#نقد_وهابیت #قسم_بغیر_الله #سیره_نبوی 🔷سؤال: آیا قسم خوردن به غیر خداوند حرام و موجب شرک می شود؟ ✍🏻وهابیان قسم به خدا یا صفات خداوند را قبول داشته و قسم به غیر خداوند را جایز نمی دانند. ابن باز در این خصوص می نویسد: «لا يجوز الحلف بغير الله كائنا من كان لا بالنبي ولا بغيره،… والمقصود أن الواجب الحلف بالله وحده، ولا يجوز الحلف بالنبي ولا بغير النبي ولا بالأمانة ولا بالكعبة ولا بغير ذلك»{1} جایز نیست بر غیر خداوند قسم خورد چه آن شخص نبی باشد یا غیره نبی باشد… 🔷پاسخ : 👈 در صورتی قسم به خداوند موجب شرک می شود که قسم به نیت الوهیت و ربوبیت باشد در غیر این صورت ایرادی ندارد بلکه مشروعیت داشته و حرمت نیز ندارد. اعتقاد به تصرف شخص ملحوف (قسم به آن خورده شده) نیز در صورتی که شخص این اعتقاد را داشته باشد که تصرف او به اذن الهی می باشد، این موجب شرک نمی شود. که نمونه قرآنی نیز جریان آصف بن برخیا می باشد. در روایات فراوان از پیامبر (صلی الله علیه وآله) نقل شده است که بر غیر خداوند قسم می خوردند. از اهل بیت (علیهم السلام) و صحابه نیز در تایید قسم بر غیر خداوند موارد فراوانی نقل شده است که مشروعیت قسم را ثابت می کند. ⬅️ مشروعیت قسم بر غیر خدا در سیره نبوی به عنوان مثال : گذشته از قسم های فراوانی که در قرآن وجود دارد، و دلالت بر مشروعیت قسم خوردن بر غیر خدا{2} می کند، موارد فراوانی از سیره نبوی نیز نقل شده است که حضرت به غیر خدا قسم خورده است . شخصی از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تقاضا کرد اصول معارف دین را برای او تبیین کند. حضرت چنین کرد .آن مرد عرب آن را شنید و رفت بعد حضرت فرمودند: «أَفْلَحَ، وَأَبِيهِ إِنْ صَدَقَ، أَوْ دَخَلَ الْجَنَّةَ وَأَبِيهِ إِنْ صَدَقَ»{3}. اگر به آنچه گفتم عمل کند، به جان پدرش سوگند که رستگار مى‌شود و داخل بهشت مى‌گردد. شبیه به همین روایت در مسند احمد نیز نقل شده است که حضرت فرمودند: «فَلَعَمْرِى لأَنْ تَكَلَّمَ بِمَعْرُوفٍ وَتَنْهَى عن مُنْكَرٍ خَيْرٌ من ان تَسْكُتَ»{4}؛ به جان خودم قسم، اگر به معروف سخن بگویی و از منکرات نهی کنی، بهتر از این است که سکوت کنی. 🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳🕳 📚 1ـ ابن باز، عبد العزیز، مجموع فتاوى ابن باز، ج۲۳، ص ۱۰۴. 📖 2ـ سبحانی، جعفر، الوهابية في الميزان، ص ۲۸۳- ۲۸۵، بیروت، دار الصدیق الاکبر، چاپ اول ۱۴۲۷ق. 📚 3ـ نيشابورى، مسلم، صحيح مسلم، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقى، دار إحياء التراث العربى، بيروت، بى تا. ج۱، ص۴۱. 📖 4ـ شیبانی، احمد بن حنبل، مسند أحمد بن حنبل، ج ۵، ص۲۲۴، مصر مؤسسة قرطبة. @sonnatenabavii