAVITY_TVshow
هدایت شده از برنامه رصدخانه
.
.
.
#سخن_سردبیر
#پرونده_نخبگان_در_افق_ایران
اولین پرونده یی که همراه شما تجربه خواهیم کرد، پرونده ی "نخبگان در افق ایران" خواهد بود.از آن جهت که لزوما قسمت های پرونده های ما در پی هم پخش نمی شوند، تلاش می کنیم تا این پرونده ها و طرح بحث اساسی هرکدام از آنها را قبل از پخش قسمت اولشان باشما مطرح کنیم.
اولین نکته یی که با کلمه ی نخبه به ذهن می رسد، ابهام داشتن آن است.ما واقعا نمی دانیم که چه کسی نخبه است.البته بنیاد ملی نخبگان تعاریف و اعضای خود را دارد اما وقتی مثلا به جوامع دیگر نگاه می کنیم جامعه یا طبقه ی نخبگانی(elite) جایگاه و کارکرد خاصی دارد و اولا قابل تمایز است و ثانیا اینهمه عضو ندارد و اعضای آن به جای ثبت نام و احراز صلاحیت، موقعیت و نقش خود را بدست می آورند.اصلا عوض شدن چندباره ی آیین نامه ی بنیاد ملی نخبگان و تعریف آنان از نخبه نشان از ابهام این بنیاد و همه ی ما از تعریف نخبگان است.
مهم تر از مبهم بودن تعریف اینکه ما اصلا نمی دانیم با نخبگان چه کار داریم و آن ها نیز از اینکه چرا از جامعه جداشده اند و این دسته بندی چه اثری در فعالیت آنان دارد کم تر خبر دارند.این مسئله البته با اینکه ساده می نماید و می توان با پاسخ های زودبازده از آن خلاص شد، یک مسئله ی تاریخی است و ما اولین کسانی نیستیم که درگیر این ابهامات شده ایم.
به هر تقدیر این پرونده با سه سوال اساسی طراحی شده است:
۱-نخبه کیست و چگونه در افق کشور نقشی معنی دار ایفا می کند؟
۲-چگونه می توان از ظرفیت و استعداد نخبگان در کشور استفاده کرد و نقش سیاستمدار و سیاست گذار چیست؟
۳-هر استعداد و توانایی با مسئولیتی همراه است.مسئولیت نخبگان چیست و یک نخبه چگونه با ایستادگی موانع توسعه ی کشور را برطرف می کند و چشم انداز پایداری و جوانمردی او چیست؟
همراه با شما پیگیر پاسخ به این مسائل هستیم و البته در دوقسمت رسانه یی پاسخی قطعی نخواهیم یافت ولی تلاش می کنیم تا در پایان کار، مسئله ی ما، مسئله ی شما هم باشد.
#بزودی
کانال تلگرامی چاووش:
https://t.me/chavoosh_tv4
ایتای رصدخانه:
https://eitaa.com/rasadkhaneir
سامانه پیامکی: 3000043
📍اینستاگرام:
Instagram.com/Chavoosh.tv4
🔗لینک آرشیو برنامه:
https://tv4.ir/Program/387971