زیبایی یا تجمل ؟ «زيبايي» چيزي است که هر روحي آن را مي طلبد و نسبت به آن علاقه نشان مي دهد و هرگز زندگي بدون حضور زيبايي ها ادامه پيدا نمي کند. و نه تنها بشر زيبايي هاي معنوي را مي طلبد بلکه به زيبايي هاي مادي نيز نياز دارد، حال چه اين زيبايي در فرش زير پايش باشد و چه در لباس و ظرفي که از آن استفاده مي کند. زيبايي ها شوق ادامه راه را صد چندان مي نمايد و همواره انسان را نسبت به اهدافي که دنبال مي کند در نشاط و سُرور نگه مي دارد. انحراف در استفاده از زيبايي ها وقتي پيش مي آيد که انسان از هدف اصلي باز بماند و خود را مشغول زيبايي هاي اسباب و وسايل کند. در حالي که بنا بود اسباب و وسايل زندگي زيبا باشند تا رغبت استفاده از آن ها براي ادامه زندگي به سوي اهداف عاليه راحت تر انجام گيرد. تفاوت زيبايي و تجمّل در نوع نگاه به زندگي است، اگر کسي در زندگي خود به هدف هاي عالي و معنوي فکر کرد و براي ادامه راه سعي کرد زيبايي ها را وارد زندگي کند، چنين کسي گرفتار تجمل نمي شود، چون در نگاه به زيبايي‌ها شوق ادامه راه در او تشديد مي شود، ولي اگر کسي براي خود اهداف عاليه‌ي معنوي ترسيم نکرد، تماماً مشغول زيبايي‌هاي وسايلِ زندگي مي شود، بدون آن که به ماوراء آن ها نظر دوخته باشد، اينجاست که زيبايي‌ها در جلوه تجمل خودنمائي مي کنند و پاي فخر و خودنمايي به ميان مي‌آيد. زيبايي‌ها در ذات خود جلوه جسماني روحانيتي هستند که ماوراء عالم ماده جاري و ساري است و لذا با نظر به صورت جسماني زيبايي‌ها متذکر باطنِ روحاني آنها خواهيد شد. اين است که هنرمندان واقعي ابتدا با عالم قدس و معنا آشنا مي‌شوند و سپس صورت نمايش آن عالم را در آثار هنري خود منعکس مي کنند، تا انسانها با رويارويي با آثار هنري در عالم ماده، متذکر عالم معنا باشند. آنهايي که به عالم قدس و معنا مرتبط ندارند نمي‌توانند در زندگي خود از وسيله اي استفاده کنند که حجاب عالم معنا شود، حتي ساده‌ترين وسايل زندگي را طوري طراحي مي کنند که عامل سير به عالم معنا گردد. به همين جهت ملاحظه مي‌کنيد آنچه امروز در موزه‌ها به عنوان آثار گرانقيمتِ هنري نگه‌داري مي‌شود وسايل زندگي گذشتگان بوده است. اين کاسه سفالين يا آن کوزه آب با اين همه نقش‌هاي هماهنگ، کاسه و کوزه اي بوده که گذشتگان به عنوان وسايل زندگي از آن استفاده مي کردند، ولي آن نوع زندگي که زمين را به آسمان متصل مي کرد. آن ها سعي فراواني به کار مي بردند تا فضاي خانه آن ها فضاي زندگي باشد و نه خوابگاهي که نتوان در آن زندگي کرد. انواع سليقه‌ها در رابطه با نسبت اتاق ها و حياط خانه و پنجره‌ها همه حکايت از آن دارد که براي زندگي معنوي بايد زيبايي‌ها را وارد زندگي مادي کرد. #گزینش‌تکنولوژی‌(ازدریچه‌ی‌توحیدی) #سبک‌زندگی @solalehakhlaghi