سیره‌ی دریادلان برای افطار به اتفاق همه‌ی اعضای خانواده به منزل خاله سودابه دعوت شده بودیم. بعد از صرف افطاری، هر کسی از دغدغه‌های روزمره زندگی‌اش صحبت می‌کرد. ناگهان، پسر‌دایی با صدای هولناک گفت: من که امسال رأی نمی‌دهم. دلار هر روز یک قیمتی، وسائل نقلیه هر روز یک قیمتی...مردم از این وضع خسته‌اند. یک دفعه یک همهمه‌ی عجیبی در سالن پیچید. لحظاتی بعد خاله سودابه با صدای نازکش گفت: اما من رأی می‌دهم به دلیل این که خجالت می‌کشم از آن شهید دست بسته‌ای که زنده زنده دفنش کردند، به خاطر احساس مسئولیت دینی و اجتماعی‌ که بر عهده داشت. یک خاطره‌ای ازهمسرم به ذهنم رسید که می‌خواهم برا‌ی‌تان تعریف کنم؟ ثانیه‌‌هایی، سکوتی بر فضا حاکم شد و نفس‌ها در گلوها حبس شد و منتظر صحبت‌های خاله سودابه، همه‌ منتظر شنیدن صحبت‌های او بودند تا بببیند چه خواهد گفت. خاله سکوت را دوباره شکست و گفت: آن روزها اسماعیل تازه از سوریه برگشته بود. كنار دوستان می‌نشست و با آنها به تجزیه و تحلیل انتخابات می‌پرداخت. به دوستانش می‌گفت با تحقیق و مطالعه و با بصیرت باید جلو برویم، باید گزینه‌ای را انتخاب کنیم تا شرمنده شهدا نشویم. صبح تا شب می‌دوید این طرف و آن طرف و یک هدف را دنبال می‌کرد، و آن حضور حداکثری مردم پای صندوق‌های رأی بود. نصفه‌های شب می‌آمد دنبالمان كه برویم پلاكاردها رو نصب كنیم. با آن همه ضدانقلابی كه داخل خیابان‌های سنندج ریخته بود، می‌ترسیدم، اما خجالت می‌كشیدم بگویم نه. می‌گفت: مردم صبح كه از خانه‌هایشان بیرون می‌آیند با دیدن این تابلوها بیشتر با نظام و امام آشنا می‌شوند. کلامش تنها یک کلمه بود ولایت، ولایت، ولایت. در انتخابات مجلس، شوراها، خبرگان‌رهبری، ریاست جمهوری، كسی‌ كه ولایت پذیری بیشتری داشت انتخاب اسماعیل بود. فرزندان عززیزم الان با اوضاع رسانه و دشمنان داخلی و خارجی بیشتر باید هوشیار باشیم، تا زرق و برق دنیا ما را فریب ندهد و در دام تبلیغات دشمنان اسلام نیفتیم. مهم نیست به چه کسی رأی می‌دهیم مهم حضور حداکثری ما در انتخابات است زیرا آبرو و عزت ملی ما مهم است. ناگهان سجاد از آن طرف حیاط گفت: من رأی می‌دهم برای تغییر دولت و تفکر حاکم بر قوه‌ی مجریه تا درسرنوشت کشورم سهیم باشم. #سیره_شهداء #انتخاب_شهدائی #ولایت_پذیری #یادداشت‌چهاردهم #رمضان_1400 @solalehakhlaghi