#شهر_خدا5️⃣ #ماه_رمضان ✍جایگاه افراد و مرتبه آدم ها در مهمانی تغییر می کند. بی آنکه از احترام بزرگان کاسته شود، کوچکترها هم شرافت و رفعت مقام پیدا می کنند. همه به هم نزدیک می شوند و مهمان با میزبان به هر فاصله ای که باشند احساس قرابت می کند. اساس «مهمان»، خود عنوان مستقلی است که به هر کس داده شود محترم می شود و در کنار عناوینی مانند برادر، دوست، فامیل و ... از کرامت خاصی برخوردار است. مهمان اگر در ضیافت زحمتی بکشد، تشکری مضاعف دریافت می کند و اگر استراحت هم بکند، باز از قدرش کم نمی شود. در مقابل، میزبان از او چشم داشت تقدیر ندارد و در جریان پذیرایی تنها به فکر بهره برداری مهمانان است تا برداشت های خودش. از لبخند مهمان خرسند می شود و مدام از سیرابی و لبریزی او سوال می کند. شهر خدا؛ علیرضا پناهیان، ص33 و 34. #متن #استادپناهیان 🔺سخن سدید @sokhanesadid