یک سبد محبت🌸🍃 یک دنیـا عـشق یک کوه دوستی🌸🍃 یک آسمان ستاره یک جـهان زیبـایی🌸🍃 یک عالم خوشبختی یک دامـن نیـک نـامی 🌸🍃 و یک عمر سـرفـرازی از خداوند براتون خواهانم🌸🍃 سه شنبه تـون سرشـاراز مـوفقیت🌸🍃 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

ديالوگی از خسرو شكيبايی حسام با دزدی نه اين دنيات درست ميشه نه اون دنیا روزی روزگاری #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

صبح 22 خرداد #رادیو_مرسی کلی حال خوب و انرژی تقدیم لحظاتتون😍❤️ •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_دویستوشصتوشش فقر و اعتیاد دست به دست هم دادند و از مرد بیچاره موجودی ضعیف ساخته بودند، تا محبوبه همه ی دق و دلی هایش را سرش خالی کند.وحالا غریبانه توی خانه خودش سوخت و مرد و تمام شد.تنها کسی که بابت مرگ این َمرد از اعماق وجودش گریه می کرد ناهید بود.پدر مهربانش با وجود فقر و اعتیاد اما باز هم دوست داشتنی بود.همیشه به او محبت می کرد و در حد توانش هیچ چیز برایش کم نمی گذاشت.از محبوبه خبری نبود.او را پیدا نمی کردند و ناهید میان گریه هایش امیدوار شده بود که شاید مادرش اصلا در خانه نبوده تازه داشت با بارقه های امید که در قلبش می نشست جان می گرفت که صدایی از ان سمت خانه فریاد زداینجاست،اینجاست. یکی اینجاست.ناهید اینبار دیگر طاقت نیاورد و به سمت خانه دوید.اگر مادرش هم سوخته و از بین رفته باشد او حتما میمرد.دو مرد محبوبه را از خانه بیرون کشیدند و توی حیاط آوردند.یک مرد هم دم در خانه ایستاده بود و مانع ورود هر کسی حتی ناهید میشداز دور مادرش را دید که لباس هایش سوخته اما جیزی از صورتش مشخص نبود.پزشک اورژانس جلو آمد و نبضش را گرفت و سریع گفت زنده اس.چشمان ناهید از خوشحالی به اشک نشست.مادرش زنده بود. محبوبه را فی الفور به اورژانس انتقال دادند. تا برای زنده ماندنش تلاش کنند. ×× آیلار آخرین ظرف مربا را هم داخل سینی گذاشت.به سینی بزرگ و خوش رنگ و لعاب صبحانه نگاه کردو به عاطفه گفت همه چی اماده اس بریم؟عاطفه سینی را بلند کرد و گفت: آره دیگه حتما تا الان بیدار شدن.فرشته هم در بردن صبحانه عروس و داماد کمکشان کرد.سه نفری راهی طبقه بالا شدند.در که زدند بانو در را برایشان گشود.تازه از حمام بیرون آمده و آب از موهای رنگ شده اش چکه می کرد.صورت زیبایش با موها و ابروهای رنگ شده بیشتر شبیه زنان متاهل شده بود.سلام بلند بالایشان با جواب خجالت زده ی بانو روبه رو شد و صورت سرخ شده زن جوان خجالتش را بیشتر نمایان کرد.عاطفه با ذوق گفت صبحت بخیر عروس خانوم. الهی قربونت برم دیشب مثل یک تیکه ماه شده بودی.بانو لبخند زد و موهای خیس ریخته توی صورتش را کنار زد و گفت خدا نکنه دختر، بفرمایید داخل.هر سه وارد شدند و بانو در را پشت سرشان بست.یکراست به سمت آشپزخانه رفتند و صبحانه را روی میز گذاشتند.آیلار به خواهر دوست داشتنی اش نگاه کرد.چشمانش در خانه اش چرخی زد و کیف کرد از حال خوب این روزهای خواهرش.نگاهش به سمت دو خواهرش که میز را می چیدند رفت و پرسید بچه ها کمک نمی خواین؟آیلار گفت نه بانو جان. برو لباس عوض کن بیا.عاطفه هم گفت شهرام رو هم بیدار کن.آیلار توی آشپزخانه، منزل بانو و شهرام سرگرم کمک کردن به عاطفه بود که صدای مازار از طبقه پایین به گوشش رسید.پایین پله ها ایستاده بود و نام او را می خواند.از خانه خارج شد و از بالای پله ها نگاهش کرد و پایین پله ها او را دید.پایین آمد و درحال پایین آمدن از پله ها، پاسخ مازار را دادجانم؟به آخرین پله رسید.مازار هم نزدیکش ایستاد. شاداب و سر حال و قبراق سر توی صورتش خم کرد و گفت جونت بی بلا، جون دلم.مازار فاصله گفت برو آماده شو زودتر بریم. خونه هنوز خیلی کار داره.آیلار به سوی اتاق گام برداشت و گفت باشه زود لباس می پوشم بریم.مازار لباس امروز آماده میشه. زنگ زدن گفتن درستش کردن باید بریم بگیریم مازار سر تکان داد باشه خیالت راحت.تعدادی مهمان ها که ساکن شیراز نبودند .در منزل خانوم جون مانده بودند و بابت همین خانه شلوغ بود.هر کس هم مشغول کاری. عده ای تازه بیدار شده و صبحانه می خوردند.چند نفر آماده میشدند تا برای شیراز گردی بیرون بروند.چند نفر هم در کارها کمک می کردند. بوی کاچی هم که کل خانه را برداشته بود.خانون جون و شهربانو مقدار زیادی کاچی درست کرده بودند چون باید علاوه بر عروس و داماد، از مهمان ها هم با کاچی پذیرایی می کردندآیلار لباس پوشید و از اتاق خارج شد.از همه خداحافظی کردند و به حیاط رفتند.شهربانو هم دنبالشان وارد حیاط شد و صدایشان کرد.ظرفی را مقابلشان گرفت و گفت براتون کاچی گذاشتم. بخورید نوش جونتون.مازار در ظرف را برداشت عطر زعفران و ادویه زیر بینی اش پیچید.به کاچی پر مغز توی ظرف نگاه کرد و گفت دستت درد نکنه عمه زحمت کشیدی.شهربانو لبخند زدنوش جونتون قربونت برم.به آیلار نگاه کرد و گفت می بینی که عزیزم اینجا پر از مهمونه ما نمی تونیم بیاییم اون وری. ولی اگر کارتون زیاده زنگ بزن هاله و هلیا رو بفرستم کمک.آیلار چشم بر هم زد وگفت شما که خیلی زحمت کشیدین.دستتون درد نکنه اگه دیدیم طول کشید چشم بهتون خبر میدیم.شهربانو دستش را نوازش گونه بر کمر آیلار کشید وگفت کاری نکردم عزیزم. برید به سلامت.مازار و آیلار که خداحافظی کردند و خارج شدند. او هم رفت تا به باقی کارهایش برسد. ادامه ساعت ۱۶ عصر •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#آشپزی_روستایی #اسکموی_خانگی مواد لازم : ✅ آلوچه قرمز ✅ آلوچه سبز ✅ آلبالو ✅ نمک ✅ نبات ✅ گلپر بریم که بسازیمش.😋 •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

🎶 نام آهنگ: بهونه 🗣 نام خواننده: شهرام صولتی #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سریال_ایرانی #زیر_آسمان_شهر #قسمت_پنجاهوپنج بخش اول •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سریال_ایرانی #زیر_آسمان_شهر #قسمت_پنجاهوپنج بخش دوم •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

اگر گفتید این چیه و کاربردش چی بوده؟اگر فهمیدی یعنی خیلی باهوشی😊 #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_دویستوشصتوهفت توی خانه کارهایشان زیاد بود.وفقط یک روز وقت داشتند.آپارتمانشان زیاد بزرگ نبود.یک آپارتمان دو خوابه معمولی سالن خوبی داشت که سمت راست آشپزخانه و سمت چپ هم دو اتاق خواب قرار داشتند.نزدیک در ورودی حمام و دستشویی بود.دوست داشتنی ترین قسمت خانه برای آیلار پنجره بزرگ سرتاسری بود که با پرده سفید و فیروزه ای زیبایی آراسته اش کردند.رنگ فیروزه ای مبل ها را هم مازار انتخاب کرد.دوست داشت در خانه از رنگ های ملایم استفاده کنند.اعتقادش این بود که این گونه رنگ ها آرامش بیشتری دارند.آیلار استند بزرگ و زیبایش را که اتفاقی در یک گلخانه دیده و خریده بود راکنار پنجره دوست داشتنی اش گذاشته بود و از همان اول هم چندگلدان ، گل آفتاب دوست مثل حسن یوسف و چشم آهو خرید و روی استندش گذاشت.سالن را قبل از قسمت های دیگر خانه چیدندوقتی از آشفتگی و نامنظمی اتاق ها و آشپزخانه خسته می شدند به آنجا پناه می آوردند.یک فنجان چای می نوشیدند و دوباره مشغول کار می شدند و از آنجایی که مراسم عروسی بانو وشهرام هم در گیرشان کرده بود کار چیدن خانه خودشان خیلی کند پیش رفت.حالا یک روز مانده به عروسیشان ته مانده کارها را انجام می دادند. **** ناهید یکسره طول و عرض بیمارستان را طی می کرد.احتمالا برای بار هزارم تا انتهای سالن رفت و دوباره برگشت.آرام و قرار نداشت نمی دانست برای داغ پدرش گریه و شیون کند یا برای حال و روز مادرش که کم از مردگان نداشت.صورت و موهای سوخته مادرش یک لحظه از مقابل چشمانش دور نمیشداگر او را از خانه و اتاق خودش بیرون نیاورده بودند هرگز باور نمی کرد این زن سوخته و آش و لاش شده همان مادر خودش باشد.مثل مرغ سر کنده بال بال میزد تا دکتر هر چه زودتر از اتاق خارج شود و حال مادرش را شرح دهد.زنی که او دید تفاوت چندانی با مردگان نداشت.پس از انتظار زیادی که برای او به اندازه سالها طول کشید دکتر بیرون آمد.پاهایش بر خلاف همین چند لحظه پیش که تند تند کل بیمارستان را قدم رو می رفتند توان جلورفتن نداشتند.همانجا ایستاده بود و علیرضا سوال او را پرسیدحالشون چطوره خانوم دکتر؟دکتر خیلی صریح و بدون پرده پوشی شروع کرد به حرف زدن حالشون خیلی خوب نیست. درصد سوختگی بالاست. ریه اش بخاطر دود زیاد آسیب دیده. پوست بالا تنه و صورتش آسیب شدید دیده....اول باید صبر کنیم ببینیم زنده می مونه یا نه؟ بعدش درباره مشکلاتش باهاتون حرف میزنم. با این حجم از سوختگی بهتره خودتون رو برای هر اتفاقی آماده کنید که متاسفانه شاید مرگ جزء اتفاقات خوبش باشه. چون که ..ناهید دیگر حرفهایش را نمی شنید.نگاهش به لبهای دکتر که از دور ژل ترزیق کردنشان را فریاد می زد دوخته بود.می دید لبهای بزرگش تکان می خورد اما حرفهایش را نمی فهمید.همایون هم پا به پای ناهید و علیرضا حرفهای دکتر را شنید.خلاصه مطلب اینکه حال خواهرش خیلی خراب بود. تصمیم گرفت به محمود خبر دهد.هم مرگ شوهر خواهرشان را و هم حال و روز بد محبوبه را. باید خودش را می رساند.سه روز پیش محمود زنگ زد و شماره آپارتمان مازار را داده بود.محمود و جمیله در آپارتمان مازار ساکن شده بودند و جمیله داشت امید را توی حمام می شست.وقتی که از حمام بیرون آمد و امید حوله پوش را کنار شوفاژ نشاند تا گرم شود چشمش به صورت رنگ پریده شوهرش افتاد.این روزها با سلام و صلوات با شوهرش حرف میزد مبادا روی دنده لج بیفتد و نگذارد برای عروسی پسرش بماند و این همه راه آمده را برگردد.کنارش نشست و خیره به صورت کبود شده اش با ملایمت پرسید آقا محمود خوبی؟طوری شده؟ تلفن کی بود؟انگار محمود منتظر همین جمله بود که زد زیر گریه. جمیله وحشت زده نگاهش کرد.می دانست خبر بدی شنیده. حول و ولا به جانش افتاده بود.هراسان پرسید خوب بگو چی شده؟ دل توی دلم نیست.محمود میان گریه بریده بریده تعریف کردخونه محبوبه آتیش گرفته،شوهرش مرده و خودش هم حالش خیلی.خیلی بده جمیله محکم روی صورت خودش کوبید. طوری که جای انگشتهایش روی صورتش ماند.دست و پایش می لرزید اما به سوی آشپزخانه رفت و برای شوهرش با دستانی لرزان یک لیوان آب آورد.محمود بعد از اینکه کمی آب نوشید از جایش بلند شد و گفت: پاشو جمع کن بریم.جمیله منتظر این جمله بود. سرجایش ایستاد و با نگرانی پرسیدکجا بریم؟محمود پاسخ داد الان باید کجا باشیم؟ معلومه دیگه باغ چشمه.جمیله با وجود حال بد محمود و ترس افتاده به جان خودش اینبار کوتاه نیامد.برق چشمان مازار وقتی که او را در شیراز دید یک لحظه از یادش نمی رفت پس با جراتی ترکیب شده با ترس گفت ما الان باید کنار بچه هامون باشیم. فرداشب عروسیشونه بهمون احتیاج دارن.محمودغریدشوهرخواهر من ُمرده،خواهرم داره با مرگ دست و پنجه نرم می کنه تو به فکر عروسی بَچّتی؟ ادامه دارد... •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #چشمان_زغالی #قسمت_دویستوشصتوهشت جمیله جسارت بیشتری به خرج دادو گفت من به فکر عروسی بچه هامون هستم. رفتن تو نه شوهر خواهرت رو زنده می کنه نه محبوبه رو شفا میده. اما مطرح کردن این خبر عروسی بچه هامون رو خراب می کنه. شبی که سالها براش آرزو داشتن و نقشه کشیدن. میدونم سخته ولی تو رو خدا محمود صبر کن فردا شب بگذره بعد خبر بده چی شده. بخدا آیلار و مازار گناه دارن. بیا اینبار به جای اینکه نگران حرف و سخن مردم باشی فقط به حال بچه هامون فکر کن. اگه بدونی چطوری برای فرداشب دوندگی می کنن.... *** ریحانه و منصور برای کمک به آپارتمان آیلار و مازار آمده بودند.عاطفه و رضا و شعله هم خانه خانوم جون مانده بودند تا در رسیدگی به مهمان ها کمک حال باشند.آیلار بعد از این که با کمک ریحانه کارهای آشپزخانه را انجام داد.یک سینی چای ریخت و منصور را که در حمام مشغول عوض کردن دوش بود صدا کرد.مازار هم تازه از نصب پرده اتاق خواب فارغ شد و بیرون آمد.دور هم برای صرف چای نشستند مازار پرسید بچه ها برای نهار چی سفارش بدم؟منصور با آستین های نم دارش دست دراز کرد و یک لیوان چای برداشت وگفت نمیدونم فرقی نمی کنه.مازار به همسرش نگاه کرد و پرسید چی بگیرم؟آیلار دستش را دور لیوان حلقه کرد و گفت این چند روزه بخاطر عروسی همش برنج خوردیم. بنظر من پیتزا خوبه. تو نظرت چیه ریحانه؟ریحانه یک شیرینی از داخل ظرف مقابلش برداشت وگفت بنظر منم خوبه مازار از جا بلند شد و گفت پس زنگ میزنم پیتزا بیارن.آیلار گفت یک زنگ به بابا بزن اگه نزدیکه برای اونم سفارش بده.مازار تلفن را برداشت و پرسیدهنوز نیومده؟آیلار پاسخ دادنه.گفت میرم یک سر به شرکت میزنم میام، فکر کنم کارش طول کشید.همان لحظه ماشین مهران توی کوچه پیچید.در کمال تعجب محمود و جمیله را دید که دم در خانه ایستاده اند.چهره هر دویشان در هم بود.جمیله آشفته ومضطرب و محمود غمگین به نظرمی رسید.توقع دیدنشان را نداشت.پیاده شد و به سمتشان رفت.با محمود سلام و علیک کرد و برای سلام و احوال پرسی به جمیله به جای نگاه کردن به او، صورت زیبای امید را خیره شد.حساسیت های محمود را می شناخت.نگاهش به صورت امید کمی، البته فقط کمی حسرت داشت.کلید انداخت در را باز کرد و گفت بفرمایید داخل. خوش آمدین.محمود همان اول کار رفت سر اصل مطلب اومدم درباره یک موضوع مهم صحبت کنم. وگرنه مزاحمتون نمی شدیم.مهران کنار ایستاد تا محمود و جمیله وارد شوند و گفت مراحمید. ان شاءالله که خیره.خودش هم پشت سر آنها وارد خانه شد.محمود آمده بود تا درباره مرگ شوهر خواهرش حرف بزند.توی راه پله بودند و مهران داشت توضیح می دادبفرمایید بچه ها بالا هستن.محمود با صورت در هم گفت میخوام اول با خودتون حرف بزنم.جمیله ملتمسانه به شوهرش نگاه کرد.حرفهایش در خانه که موثر واقع نشد.تمام مسیر را هم حرف زد که چکار به عروسی بچه ها دارد؟اگر عروسی آیلار و مازار کنسل شود چه سودی برای او دارد؟یا عروسی نگرفتن این دو جوان دم مسیحایی می شود و آن زنک شیطان صفت، دوبه همزن، ناحق گو را شفای عاجل می دهد؟محمود یادش رفته همین خواهرش بود که بر طبل بی آبرویی دو خانواده کوبید.خلاصه گفت و گفت و گفت تا رسیدند.مهران که از رفتار جمیله و محمود فهمیده بود اتفاقی افتاده سر تکان داد و گفت: در خدمتم.از پله ها بالا رفتند ودم در آپارتمان مهران ایستادند او کلید را از توی کیفش بیرون آورد و قفل در را باز کرد و تا خواست به داخل تعارفشان کند صدای خنده بلند آیلار در خانه پیچید.چون دِر آپارتمانشان باز بود به گوش آنها هم رسید.محمود به صدای خوش آهنگ خنده دخترش گوش داد. یادش نمی آمد آیلار کی این گونه خندیده.کی صدای خنده پر شور دختر کوچکش را شنیده. فقط می دانست حس خوبی از خنده آیلار گرفت.حسی مثل قرار دادن پاهایش در جوی آب خنک، وسط یک روز گرم تابستانی بعد کار حسابی در مزرعه.با شنیدن خنده شیرین دخترکش یاد بازی های او در حیاط خانه افتاد. یا وقتی که درحیاط می دوید و یا سوار تاب میشد و صدای خنده های بلندش کل حیاط را بر می داشت.با یادآوری خاطرات کودکی دخترکش حس های پدرانه اش به جوش و خروش افتادند.صدای آیلار از دم در آپارتمانش به گوش رسیدباباجون اومدی؟خودش هم در آستانه در ظاهر شد.نگاه آیلار به پایان پله روی پدر شوهرش، پدرش و جمیله بود که مقابل در آپارتمان مهران ایستاده بودند خیره ماند.غافلگیر شد.و چشمان آنها به بالای پله و آیلار که در آستانه در متعجب نگاهشان می کرد.دخترک بالاخره تعجبش را پنهان کرد و پایین رفت و سلام داد.رو به محمود و جمیله که برای بار اول بود به آن خانه پا می گذاشتند نگاه کرد و گفت چیزی شده؟ اینجا چیکار می کنیدجمیله پیش دستی کرد. قبل از اینکه محمود حرفی بزند لبخندی بر صورت نشاند و گفت اومدیم به بچه هامون سر بزنیم. ادامه ساعت‌ ۲۱ شب •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f

عزیزی میگفت اونوقتا تو هر خونه ای روی طاقچه ش یکی از این عکسای دسته جمعی تو مشهد وجود داشت حالا که دیگه نه طاقچه ای تو خونه ها هست و نه قاب عکسی... #نوستالژی •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2634219768C9798f0ca3f