«ملائکه» رسولان عشق‌اند که هر لحظه به هر نقطه عالم گسیل می‌شوند. و «شب قدر» عرصه جولان این پرتوهای نورانی است. و «روح» نغمه محبتی است که در فراز و فرود رسولان عشق نواخته می‌گردد. و تو ای دل عزیزم! امشب شاهد این ماجرا باش. چون شبی پذیرای این انوار باش. مگر اندکی از نغمه دوست را بشنوی که می‌گوید: «یحبهم و یحبونه». #ر_س #شب_قدر @sooyesama

مــحــبــت از حــضــرت حــق آزاد شــد. هجده هزار عــالــم بــگــشــت و چــون ڪــســے را آنگونه که شایسته او بود یــاراے پــاســخ او نــبــود، نــاگــزیــر بــه حــضــرت حــق بــازگــشــتــ. #رابــعــه_عــدویــه (تــذڪــرةالــاولــیــاء) #مــحــبــتــ #آفــریــنــشــ @sooyesama

دل عزیزم! آواز پر جبرئیل، اکنون در عالم پیچیده است. پس روزی با جماعت صوفیان بنشین و عقل سرخ را شکوفا کن. عقلی که از سُکر باده وصل گریبان دریده و از خود بیرون جهیده است. و حالا سرخی عشق برجبین پرچینش نقش بسته است. دل عزیزم! اکنون که فضا آکنده از طیران است، تلاش کن اندکی به منطق والای طیر مفتخر گردی. اندکی سکوت کن تا مرغ داعی در گوش هوشت جذبه لاهوت سر دهد. دل عزیزم! بنیان آسمان بهم ریخته و آسمان به زمین سرازیر شده است. سینه بگشا که این بهترین نقشی است که در لوح جانت نقش خواهد بست. اکنون نیازمند آنی که هیچ نکنی. هرچه لازم بود او کرده است. بنشین گوشه‌ای آرام و به آن‌چه در شراشر هستی در جریان است خیره شو. تنها عبادت امشب تو سکوت و سکون است. آرام باش و ببین نغمه‌سرای ساحت عشق چگونه با مغناطیس سرود خویش، ذرات هستی را به تسخیر خویش آورده است. خوب بنگر شاید تو نیز مجذوب این مغناطیس بی‌پایان شده‌ای. شاید... #ر_س #شب_قدر۲ @sooyesama

بیرون جهید از خود کین خود نماد نار است بیرون ز خود چو آیید در انتظار، یار است از آتش آی بیرون ای ذره جگر خون بیرون از این حرارت هستی پر از قرار است آتش تعلق توست ای داده دل، نگهدار دامن ز نار سوزان، کین خانه نگار است خود را برابر حق دیدی به دیده وهم این آتش است ای دوست، این عقرب است و مار است با این گمان باطل، خود را مساز عاطل خود را بریز و برخیز عالم همه قبار است دامن تکان از این خاک، راهی بجو به افلاک ای مرغ حق، حقیقت، در جستجوی یار است با ما مگوی دیگر اسرار عشق حافظ اینک حقیقت اینجاست، آیینه بی‌قرار است #ر_س @sooyesama

بسم الله الرحمن الرحیم با ستایش پرورگار جهان، و درود بر خاتم پیامبران و خاندان پاکیزه ایشان. و با سلام محضر مخاطبان بزرگوار کانال «به سوی سماء». این کانال دارای مطالب معرفتی، اخلاقی و گاهی هنری است. مطالب کانال در دو قالب ارائه می‌گردد: ۱. مطالبی که از بزرگان اهل معنا و اندیش‌مندان وادی معرفت نقل می‌شود. بیش‌تر این مطالب از کانال‌های دیگر گلچین شده و تقدیم می‌گردد. اما دست‌چین و تنظیم آنها از بنده کمترین می‌باشد. از این رو یک روح کلی بر این بخش حاکم است و مطالب با انسجام ویژه‌ای تنظیم می‌شود. ۲. مطالبی که به قلم این بنده فقیر، ارائه می‌گردد که معمولا بی‌نام، یا با نام استعاری «ر_س» تقدیم می‌شود. این‌ها عرفان ادبی است؛ یعنی توصیف زیبای معارف الهیه، در قالب نثر، شعر، داستان و... . حکمای الهی، چنین روشی داشتند که حقایق سنگین معرفتی را در قالب‌های ادبی تنزل داده و به‌گونه‌ای قابل فهم برای عموم، ارائه می‌کردند. شیرینی شعر و نثر ایشان، چنان بود که دل‌ها را به خود جذب می‌نمود و حقایق الهی را (و لو به صورت رمزی و راز آلود) در قلب‌ها تعبیه می‌نمود. اشعار حافظ، مولوی، و شاهنامه فردوسی از این ‌گونه اند. همچنین داستان‌های حِکمی و عرفانی که توسط ابن سینا (سلامان و ابسال) و شیخ اشراق (آواز پر جبرئیل، روزی با جماعت صوفیان) و دیگر حکیمان ارائه شده، در همین راستا قرار می‌گیرد. در حقیقت این روش متخذ از کتاب آسمانی است که با پرداختن به داستان پیامبران، نکات سیر الی الله را بیان می‌دارد؛ «لقد کان فی قصصهم عبرة لاولی الالباب». (یوسف/۱۱۱). بر این اساس، اهل معرفت معتقدند: سرگذشت انبیاء سرنوشت ماست. و هر انسانی که در مسیر الی الله قرار گیرد، با مشکلاتی مانند مشکلات آدم، ابراهیم، عیسی و... علیهم السلام، رویارو خواهد شد. که درمان نسخه او در قصص قرآنی تعبیه شده است. در عرفان ادبی، حقایق معرفتی و سلوکی، به بهترین شکل متصور می‌شود و فطرت انسان را برای تحقیق و تحقّق بدین معارف، ترقیب می‌کند. عرفان ادبی در گرو دانستن حقایق الهیه است، و لزوماً به معنای داشتن آن‌ها نیست. نگارندهٔ عرفان ادبی می‌‌تواند به صرف تحقیق (دانایی) معارف الهی به نگارش ادبی آنها اقدام نماید. شاید جانی منقلب شود و بدین واسطه، توفیق تحقق این معارف به ما نیز دست دهد. البته تحقق (دارایی) این حقایق (چنان‌چه در سعدی و مولوی و... مشاهده می‌شود) طعم و تاثیر دیگری دارد. باتشکر #ر_س #کانال_به_سوی_سما #عرفان_ادبی @sooyesama

دستور آیت‌الله سیدعلی قاضی برای شب ۲۳ رمضان: در نیمه شب دو رکعت نماز گزارده و سپس ۲۲۵ بار در سجده بگوید: «یا طُهرُ یا طاهِرُ یا طَهورُ یا طَیهورُ یا طَیهار». آن‌گاه فرشتگان بر او فرود آیند و او را از وابستگی‌های نابجا و آلودگی‌ها پاکیزه کنند ان شا الله. #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک نکته، نکته ۷۹۲) #علامه_طهرانی (مطلع انوار، ج۲، ص۱۱۴) @sooyesama

لَقَد كَتَبْنَا فىِ الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّلِحُون (انبیاء: ۱۰۵) در زبور پس از یاد خدا نوشتیم: همانا زمین را بندگان شایسته ما ارث می‌برند @sooyesama

فرشتگان از خدا پرسیدند: با این محبتی که به انسان داری، چرا غم را آفریدی؟ خداوند فرمود: غم را برای خودم آفریدم؛ زیرا انسان تا غمگین نشود مرا یاد نمی‌کند. «أنا عند المُنکسرةِ قلوبُهم». @sooyesama

من داستان آن گل سرخم که عاقبت دلسوزی نسیم سرش را به باد داد... #فاضل_نظری @sooyesama

#استاد_فروغی #درد_و_درمان @sooyesama

امام سجاد (ع) در شب بیست و هفتم ماه رمضان، از آغاز تا انجام شب می‌فرمود: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي التَّجَافِيَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الِاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْت (الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۱، ص۴۰۲) @sooyesama

خرم آن روز کز این منزل ویران بروم راحت جان طلبم و از پی جانان بروم... دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم... به هواداری او ذره صفت رقص کنان تا لب چشمه خورشید درخشان بروم... #حافظ @sooyesama

دل عزیزم فرشته پایین می‌آید که تو را بالا برد. هستی، قوای خود را می‌فرستد تا تو را پیدا کنند، بیارایند و به آغوش بی‌نهایت او فرا خوانند. سلطان خواهان توست و تو ای فریده برگزیده، بی‌خبر در خرابات دنیا پرسه می‌زنی. اکنون شب معراج توست. از سرای فریب بگذر و به جایگاه جاوید باز گرد. مرگ را بپذیر که هستی دویی بر نمی‌تابد. #ر_س #تجافی_از_دار_غرور @sooyesama

در تاریخ عرفان اسلامی، یکی از عناوینی که به عرفان می‌دادند تصوّف بود. به عارف نیز صوفی می‌گفتند. صوفی به معنای پشمینه‌پوش است. گاهی در تعبیرهای فارسی، عنوان پشمینه‌پوش آمده است که به همین معنا است. در رسالۀ قشیریّه آمده است که صوفی از صوف می‌آید. صوف یعنی پشم. از قرن سوّم به بعد لفظ صوفی برای عارف مستقرّ شد. بعدها در قرنِ هفتم به بعد کم‌کم این عرفان گاهی با چیزهایی آمیخته شد و آلودگی‌هایی به میان آمد. تا جایی که به این افراد، در خانقاه‌ها با نذرهایی که برایشان می‌کردند، بسیار خوش می‌گذشت. بعدها به دلیل این نقایص، از تعابیر دیگری استفاده شد. مثلاً تعبیرِ عرفان از قرن هفتم در برابرِ تصوّف و عارف در برابر صوفی قرار گرفت. برای این‌که عارف‌نماها از عارفان جدا شوند. لفظِ صوفی در عبارت فوق یعنی همان عارف، نه یعنی دراویشی که در کارشان، أنانیّت هست‌؛ خداخواهی که نیست، دنیاخواهی هست، دُکّان‌داری هست، برخی موقع‌ها شریعت را زیرِ پا می‌گذارند! این‌ها نه. این اصلاً عرفان نیست... #استاد_یزدان‌پناه (لغت_موران) #صوفی #عارف @sooyesama @madresehbagherain

پروردگارا! شب‌های ماه رمضان سپری شد، روزهای ماه رمضان درنوردیده شد و ما نمی‌دانیم که در این روزها و شبهایی که گذشت، چه مقدار توانستیم ظرف وجود خودمان را از رحمت تو، از عنایت تو لبریز کنیم. «إن لَم تَکُن رَضِیتَ مِنّا فَالآنَ فَارضِ مِنّا»؛ پروردگارا! اگر تا این لحظه ما نتوانسته‌ایم رضایت و خشنودی تو را کسب کنیم، درخواست و تمنا می‌کنیم که در همین لحظه رضایت خودت را شامل حال ما بفرما. #مقام_معظم_رهبری (۱۳۸۹/۰۶/۱۴) @sooyesama

نماز شب آخر ماه رمضان، ده رکعت است؛ به صورت پنجْ دو رکعتی با کیفت ذیل: - هر رکعت: حمد + ۱۰ توحید - در رکوع: سبحان ربی العظیم و بحمده + ۱۰ مرتبه تسبیحات اربعه - در سجده: سبحان ربی الاعلی و بحمده + ۱۰ مرتبه تسبیحات اربعه - پس از اتمام نماز: ۱۰۰۰ مرتبه استغفار - سپس به سجده رفته و می‌گوید: یا حی و یا قیوم، یا ذا الجلال و الاکرام، یا رحمن الدنیا و الآخرة و رحیمهما، یا ارحم الراحمین، یا اله الاولین و الآخرین، واغفر لنا ذنوبنا و تقبل منا صلاتنا و صیامنا و قیامنا. (منبع: مفاتیح الجنان) یادآوری: مرحوم میرزا جواد آقا در «المراقبات» تاکید بسیاری بر این نماز داشته و انجام آنرا موجب غفران نمازگذار و همه روزه داران می‌داند. @sooyesama

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم... جامه زهد و ریا کندم و بر تن کردم خرقه پیر خراباتی و هشیار شدم #امام_خمینی @sooyesama

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم فارغ از خود شدم و کوس انا الحق بزدم همچو منصور، خریدار سر دار شدم غم دلدار فکنده است به جانم شرری که به جان آمدم و شهره بازار شدم در میخانه گشایید به رویم شب و روز که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم جامه زهد و ریا کندم، و بر تن کردم خرقه پیر خراباتی و هشیار شدم واعظ شهر که از پند خود آزارم داد از دم رند می آلوده مددکار شدم بگذارید که از بتکده یادی بکنم من که با دست بت میکده بیدار شدم #امام_خمینی @sooyesama

بوعلی در مقامات‌العارفین اشارات، در مورد عارف می‌گوید: حشٌّ بشٌّ بَسّامٌ وَ هُوَ شُجاعٌ؛ وَ کَیفَ لا وَ هُوَ بِمُعزَلٍ عَنْ تَقیَّهِ المَوت. عارف از موت تقیّه‌ای ندارد. خصوصیّت بارز امام رضوان الله علیه این بود که از مرگ نمی‌ترسید؛ چون مرگ ارادی را تجربه کرده بود. وقتی مرگ ارادی را تجربه کرده بود، وقتی که ترس از مرگ نباشد، انسان چیزی کم نمی‌آورد و بقیه مسائل برای او حلّ است. از این رو در مورد تبعیدشان بعد از واقعه ۱۵ خرداد می‌فرمودند: این ها می‌ترسیدند، من نمی‌ترسیدم. هم چنین در واقعهٔ ۲۵ شوال که عوامل رژیم پهلوی بعضی از طلاب را مجروح کردند و بعضی را به شهادت رساندند و بسیاری از آقایان ترسیدند و گفتند: وقت تقیّه است و ساکت شدند، اعلامیه امام در فردای آن روز که در آن خطاب به رژیم فرمودند: شما روی مُغول را سفید کردید! کسی که از مرگ نترسد، چنین آثاری دارد: اَلْعارِفُ شُجاعٌ‌ کَیفَ لا وَ هُوَ بِمُعزِلٍ عَنْ تَقیَّة المَوت. در انجام وظیفه، آن چه که جلوی دیگران را می‌گرفت و می گیرد، همان ترس از مرگ است. بنده در همان بحبوحهٔ قیام ایشان، رفتم خدمت یکی از مراجع که از اساتید من هم بودند. دیدم بحار مرحوم علامه مجلسی را باز کرده‌اند و مشغول مطالعه بحث تقیّه هستند. او گرچه ممکن بود بحثی از جهاد و مبارزه و فداکاری مطرح کند، ولی حرف جهاد را می‌زد و فکر تقیّه در ذهنش بود. امّا امام حرف جهاد را می‌زد، فکر جهاد را می‌کرد، و قلبش برای جهاد می‌تپید. #آیت‌الله_جوادی_آملی #جایگاه_امام_خمینی @sooyesama

👆👆👆 نماز شب آخر، در شب عید فطر نیز وارد است. کیفیت آن، همان است با دو تفاوت: ۱- در رکوع سجده، تنها ۱۰ بار تسبیحات اربعه گفته می‌شود، و ذکر رکوع و سجده حذف می‌گردد. ۲- در دعای پایانی، صیغه‌ها مفرد می‌آید، نه جمع: یا حی و یا قیوم، یا ذا الجلال و الاکرام، یا رحمن الدنیا و الآخرة و رحیمهما، یا ارحم الراحمین، یا اله الاولین و الآخرین، واغفر لی ذنوبی و تقبل منی صلاتی و صیامی و قیامی. (منبع: مفاتیح الجنان) @sooyesama

زندگی بسیار پیچیده است. تو همواره تلاش می‌کنی پاسخ‌ها را بیابی، اما پرسش‌ها پیوسته تغییر می‌کنند. زندگی را رها کن. بگذار بگذرد. لحظه‌ها را دریاب... @sooyesama

امام کاظم علیه السّلام: مثل دنیا چون آب دریاست؛ تشنه هرچند از آن بنوشد، تشنه تر می‌شود، تا آن‌که او را می‌کشد. (بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۱۱) @sooyesama

من به «المعجم المفهرس» که نگاه کردم، ۸۸ بار تعداد دفعاتى که کلمه شیطان و مشتّقات آن در قرآن بکار رفته، دقیقا برابرِ تعداد دفعاتى است که کلمه‌ى ملائکه یا مشتّقات آن در قرآن به کار رفته است. یعنى از یک‌طرف همان شیطان است که شر آفرین، فسادآفرین است و از یک‌طرف ملائکه؛ یعنی قواى هدایت‌گر، کمک‌کننده و حفظ کننده‌ى نظام وجود در عالم و آدم است؛ و هر دو، به یک اندازه بکار رفته است! #مقام_معظم_رهبری (۷۲/۱/۵) #ملک #شیطان @sooyesama

رابطه تصوف و تشیع از نگاه پرفسور «هانری کربن»، به نقل از دکتر دینانی @sooyesama

فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُولُوالْأَلْبَابِ (زمر/۱۸_۱۷) بشارت ده بندگانی را که گفتار را شنیده و بهترین آن‌را بر می‌گزینند. ایشان گروهی‌اند که خداوند هدایتشان کرده و دارای مغزند. @sooyesama